Running After The Dusk

30

Halt

"You sure you don't wanna come?"

Dahan dahan kong binaba ang susi ng sasakyan ko at humarap kay Andrei. I heaved a deep breath before facing at him. He's been asking the same question simula kaninang umaga, I clearly said no tapos magtatanong siya uli? Hay nako mga lalaki talaga.

"How many times do I need to repeat my answer?" I let out a fake laugh para matabunan ang inis na nararamdaman ko. Gosh, he knows how much I hate people asking me over and over.

His shoulders rose up. "Chill, I'm just making sure." He even placed his palm on the air and waggled them, trying to make me calm. "If what happened yesterday still bothers you then just rest, wag mo ibuhos lahat ng galit mo sa ibang tao."

Galit ba ako? I'm not even mad, I'm just pissed off kasi ilang beses ko nang inulit na hindi ako sasama tas magtatanong pa uli siya. It's not like my mind can change every minute. Plus, ano namang makikita ko kung sasama ako doon? Si Vino at si Leiane na nagkakamabutihan? Over my dead body.

"Whatever." I rolled my eyes and opened the door. Nang makapasok ako sa loob ng sasakyan ko, binaba ko ang bintana at pinasadahan uli ng tingin si Andrei. "Take care, ikamusta mo nalang ako kay Migs at Cy." I was about to close my window when he blocked it using his hand. "What?" Iritado kong tanong.

"Si Vino ba hindi mo ikakamusta?" Hindi ko siya pinansin at itinuloy kong itinaas ang bintana ng sasakyan ko, mabuti nalang at naitanggal niya agad ang kamay niya kaya hindi siya naipit.

I pressed the horn of my car to let him know na mauuna na ako, he nodded and waved his hand in answer. Napabuntong hininga ako bago tignan ang sarili ko sa salamin. Right, I should be there dahil ngayong gabi ang second game nila Vino but there's something inside me telling not to go.

Hindi ko alam kung dala lang ba yun ng pagod ko sa nangyari maghapon o talagang hindi pa ko handang makita siya. What happened yesterday left a big scratch on my heart, wala akong ideya kung bakit lagi nalang si Leiane yung puno't dulo ng rason kung bakit ako nagkakaganito.

Nang makarating ako sa bahay, agad na bumungad sakin ang helpers naming nag aayos ng salas na siya namang ikinataka ko dahil hindi naman talaga sila nag aayos kung walang okasyon o walang kaganapan. Maybe Cora find the surrounding so plain kaya niya pinaayos?

I was about to hold the door knob of my room when Dad appeared out of the blue. "You're home early." Tumalikod ako para tignan siya.

Sumilip ako sa orasan nakasabit hindi kalayuan sa kwarto ko at tinignan ang orasan. 4:30pm na, maaga pa ba kay Dad yun? Should I start coming home late na ba?

"What do you mean?" I turned my face to him. "It's already 4:30."

"Akala ko 9pm pa uwi mo?" 9pm? Who told him that I'll come home that late? And where will I get the guts para umuwi sa bahay nang gabi na?

I shook my head, opening the door of my room. Sumunod naman siya sa akin at sumandal sa door frame. Dad watched me place my bag down and remove my shoes. "Who told you that?" Tanong ko habang tinatanggal ang mga hairpin sa buhok ko.

"Vino's second game, remember?" Napatigil ako sa pagtanggal ng hairpin ko nang marinig kong banggitin niya pangalan ni Vino pero agad ko ulit itong pinagpatuloy at umaktong walang naririnig.

"School ended early, Dad. Wala naman akong pupuntahan after kaya umuwi nalang ako." I shook my head and placed the hairpins inside my drawer. Bumalik ako sa kama ko at tinanggal ang medyas ko bago ilagay yon sa laundry.

"Hindi ka ba manonood, anak?" He was following me from behind hanggang sa makarating ako ng laundry area. Ibinaba ko ang medyas ko at nagtungo sa refrigerator para kumuha ng sterelized milk.