Z4: THE LOST BAIDER BOOK 1 (Baider's Invention #3)

Chapter 73 "Uncontrollable Anger"

Javen Flair's POV

Alam ko kung saan hahanapin ang Dreadful Gang nasisiguro kong nando'n pa din sila sa dati.

Sorry nalang ang matamaan ng aking kamay at paa dahil maghihingalo sila!

Walang takot kong pinasok ang mataas at madilim na building na iyon. Tiningnan ako ng mga nakabantay pero ngisi lang ang ginawa ko pagkatapos ay mabilis ko silang sinugod gamit lang ang kamay ko ay natumba na ang sampung nagbabantay.

Tiningnan ko ang mga nakamaskarang ngayon ay nakahandusay na.

'Di niyo nga pala natatanong mahusay ako sa Martial Arts, sa Deadly Martial Arts kaya kung ako sainyo magtago na kayo! Sinabi ko na sainyo na 'wag ang girlfriend ko pero ang tigas ng ulo niyo!

Alam ko kung saan papatamaan ang kalaban upang patulugin, mamilipit sa sakit o ang pinakadelikadong parte para mamatay ang kalaban pero 'di ko ginagamit 'yon dahil ayaw ko naman pumatay huli kong ginamit ang deadly martial arts ay pinagsisihan ko dahil nalumpo ko yata ang kalaban.

Pagbukas ko sa isang malaking pintuan ay nakita ko ang mga miyembro ng dreadful gang. Ang iba ay nagsusugal, nag-iinuman at meron ding nagkwe-kwentuhan kahit gaano sila karami ay wala akong pakialam. Nanatiling wala akong emosyon. Good thing nakatanggal ang mga maskara nila mapapadali ang buhay ng nanakit sa girlfriend ko.

Nagtawanan sila nang makita ako pero ngumisi lang ako. Ang dibdib ko ay punong-puno ng galit kaya hindi ko nararamdaman ang kahit na anong kaba o takot dahil wala sa bokabularyo ko alin man do'n.

"Sumugod ka ng magisa? Hahaha" sabi ng isang may hawak na bote ng alak.

"Magpapakamatay ka ba?" sabi naman ng isang may hawak na baraha.

Tumawa sila at ang iba ay umiiling-iling pa. Sige lang maliitin niyo ako kahit 'di pa nagsisimula ang laban.

"Sino sa inyo ang pumalo sa ulo ng girlfriend ko?" taas-noo ngunit wala kong emosyong sabi.

"Ako hahaha" tumayo ang isang nasa likuran.

"Ako, bakit may angal ka?" sabi ng isa pang may katangkaran.

"Ako din, hahaha hina ng girlfriend mo kala ko pa naman malakas" sabi pa ng isang may katabaan.

May mga tumayo pang lima pero pinakatitigan ko lang ang mukha nila. Isinaulo ko ang bawat parte ng mukha nila. Tingin ko magpapaalam na sa mundo ang mga ito.

Tumawa sila nang sobrang lakas. Pinaglalaruan nila ako tingnan natin kung mabuhay pa sila sa laro ko.

"Hay nako! Umuwi ka nalang dahil mag-isa ka lang" nagtawanan nanaman sila.

"Sino namang may sabi sainyong mag-isa lang siya?" napalingon ako sa likod ko. Nakita ko si Kean at Rev na pumwesto sa tig-kabila kong gilid.

Sinamaan ko ng tingin si Kean.

"Diba sabi ko bantayan mo si Zeal?" naiinis kong sabi.

Ngumiti si Kean sa akin.

"Iniwan ko kay Lance at Taxon alam kong 'di nila siya pababayaan. 'Di ko rin kasi kayang pabayaan ang pre namin" kumindat si Kean sa akin.

Kahit kailan 'di ko naramdamang iniwan ako ng dal'wang kolokoy na ito lalo na ni Kean kahit nga noong pinalabas ako ng room dahil sa COR sumama siya.

"Pres are pres" nakangising sabi ni Rev.

"Naiinip na ako!" sigaw ni Kean.

Nagtawanan muli silang lahat pero natigilan nang walang anu-ano'y sinipa ko na ang maaabot ng paa ko. Hinanap ko na kaagad ang mga taong nagsalita na sila daw ang pumalo kay Zeal.