17.bölüm

399 20 0
                                    


(Yaman)

Mirayı dikkatlice izliyordum ve yanımda bu itin olması canımı sıkıyordu.Hem Doruk hem de Alaz.İkisi de benim sınıfımdandı üstelik.İçimden bir ses git deş ikisini de kurtul diyor ama Miraya bunu yapamam.

Yarım saatin ardından Mira dudaklarını oynatamaya başladı.Önden çıkmama izin vermeyecekleri için arkadan dolandım ve iki kilometrelik yolu saniyeler içinde bitirdim.

Alana geçtigimde görevliler bana şaşkınlık içinde bakıyordu.Mira'nın yanına gidip diz çöktüm ve elini okşamaya başladım.Dedigi tek şey

"Ben ihanet etmedim.Kimseye ihanet etmem.Bunlar gerçek degil,hepsi yalan."diyordu.

Farkındaydı ama uyanamıyordu.Sarsılmış olmalı.Kollarında ki ve ayak bilegindeki kelepçeleri çözdüm.Kimse bir şey demedi çünkü o testi çoktan tamamlamıştı.Gerçek olmadıgını biliyordu.

Çözdükten sonra onu kucaklayıp revire dogru ilerledim.Bir kadın da arkamdan geliyordu.Sedyeye onu yatırdım.Kadın hemen elindeki igneyi koluna sapladı.

Mira söylenmeyi bırakmıştı artık ama bedeni hareketi kesmişti.Kadın bana dönüp

"Birazdan kendine gelir.Sınavı geçti ama uyanamamış olması durumunda geçerli olur mu bilemiyorum? Umarım sorun çıkmaz."dedikten sonra odadan ayrıldı.

Sedyenin yanındaki koltuga geçip oturdum.Bir yandan Miraya bakıyordum,diger yandan ise ne gördügünü çözmeye çalışıyordum.Azraydı büyük ihtimalle ama ihanet diyordu.Bu negin ihanetiydi ki?

Ben kendi kendime olayı çözmeye çalışırken Mira yerinde hareketlenmeye başladı.

Yerimden kalkıp elini tuttum.Gözlerini açarken hızla yerinde dogruldu.Beni gördügünde yüzünde şaşırma edasını sezdim.Etrafa bakındıktan sonra bana dönüp

"Bana Alaz'ı çagır.Onu görmem gerek."

(Mira)

Alazı görmek istiyordum.Bu yaşanılanlar gerçek degildi.Öyle olmasını umuyorum.

Yaman ilk önce duraksadı ama sonra bir şey demeden dışarıya çıktı.

İki dakika filan sonra Alaz geldi.Onu görünce sedyeden indim ve gözümden düşen bir yaşla kollarımı boynuna.doladım.Sırtımı sıvazlarken

"Şşştt.Ne oldu sana?"

"Gittin sandım.Beni orda bırakıp gittin sandım."dedigimde omzumdan tutup ona bakmamı sagladı.

"Seni bırakmayacagımı söyledim.Seni koruyacagım.Bırakmak yok."

"Hepsi yalandi degil mi?"

"Ne oldugunu biliyorsun?"dediginde gerçekten sinirlendim.Duymaya ihtiyacım vardı.

"Duymak istiyorum.Gerçek olmadıgını bilmeye ihtiyacım var."

"Gerçek degildi,Mira.Hepsi bir akıl oyunuydu."dediginde gerçekten rahatladım.Derin bir neges verirken bu sefer Alaz kollarını bana bagladı.Ama bu sefer ben ona sarılmadım.Elimle geri çekilmesini sagladıgımda ellerini çekti ve geriye adımladı.

Kapıya yöneldigimde bir adet sinirden köpüren Yaman buldum.Ona odaklanırken kalbim git bir sey yok.de diyor ama mantıgım o kim ki açıklama yapacaksın.Seni yargılayan bir alfaya mı? Dediginde mantıgıma yoneldim ve hemen yanından geçtim.

Alana geçtigimizde bir sürü otobüs gördüm.Burası okula oldukça uzaktı.Bir şehir uzaklıktaydı.Bay Aren gelip

"Otobüsle gidiyoruz ve bir dinlenme alanı bulduk.Bir butik otel.Akşama oraya varmış oluruz.Herkes binsin"dedikten sonra Melis koluma girip

ALFA'MOnde histórias criam vida. Descubra agora