နံရံကပ္ နာရီေရြ႔လ်ားသံကိုနားေထာင္ရင္း စိုးရိမ္စိတ္လဲတိုးလာရသည္ ။ ရိေပၚ အရင္ကဒီလိုတစ္ခါမွ မေနာက္က်ဖူး ။ ရံုးအျပန္ ကိုယ္ေနာက္က်မယ္ ညစာစားပြဲ႐ွိလို႔ ေကာ ဆိုတဲ့မက္ေဆ့အျပင္ ဖုန္းဆက္သြယ္မႈထပ္မရထား ။ အရင္ကလဲ ဒီလိုသြားေနၾကမို႔ အေရးမထားျဖစ္လိုက္ေပမယ့္ ျပန္လာႏိုးျပန္လာႏိုးနဲ႔ ေစာင့္ေနတာ ၁၁နာရီထိုးေနေလၿပီ ။
စက္ပိတ္ထားပါသည္ဆိုေသာ ဖုန္းကိုအႀကိမ္၂၀ေျမာက္ေခၚအၿပီးမွ ခ်န္းဆီကို ဆက္ဖို႔သတိရသည္ ။
ေ႐ွာင္းက်န္႔ေခၚေတာ့ ဖုန္းဝင္ၿပီးမၾကာလိုက္ တစ္ဖက္က ျပန္ထူးသံေၾကာင့္ ....
" ခ်န္း... ရိေပၚနဲ႔တူတူ႐ွိေနလား ။ သူ႔ကိုဆက္သြယ္လို့မရလို႔ "
" ကြၽန္ေတာ္က အခုအိမ္မွာ ။ ရံုးဆင္းခ်ိန္ သြားၾကတာမို႔ ကြၽန္ေတာ္မလိုက္လဲျဖစ္တယ္ဆိုလို႔ အိမ္ျပန္လာလိုက္တာ ။ သူေဌးျပန္မေရာက္ေသးဘူးလား "
" ျပန္မေရာက္ေသးဘူး ။ ပြဲ႐ွိတယ္လို႔ပဲ မက္ေဆ့ရထားတယ္ ။ အဲ့ဒါ "
" တအားစိတ္မပူပါနဲ႔ ။ မဟုတ္လဲ ကြၽန္ေတာ္သြား႐ွာေပးမယ္ "
" ေနပါေစ ခ်န္း ။ ခဏေနျပန္ေရာက္မယ္ထင္တယ္ ။ အလုပ္႐ႈပ္ေအာင္လုပ္မိၿပီ "
" ရပါတယ္ တအားေနာက္က်ရင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ကိုဖုန္းဆက္လိုက္ပါ ဒါဆို "
ခ်န္းနဲ႔ဖုန္းေျပာၿပီးတာနဲ႔ မီးဖုိေခ်ာင္ဘက္ေလ်ွာက္လာလိုက္သည္ ။ ျခံတံခါးပိတ္ထားေပမယ့္ အိမ္ထဲမွာ သူတစ္ေယာက္ထဲ႐ွိေနတယ္ဆိုတဲ့ ေၾကာက္စိတ္နဲ႔ စိုးရိမ္စိတ္ႏွစ္ခုလံုးက ႐ႈပ္ေထြးေနသည္ ။
ေရခဲရည္တစ္ခြက္ ေမာ့ေသာက္ၿပီးတဲ့အထိ သူစိတ္မေအးေသ ။ ျခံထဲဝင္လာမယ့္ ကားမီးေရာင္ကိုသာေမ်ွာ္ေနမိသည္ ။
႐ွဲလီတို႔နဲ႔မ်ားလား ေတြးမိေပမယ့္ ဆက္သြယ္ဖို႔အတြက္ ဖုန္းနံပတ္မ႐ွိ ။ အကယ္၍ မဟုတ္ဖူးဆိုရင္ လုပ္ငန္းႀကီးလုပ္ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ကို ဒီေလာက္ေလးေတာင္ စိတ္မခ်ႏိုင္ဘူးလို႔ထင္ၾကလိမ့္မည္ ။
ဖုန္းကိုလက္ထဲက်စ္က်စ္ပါေအာင္ ကိုင္ထားၿပီး စားပြဲခံုေပၚ ေခါင္းေမွာက္အိပ္လိုက္သည္ ။
YOU ARE READING
My Deepest Love {YIZHAN}
Fanfictionလူတိုင်းမှာ ရှင်သန်ဖို့ အကြောင်းပြချက်ကိုယ်စီရှိတယ် ကျွန်တော့ ရှင်သန်ရာ (အကြောင်းပြချက်) ကတော့ ခင်ဗျား လေ ရှောင်းကျန့် လူတိုင္းမွာ ႐ွင္သန္ဖို႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ကိုယ္စီ႐ွိတယ္ ကြၽန္ေတာ့ ႐ွင္သန္ရာ (အေၾကာင္းျပခ်က္) ကေတာ့ ခင္ဗ်ား ေလ ေ႐ွာင္းက်န္႔ YIZHAN Fu...
