1 Not A Saint

454 15 1
                                    

Not A Saint


Dumirecho siya sa isang fast food chain, um-order ng paborito niyang chicken at sinamahan ng sundae. Dadagdagan niya pa sana ng fries pero baka di na siya makauwi. Kung hindi lang sana siya bad trip sa pagmumukha ng kanyang ex ay baka nag-siomai at rice na lang sana siya. Sayang sa pera. This is just to compensate to the bad energy. As if her day was not bad enough, rain had to pour down the Uni Ave.

Babalik sana siya sa loob pero pumara na lang siya ng masasakyang trike. The rain gradually soak her upper body. Napatigil siya sandali at tumunghay sa kalangitan. The sun is up but the rain is pouring hard. May tikbalang yata na ikinakasal, ayon sa lola niya noon.

“Miss, he’s not worth it,” ika ng lalaking lumapit sa kanya.

“Huh?” Kunot ang kanyang noo saka pinagmasdan ang lalaki. He looks familiar. The little fringes falling around his forehead, the aristocratic nose and the confident demeanor, every Gustavian student possesses. But what caught her eyes is the floral umbrella in his hands. Pumara ito ng trike at mabilis na pumasok sa unang tumigil.

“Gustavio, kuya.”

Her eyes widened, realizing what’s happening. “Teka-

“Here, take this.” Inabot nito ang payong. She held it without thinking.

“Trike ko ‘yon...” bulong niya sa sarili habang pinagmasdan ang papalayong trike. Nang sumilong siya sa payong ay saka naman tumigil ang ulan. Great. Life really wants to make fun of her.

Two hours ago...

“Pwede po bang pa-double check?” She fidgeted on her feet. Hindi siya makapaniwala sa nakita kanina. Her head almost spin when she saw the 2.50 on her final grades. What could have gone wrong? She swore that she gave her all last semester so what happened? The lady on the other side of the glass division stared at her unbelievably.

“Wala ba kayong internet sa bahay, miss?” Masungit ang matinis na boses nito.

She gulped and replied, “Naputulan po eh.” Nagpapatanong lang naman siya, Isn’t it their job? Masyado kasing sanay ang mga tao dito sa mayayamang Gustavian. They thought all the students in Gustavio Alvear University are privileged enough to have internet connection.

The lady printed another copy of her grades. Gusto niya lang naman makasigurado. Their final grades won’t be up until next week. Kaya naman minabuti niya na kunin ito nang personal. Inabot niya ang papel. To her dismay, nothing changed. One of her major subject still marked 2.50. Kung regular Gustavian lang sana siya, baka ay nagpa-party na siya sa gradong ito. Unfortunately, she isn’t one.

Nanlulumo siyang naglakad paalis ng admin. Her stomach churned. Napatingin siya sa oras. It’s almost lunch time. Pwede siyang umuwi para makatipid o dumirecho sa karinderya saka bumili ng combo meal. Habang binibilang ang natitirang pera sa wallet, siya ay napatigil sa paglalakad.

“Lila...” His voice, she heard it again after months of avoiding him. Imbes na kausapin ang lalaki ay umikot siya pabalik. She isn’t ready to face this monster. Bahala na. Iikutin niya na lang ang buong Gustavio kaysa dumirecho sa daan kung saan naroroon ang lalaki.

“Lila, sandali! Mag-usap naman tayo.”

Para ano pa? To ignite their long dead relationship? She stopped. She breath inwardly before facing him again. Her heart swelled as she caught his eyes. Wala na nga talaga. The love she used to feel towards him transformed into a loathsome memory.

All Up In My Head [Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon