in the end... (final)

5.5K 253 25
                                    

"ကတိတည္သားပဲ.. ဟင္း ဟင္း "

ဂိုေထာင္အျပင္ဘက္တြင္ရဲတပ္ဖြဲ႔မ်ားအဆင္သင့္ပုန္း
ေနေသာ္လည္း ဂိုေထာင္ထဲသို႔ထြဋ္ထြဋ္ေအာင္တစ္
ေယာက္တည္းသာဝင္လာခ့ဲသည္..

"ေတာင္းလိုက္တ့ဲပစၥည္းေတြအကုန္ပါတာမလို႔
ေႏြးေႏြးတို႔ကိုလႊတ္ေပးပါ.. "

"ေအးေဆးေပါ့ သူေ႒းမေလးရ႕ဲ
မေလာပါနဲ႔.... "

ေႏြးေႏြးရ႕ဲလည္ပင္းကိုဓားနဲ႔ဆြဲေထာက္လိုက္သည့္
ထိုမိန္းမေၾကာင့္မ်က္လံုးေတြပင္ျပာေဝသြားသည္...

"ငါ့ကိုလိမ္လို႔ရမယ္ထင္ေနလား ဟမ္
အခုခ်က္ခ်င္းနင္ေခၚလာတ့ဲရဲေတြကိုေနာက္ဆုတ္ခိုင္း
ဒီမွာေတြ႔လားဓား... ငါအာမမခံဘူးေနာ္ "

"အ!!"

ဓားသြားအခ်ိဳ႕ကလည္ပင္းသားကိုစိုက္ဝင္လာသည္
မို႔ေသြးမ်ားစီးက်လာသည္

"႐ွင္ပါးစပ္ထဲ႐ွိရာေတြမေျပာနဲ႔..ကြၽန္မတစ္ေယာက္ထဲလာတာကို႐ွင္မျမင္ဘူးလား လႊတ္ေပးလိုက္ပါ
႐ွင္လိုခ်င္တာေတြအကုန္ေပးၿပီးၿပီပဲ.. "

တဟားဟား ေအာ္ရီကာလက္ကိုအားစိုက္လိုက္ေတာ့
ထပ္မံနစ္ဝင္လာတ့ဲဓားသြား...

"သိၿပီ! သိၿပီမို႔လို႔
ဓားကိုလႊတ္လိုက္ပါ ေႏြးနာေနၿပီ "

မ်က္ရည္တို႔ကထိန္မရစြာက်ဆင္းလာသည္
ထိုမိန္းမလက္ထဲမွေႏြးသည္ ေသြးမ်ားထြက္ေနၿပီ
သူမနာက်င္ေနရတာထက္အဆမတန္နာက်င္ေနရ
သည့္ထြဋ္ထြဋ္မွာလဲအသိစိတ္မေပ်ာက္ေအာင္
အားတင္းေနရသည္...

"ေနာက္ဆုတ္လိုက္ပါ "

ဖုန္းဆက္ၿပီးသူမေ႐ွ႕တြင္အေၾကာင္းၾကားေပးလိုက္
သည္...

"လႊတ္ေပးမယ္ လႊတ္ေပးမွာမို႔လို႔
ဓားကိုအရင္ဖယ္ေပးပါေတာင္းပန္ပါတယ္... "

လက္ထဲမွ ဓားကိုမခ်ပဲ
သူရိန္မင္းစက္ ေလးကိုအရင္သူ႔ဘက္သို႔
တြန္းလႊတ္လိုက္သည္...

ထို႔ေနာက္ ထြဋ္ထြဋ္ ေပးထားသည့္ပစၥည္းေတြကို
ေကာက္ယူကာ ေႏြးေႏြးကိုပါကာ၍ကားဆီသို႔ထြက္
လာခ့ဲသည္..

အျပင္မွာ႐ွိေနေသာDr.ေသာ္ဇင္ဟိန္းႏွင့္
ရဲတပ္ဖြဲ႔သည္ပင္ ေႏြးေႏြးထိခိုက္
မွာစိုး၍ အေျခအေနၾကည့္ေနရသည္..

For Life..... (Z+U)Where stories live. Discover now