25.bölüm

310 17 0
                                    


(Mira)

Elim başıma giderken araladım gözlerimi.Evimdeydim ve yatagımda.Herşey normaldi ama burnuma dolan nefesimi kesen koku da neydi? Koku'nun geldigi yöne baktıgımda Yaman'ı gördüm.Koltukta uyuyordu ve böyle bile fazlasıyla yakışıklıydı.Ayy ben ne diyorum.

Yataktan çıkıp dolaptan bir batteniye çıkardım.Saat sabahın beşiydi.Uyuması gerekti.Beli tutulur muydu acaba.

Batteniyeyi Yaman'ın üzerine örtüp geri çekilecegim sırada elleri belime sarıldı ve beni üzerine düşürdü.Uyanık mıydı? Ne zaman uyandı ki? Yüzündeki cool gülümsemeyle

"Beni mi düşünüyorsun?"dedi.

"Uyanıksan boş odalardan birine geç."dedim üzerinden kalkmaya çalışarak.Elleri sıklaşırken bedenine daha çok bastırdı bedenimi.

"Seninle uyumak istiyorum.Kokunla."  Açıkçası nedenini bilmiyorum ama bende onunla uyumak istiyorum.Kokusu nefes kesici.Bunu iki defa söylemiştim.

"Uyandın zaten.Ne gerek var?"

"Tenini seviyorum ama hissetmeme izin vermiyorsun.Kokunu seviyorum ama yine hissetmeme izin vermiyorsun.Birine izin ver.Tenin mi kokun mu?" Beni arafta bıraktı resmen.

Kokum ? Olabilir

Peki,tenim? Asla.

"Tamam ama burda yatmam."dedigimde dudakları kıvrıldı.Elleri gevşeyince dengemi saglayıp üzerinden kalktım.O da ayaga kalktıgında yataga ilerledik.

Yatak zaten çift kişilikti yani sorun yoktu.Yataga girdigimizde elini belime koyup beni kendine çekti.Başımı gögsüne yaslarken burnunu saçlarıma sürtüp kokumu içine çekti.

Gerçekten istiyordu.Beni gerçekten seviyordu ama sevgi yeterli mi aşk için.

Ona güveniyor muyum?  Sonuna kadar.

Onu seviyor muyum?  Birazcık.

Aşk mı? Sanmıyorum.

Nefret?  Asla.

Duygusuzluk?  Hakaret olur.Bir şeyler var.

Kalbim de hızlanıyor yani onu seviyorum.Ona alıştım ve bırakmak istemiyorum.O benim kokumla uyurken bende onun kokusuyla uyudum.

___________

Mutfakta annemle her zaman ki gibi yemek yapıyordum.Annem sebzeleri dograrken bende salatayı yapıyordum.Minik parmaklarım bıçagı kavrarken elim kaydı ve parmagıma minik bir çizik atıldı.

Annem hızla yanıma gelip elimi tutarken önce gözleri kırmızı oldu ama sonra kafasını iki yana salladı.Annem melezdi ve kan görünce kötü oluyordu.

Elimi yara bandıyla sardıktan sonra gülümseyip elimi okşadı "Bir daha ki sefer dikkatli ol,Mira.Canının kıymetini bil."

Ona gülümseyip başımı salladı.Annem işine dönerken bende salataya yönelmiştim.İşimize deva ederken babam mutfaga geçti.Annemle yanagımıza sulu öpücük biraktıktan sonra

"Benim güzellerim yemek mi yapıyormuş? Şimdiden sabırsızlandım."

"Biraz beklemen gerek baba.Ama bitince parmalarını yiyecegine eminim." Güldü.

"O zaman bekleyeyim."diyip bir öpücük daha kondurdu.İçeriye geçmeden önce aldıgı içecekleri tezgaha koyup salona gecti.

Salatayı yaptıktan sonra masayı hazırladım ve yemekleri tek tek yerleştirdim.

Masaya geçerken kapı çalındı.Kapıya dogru giderken babam da arkamdaydı.Kapıyı açtıgımda kapıda bir adamla benim yaşlarımda belki iki yaş büyük bir çovuk belirdi.Oglanın bakışları fazlasıyla sertti.

ALFA'MWhere stories live. Discover now