" ဒါၿပီးရင္ ဘယ္သြားအံုးမွာလဲ "
" အင္း....ပန္းဆိုင္ ခဏဝင္မယ္ ၿပီးရင္ ၿပီးၿပီး ဆိုင္ဘဲျပန္ၾကရေအာင္ "
" သေဘာ႐ွိပါ "
" ဟာသလုပ္မေနနဲ႔ အေ႐ွ႕ကို ၾကည့္ၿပီးေမာင္း "
" ေအးပါကြာ "
ဆံပင္ေတြကို လွမ္းဖြေတာ့ မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္က အလိုလို ေရာက္လာတယ္ ။
လမ္းေလးခြ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ကား႐ွင္းမ႐ွင္းေသခ်ာၾကည့္ရင္းနဲ႔မွ...... မီးနီေနေပမယ့္ ကုန္းဆင္းလို ေနရာကေန ေမာင္းဆင္းလာတဲ့ ကားတစ္စီးကို ေၾကာင္ၿပီး ၾကည့္ေနမိတယ္ ။
ရပ္ေပးလိုက္ရမလား ၊ ကားကိုအ႐ွိန္တင္ရမလား အေတြးမ်ားေနတုန္း အေ႐ွ႕က ကားမီးေရာင္ စူးစူးေၾကာင့္
မ်က္လံုးကို လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ကာလိုက္မိခ်ိန္...
* ပြမ္........ပြမ္ *
" အေ႐ွ႕မွာ !!!!!!!!!!"
ကြၽီ......ဒုန္း
" ရယ္!!!!!!!! "
.
.
.
.
.
.
.
ျမင္ကြင္းတစ္ခုလံုး အေမွာင္ဖံုးေနၿပီး အသံေတြကိုသာ ၾကားေနရတယ္ ။
တစ္ေယာက္ေယာက္က မ်က္ႏွာကို ေခါင္းအံုးနဲ႔ဖိထားသလို....
တစ္ေယာက္ေယာက္ဆီ ေျပးသြားေနေပမယ့္ အရိပ္ေလးကိုဘဲ ဖမ္းမိလုိက္သလို.....
လ်ွာဖ်ားေလးတင္ ႐ွိေနတဲ့နာမည္တစ္ခုကို ေအာ္ေခၚေနေပမယ့္ လည္ေခ်ာင္းက အက္ကြဲေနလိုထင္ အသံကထြက္မလာ.......
လိုက္ေနတဲ့ အရိပ္ေလးဆီ ေရာက္ခါးနီမွာမွ....ေ႐ွာင္းက်န္႔ လန္႔ႏိုးလာခဲ့တယ္ ။
အခုမွ အသက္႐ွဴ လို႔ရသြားတာမို႔... အျပင္းအထန္ အသက္ကို႐ွဴ သြင္းသည္ ။ အိမ္မက္ထဲကလို အျပင္မွာလဲ မ်က္ရည္ေတြက်ေနတာကို သိလိုက္သည္ ။
အိမ္မက္ထဲကလို နာမည္တစ္ခုကို သူ ေခၚခ်င္ေပမယ့္ အသံကထြက္မလာ ။
လက္ျဖင့္ ဒူးႏွစ္ဖက္လံုးကိုပိုက္ထားရင္း.... ေ႐ွာင္းက်န္႔တစ္ကိုယ္လံုး တုန္ယင္ေနသည္ ။
" ေကာ...."
႐ႈိက္သံက်ယ္သြားသည္ထင္ ရိေပၚလဲႏိုးလာေလသည္ ။
YOU ARE READING
My Deepest Love {YIZHAN}
Fanfictionလူတိုင်းမှာ ရှင်သန်ဖို့ အကြောင်းပြချက်ကိုယ်စီရှိတယ် ကျွန်တော့ ရှင်သန်ရာ (အကြောင်းပြချက်) ကတော့ ခင်ဗျား လေ ရှောင်းကျန့် လူတိုင္းမွာ ႐ွင္သန္ဖို႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ကိုယ္စီ႐ွိတယ္ ကြၽန္ေတာ့ ႐ွင္သန္ရာ (အေၾကာင္းျပခ်က္) ကေတာ့ ခင္ဗ်ား ေလ ေ႐ွာင္းက်န္႔ YIZHAN Fu...
