A Voyage Towards the Horizon

📷 20: The Confession

AMALIA

Dirediretso lang ako sa pagpasok sa bilyaran at walang pasabing umupo sa billard table kung saan naglalaro sina Riguel.

Nagtama naman ang mga paningin namin ni Marco habang sumasargo siya. Pinagtaasan ko siya ng kilay pero ngumisi lang siya sakin bago tinira ang bolang puti. Kaagad namang nagpalakpakan ang mga taong nanonood nang pumasok ang apat na stripes.

Kumindat siya sakin at preskong pumwesto ulit para tumira. Inirapan ko lang siya. "Riguel we need to talk." baling ko sa lalaking nakasandal sa billard table. Si Riguel ang pakay ko dito feelingero ka.

Kita ko namang natigilan si Marco at sumemplang ang cue stick niya kaya hindi tumama sa bola. Dinilaan ko ang pang-ibabang labi para pigilan ang ngisi. Umalis na agad ako sa pagkakaupo sa billard table at sinenyasan si Riguel na sumunod. Lumabas na ako doon at papunta sa katabi nitong bakeshop.

Umorder ako ng dalawang serve ng cake at juice. Di nagtagal ay may umupo na rin sa harap ko.

"Di na ako magpapaligoy-ligoy pa. Mahal mo ba si Mila?" bahagya namang nagulat si Riguel sa diretsang tanong ko. Anong nakakagulat don?

"You surprise me with your frankness at every turn Amalia." bahagya siyang tumawa.

"Thank you for the compliment but you didn't answer my question." hindi niya parin ako sinagot kaya nagsukatan lang kaming dalawa ng tingin. I exhaled. "You do. Am I right?"

Bumuntong hininga rin ang kausap ko. "Well, yes. You are correct."

"I am rarely wrong." I shrugged my shoulder, lowkey pointing out a fact.

Magsasalita pa sana si Riguel ngunit dumating na ang order ko kaya hinintay niya munang umalis ang tindera. "Hindi niya ako gusto." simpleng sabi niya like it's a common knowledge already at tanggap na niya iyon.

"And? Hahayaan mo nalang yon?" sinubo ko ang chocolate cake na nasa harap. "Man up Riguel."

"Si Marco ang gusto niya at wala na akong magagawa don." hindi niya naman kinain ang inorder ko para sa kaniya at pinaglaruan lang iyon gamit ang tinidor.

Napataas ang kilay ko. "Does Marco see her as a woman? No." pagsagot ko sa sariling tanong. "But you do. Fight for her or you'll lose."

Umiling naman siya. "I don't care if I'll lose her if it means her happiness. And her happiness is Marco. I'll give it to her."

"How about your happiness Riguel?"

"Seeing her happy. Okay nayon." tumawa pa siya ng konti. Ahh masokista.

"That's it? You'll give up on her without even doing anything?" ibinaba ko ang tinidor at tumigil sa pagnguya. "Ni hindi nga niya alam ang nararamdaman mo para sa kaniya."

Hindi siya nakasagot kaya nagpatuloy ako. "On your father's birthday, this Friday, she will confess her feelings for Marco." umiling iling ako. "Save her from the heartbreak Riguel. She's too fragile for that."

"What should I do?" tanong ni Riguel at humilig papalapit sa mesa dahil alam naming dalawa na masasaktan lang si Mila kapag natuloy ang balak nito.

"Tell her how you feel. Confess your love. Kung hindi niya man tanggapin, at least you'll have no regrets at napaalam mo na sa kaniya." simpleng sabi ko na parang isang negosyante na kinoconvince ang isang potential buyer.

Naisip ko na siguro kailangan lang maunahan ni Riguel si Mila sa pag-confess, so maybe, just maybe, it will alter the occurence of the events.