Running After The Dusk

09

Halt

"Akala ko may sakit ka?"

The atmosphere feels so heavy. and his voice makes the environment more fiddly. 'Di ko alam kung bakit kinakabahan ako ngayong mas malapit siya sa'kin. Kaninang nasa dagat s'ya ng napakaraming tao halos matanggal ang bilugan kong mata kakahanap sa kanya tas ngayon namang nasa harapan ko na si Vino, hindi ko mawari kung ano ba ang dapat kong maramdaman. 

Umiwas ako ng tingin para humagip ng hangin upang makahinga ng ayos.

"Don't come near me nga!" Marahan ko siyang tinulak nang maramdaman kong magbangga ang balat namin. I felt my cheeks heated when he grunted softly.

Tumawa siya bahagya bago ilapat ang palad sa aking noo. Bolta boltaheng kuryente ang naglakbay sa katawan ko kaya naman mabilis kong  hinawi 'yon. 

"Ano ba wag mo nga kong hawakan!" Nakakakaba, nakakatakot, nakakapangamba. Kung p'wede nga lang banggitin na lahat ng salitang may kasingkahulugan sa gulat ay sasabihin ko ngayon. Vino - he's just so different. How the hell could he make me feel things? I hate it so much.

"Bakit ba nagagalit ka?" He placed his hand down and jammed it on his pocket. Tinitigan niya ako sa mga mata kaya hindi rin ako nagpatalo at nilabanan ang titig niya. He raised his other brow, tilting his head a little. Nailang ako nang bumaba ang tingin ko sa kanyang mapupulang labi. Mukhang napansin n'ya yon dahil malaya pa itong ngumiti dahilan para mapaiwas ako ng tingin.

I heard him laughed. Mula sa litrato n'ya sa gilid, nakita ko kung paanong tumingin din siya sa kinaroroonan ng mga mata ko. "Di ka manonood ng game ko?"

Lumingon ako sakanya. He was still quietly looking at the grounds, letting the cold breeze dump his body. "Manonood ako pero hindi ikaw ang panonoorin ko."

He looked at me, raising another side of his brow. Talagang ito na ang signature look n'ya. "How are you so sure of that?" Pinag krus nito ang dalawa niyang kamay sa dibdib bago ngumiti ng nakakaloko. 

"I can't even bare looking at you for a second, the whole game pa kaya?" Hindi ba siya aware na ang sakit sakit niya sa mata? Actually, I don't get why people are so crazy over him, hindi ba nila nakikita kung gaanong kahangin at kasama ang ugali ng lalaking 'to?  

"Talaga?"

"Oo kaya wag kang feeling."

"Kaya pala pinanood mo ko magtraining last week." Bulong niya.

I gulped nervously. God knows how much I wanted to erase that memory in my mind because everytime I remember that it makes my heart beat for an unknown reason. What happened that time was too pure. I don't even know him that time! Pakiramdam ko ibang Vino ang kaharap ko nun.

"Feeling ka naman! You asked me to wait for you."

"Pwede ka namang umalis, bakit nanood ka pa rin?"

Kinagat ko ang labi ko at umiwas ng tingin. Why are they asking the same question? Masama bang manood ng training niya? Edi sana sinabi niya na lang na huwag akong maghintay! It's his fault for letting me stay there. Kung aasarin niya lang rin ako ng ganto, dapat hindi na siya nagsabi na hintayin ko siya!

"Don't be so full of yourself."

"Sus, gusto mo rin ako makita no?"