မုန်း၍ချည်သောနှောင်ကြိုး.."Completed"

အပိုင်း။၁၄။ဝမ်ပြည်သို့ခေတ္တပြန်ခြင်း/ဝမ္ျပည္သို႔ေခတၱျပန္ျခင္း

*ကျွတ်!!! အ့!!!!*

အဖျားတွေကြီးထားသူလေး
အဖျားကျသွားပြီမို့
ခေါင်းတွေမူးနှောက်ကာ
အသိစိတ်များပြန်ကပ်လာခဲ့၏

ယနေ့သည် ဖျားနာခဲ့သော
၅ရက်မြောက်နေ့တွင်သာ ဖြစ်၏။

*ကျန့် နိုးလာပြီလားဟင်*

မင်ရှင်ဘုရင်သည်လည်း
နန်းရေးသဘင်ပြီးနှင့်
ဒီနေရာတွင်သာ အမြဲရှိနေတတ်သည်မို့
နိုးလာသည် နှင့် သူတန်းသိခွင့်ရခဲ့သည်။

*ကျ ကျတော် ဟင်!!!!!!!*

ရုတ်တရက် သူ့နုတ်မှထွက်လာသော
စကားသံတစ်ချို့ကြောင့် သူကိုယ်တိုင် ပင်
လန့်ဖျန့်သွားခဲ့ရ၏။

သွေးကြောင်နေသော ကိုယ်လုံးနုနုလေး၏
ပုခုံးသားလေးအား အားပေးသလိုဆုတ်ကိုင်ရင်း
သူ့မျက်လုံးများအား တည့်တည့်ကြည့်ကာ

*ကံတရားကမင်းရဲ့
အတိတ်က အရိပ်တွေကနေ.
မင်းကိုလွတ်မြောက်စေလိုက်ပြီ

ကိုယ်မင်းအတွက် ဂုဏ်ယူပါတယ် ကျန့်လေး

အခုကစပြီး မင်းဟာသာမန်လူတစ်ယောက်လို
ပြောဆို ရင်းနှီးခွင့်ရပြီ

အရင်ကလို မပြည့်စုံသူလေးမဟုတ်တော့ဘူး

ဒီတော့ မင်းပျော်ရမယ်နော်...

ကိုယ်ပြောတာနားလည်တယ်ဟုတ်*

*ကျ ကျတော် *

အခုလောလောဆယ်
ဘာစကားမှပြော၍မနိုင်လောက်အောင်
သူအရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားနေမိသည်။

*အခုနေလည်းကောင်းနေပြီဆိုတော့
ကိုယ်နဲ့တူတူ နန်းရေးသဘင်ကို
လိုက်ခဲ့လေ.... မင်းအသစ်ဆန်းတစ်ခုနဲ့
ထိတွေ့ခွင့်ရရင် ခဏတော့ စိတ်သက်သာရာ
ရမှာပါ။

ကိုယ်ဝတ်တိုက်ထားဖို့လူတွေလွတ်ပေးလိုက်မယ်

ပြီးရင် အပြင်ထွက်ခဲ့ပေးနော်*

သူစိတ်တခြားရောက်အောင်
အပြင်ခေါ်ထုတ်ဖိူ့လုပ်နေသူ

*ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ပါ မင်းကြီး *

မင်မင်းမြတ်နားမှာနေရင်
စိတ်တွေကအမြဲလိုလိုအားဖြစ်နေကာ
ပျော်ရွငိနေမိသည်။