မုန်း၍ချည်သောနှောင်ကြိုး.."Completed"

အပိုင်း။၁၀။အသုံးတော်ခံသက်သက်

မနက်နိုးနိုးခြင်းကြည့်တော့
ငအရော မျောက်ရောကရှိမနေ...

ညတုန်းကကြ မြွေကြောက်နေသည်ပုံက
ကမ္ဘာမှာ သူ့အပြင်ကြောက်တတ်သူ
မရှိတဲ့ပုံစံ

အခုကြဘယ်ခြေကြောရှည်နေပြန်တာလဲ

သောက်ပိုတွေလုပ်နေတာ

ဒါလည်းကောင်းတာပဲ

ကျားစာမိသွားလဲသူ့စရိတ်နဲ့သူ

သေသွားတော့လည်းအေးတာပဲ...

ကောင်းကျိုးမပေးတဲ့ ကောင်...

.
.
ကျစ်!!!

ညက အဖျားအနည်းငယ်တတ်ထားသော
ကြောင့် ကိုယ်လက်တွေက နည်းနည်း
နာနေတုန်းပင် သို့ပေမယ့် စာမဖွဲ့လောက်တော့

ဘေးမှာချထားသော ရေနွေးတစ်ခွပ်နှင့်
ငါးကင်တစ်ကောင်...

မျက်နာတစ်ချက်တွန့်သွားကာ..

စားချင်စိတ်မရှိတာကြောင့်
တချက်သာကြည့်ရင်း
စိတ်မကြည်သလိုပြန်လှည့်သွားသူ

.
.
.

ဒီ၂ရက်အတွင်းမိုးကအရမ်းကောင်းခဲ့တော​့
နေမပွင့်မခြင်း
တောလမ်းတွေပျောက်နေမည်သာ

ဒီညနေအေးလောက်ဆို.အဖျားလည်းလုံးဝ
ပျောက်လုပြီ။

အခုတောင် အရှင်းနီးပါးသက်သာနေပြီဖြစ်၏။

ခဏ ပြန်မှိန်းမည်လုပ်နေသော
အချိန်တွင်... ဟိုငအ ပြန်ရောက်လို့လာခဲ့သည်။

မျောက်တော့ပါမလာ...

လက်ထဲမှာလည်း မှိုတွေနဲ့

*မင်းကိုကြည့်ရတာ တောထဲတော်တော်ပျော်နေပုံပဲ
ဟိုဟာခူးလိုက် ဒီဟာခူးလိုက်နဲ့
Hk တသက်လုံး ဒီမှာမနေချင်ဘူးလား
ငါစီစဥ်ပေးရမလား...*

*ဟင်အင်း ဟင်အင်း
မနေပါရစေနဲ့. ရှောင် ရှောင်ကျန့်*
.......

တောနက်ထဲလျှောက်သွားနေရခြင်းကို
သူလည်းမလုပ်ချင်ပါ
..
အမှန်သူဒီလိုထွက်နေရခြင်းမှာ
အစာငတ်ခြင်းကင်းဖို့
မရှိရှိတာလေးတွေ ရှာကြံပေးနေခြင်းသာ..

အခုလို အကောင်းမမြင် တာတွေ
များလာတော့ ဝမ်းနည်း ခြင်းကပိုလို့လာသလို...