ALFA'M

15.bölüm

Okudugum şeyle ellerim titremeye başladı ve ayaga kalkmaya çalışırken yalnışlıkla su bardagını yere düşürüm.Titreyen elimle telefonu tutarken Yaman dibimde bitti.Koluma dokundugunda ona döndüm

"Ne oldu? ""B-ben...aaa...şey....ben"derken konuşamayacagımı anlayarak elimden telefonu tek hamlede aldı.Biraz da olsa kendime gelerek elinden almaya kalkıştım ama telefonu havaya kaldırıp almamı engelledi.

"Neden okumamı istemiyorsun?"

"Tepkinden korkuyorum."dedigimde tek kaşı havalandı."Bak şimdi daha çok merak ettim."diyip telefon havadayken ekranını açtı ve okumaya başladı.

Artık onu durdurmuyordum.Titreyen ellerimle kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum.Digerleri de ayaga kalkmış öylece bize bakıyordu.Yamandan korkuyor olmalılar.

Gözüme çarpan şey Yaman'ın her saniye irileşen gözleri.En sonunda telefonu masaya sertçe koyup bana sinirle baktı.Geriyr sendelerken hızla yanıma gelip beni omuzlarımdan tuttu.

"Nasıl lan? Nasıl ha? Oraya kadar nasıl geldi? Seni almaya nasıl cürret ediyor? Ölmek mi istiyor? Cevap ver bana.Bu itin bu güveni nerden geliyor? Bu güven nerden?"dediginde çenem titriyordu.İri elleriyle kavradıgı acıyan omzumu umursamayarak dolan gözlerimin akmasını engelleyerek dik başımla

"Bu benim meselem.Melise yardım edecek olan da benim alınacak kişi olan da.Ve bilmiyorum."dedim kırgın ve kısık çıkan sesimle

"Bu güvenin nerden geldigini bilmiyorum.Ama kast ettigin şey olmadı.Ben yüzsüz degilim.Seni affetmemi istedin degil mi?"dedim burnumu çekerek

"Bu lafların yüzünden seni affetmek degil senden nefret etmeye başlıyorum.Ölseydim canım bu kadar yanmazdı."dedikten sonra omzumu tutan ellerini itip geriledim

"Ben sürtük degilim.Kimseye de kanıtlama zorunlulugum yok.Neye inanıyorsan inan.Ama şunu bil,kafanda kurdugun hiçbir şeyi yapmam ben!"dedikten sonra hızla kapıya yöneldim.Çantamı alıp evden çıktım.

Arabamı almadıgım için yürüyecektim.Gözyaşlarımı dizginlemeye çalışarak yolda yürümeye başladım.

Sonunda hıçkırmam ve aglamam son bulmuştu.Elimin tersiyle gözyaşlarımı sildim.İşittigim adım sesleriyle yerimde duraksadım.Arkamdaki ses ile kaşlarım çatıldı

"Sana yardım etmek istiyorum."sesiyle ona döndüm.Benden iki üç yaş büyük filandı.Siyah saçları,uzun boyu,siyah gözleri ve kirli sakalı vardı.

Ona adımladıgımda "Ne için?"sorusunu yönelttim.Gülümseyip bana yaklaştı "Cadılara karşı savaştıgınızı biliyorum."

"Sen kimsin?"dedigimde gülüşü büyüdü." Ben Alaz."

"Neden yardım edesin ve türün ne?"dedigimde sırıttı.

"Çünkü beni de istiyorlar ve ben bir deltayım."dediginde dibime girmişti.

"Sana güvenmeli ve sana uymalı mıyım?"dedigimde beni gösterdi

"Hislerime göre ki yanılmam kırgınsın.Güvenme problemi yaşamışsın ama seni temin ederim ki yardım konusunda ciddiyim."dediginde güvenme konusunda hala düşünceliydim.

"Hadi ama sana bir şey yapacak degilim."dediginde gözlerine baktım."Pekala güveniyorum ama en ufak hareketinde başın yeri boylar."dedigimde "Oooovv"sesini çıkardı.

Ellerini havaya kaldırırken "Anladık sertsin ama bu kadar da belli etme."dediginde istemsiz gülümsedim.Eliyle yolu gösterirken

"Öncelikle bir yere gitmemiz gerek."