ဒီမနက်ပိုင်းက ဆွေးနွေးချက်တွေမရှိသော
နန်းပြင်ထွက်ပြီး လေ့လာခွင့်
လည်ပတ်ခွင့်ရှိသောအားလတ်ရက်မို့မင်းတွေ မိဖုရား တွေက
သာမန်အဝတ်စားတွေနဲ့
ဝမ်ပြည်၏ အလှတရားတွေရှိရာနေရာတွေ
စျေးတွေ လူစည်ကားတဲ့နေရာတွေကို
လေ့လာဖို့လှည့်လည်ကြ၏....
.
.ဒီအခွင့်ရေးကို အသူံးချကာ
အကိုတော်နှင့်တွေ့ရမည်ဖြစ်သောကြောင့်ထို့ကြောင့်
ကျတော်တို့သည်လည်း နန်းပြင်ထွက်လာခဲ့ကြ၏။နန်းတော်က လူတွေ မရှိသော
ဒီလိုအပြင်ထွက်တွေ့ခြင်းက
သံသယကင်းနိုင်တာမို့မင် ကိုယ်ရံတော်များ ခြံရံကာ
မင်းကြီးနှင့်အတူ အကို့ဆီ
သွားရန် စိတ်တွေစစထဲကရှိနေခဲ့၏။စျေးလမ်းအတိုင်းလမ်းလျှောက်၍သာ
လာခဲ့သည် မို့ စည်ကားနေသော
စျေးအားပြန်လည်ထိတွေ့ခွင့်ရခဲ့သည်။အရင်ကဆို ညနေနေအေးရင်
မမနဲ့ထွက်ကာ.. လမ်းထောင့်နားက
ဖက်ထုတ်စား၏...သကြားမုန့်တွေဝယ်ကာ..
ဂုန်းတံတားလေး ပေါ် မမနဲ့သွားထိုင်ရင်း
မုန့်စားလိုက် စကားပြောလိုက်နှင့်ခပ်လှမ်းလှမ်း တွင်ရှိသောချယ်ရီပင်ကြီးဆီက
လွင့်လာသောချယ်ရီပွင့်ကြွေတွေရဲ့အရိပ်အောက်
ပျော်ရွင်စွာ တစ်ညနေအားကုန်ဆုံးခဲ့၏အိမ်တော်ကလူတွေနဲ့အတူတူစားရန်
အပြန် ဒေါ်လေးယ်ို့ ဆီက
ပေါက်စီသေးသေးလေးတွေနဲ့
ကြက်ပေါင်းခေါက်ဆွဲဝယ်ရင်း
ပျော်ပျော်ရွင်ရွင် နဲ့သာ အိမ်တော်သို့
ပြန်လာခဲ့ကြ၏။.
.
.အိမ်တော်ရှိရာအရပ်သည်
အမူ့ထမ်း အရာခံတွေ
အတွက် သီးသန်းဆန်သော ရပ်ကွက်တွင်
အိမ်တော်က တညိရှိသည်မို့
တိတ်ဆိတ်လွန်းလှ၏။အိမ်တော်တွေတိုင်းကလည်း တံခါးတွေပိတ်
အစောင့်တွေနဲ့ စည်းကမ်းတင်းကျပ်လွန်းလှသည်မို့ရပ်ကွက်တစ်လျှောက် လူရိပ်လူခြေတောင်မရှိခဲ့ချေ။
ထောင့်ကျလှသော...ခြံဝန်းကျယ်ကြီးနှင့်
မြင့်မာသော ကျောက်အုပ်နံရံတွေကို
မြင်လိုက်သည်နှင့်အိမ်လွမ်းစိတ်တို့က အဆမတန်
ပေါ်ပေါက်လာမိသလို....
YOU ARE READING
မုန်း၍ချည်သောနှောင်ကြိုး.."Completed"
Historical Fictionအမုန်းတွေနဲ့ချည်ပြီးချစ်မိသွားတဲ့အရှင် တစ်ယောက်ရဲ့အကြောင်း..