When the heart skips a beat

Chapter 22

Andito na ako ngayon sa parking lot. Pinaandar ko na yung scooter ko at akmang paalis na ng bigla naman humarang sa harapan si krystal dahilan para apakan ko ng todo yung preno.

Gusto niya bang magpakamatay?

"Baliw kaba? Kung gusto mo magpakamatay wag ka sa scooter ko magpasagasa" iritable kong sabi

Magpapakamatay siya eh di pa nga kami... char haha

Oh diba parang di lang ako niloko sa mga pinagsasabi ko.

"Tanga, di ako magpapakamatay!" Aray ko naman. Tanga daw ako. Tanga sayo awit haha

"Eh kung ganon ano ginagawa mo?"

"Kanina pa kasi kita hinahabol"

Ganon? Sorry naman di kita napansin my love

"Oh eh bakit?"
"Uhmm... I just want to make sure na okay ka lang. I mean... uhm... you know af-"

"Don't worry about me. I'm fine" I cut her in. I gave her a smile

She just looked at me. Yung para bang sinusubukan niya akong basahin

"Basta if you need someone to talk to or makakasama, you know my number. I'm just one call away" how sweet of you

I sighed. "Thank you. Anyways, I have to go"

"Hmm. Ingat" I forced a smile

Nang pinaandar ko na ang scooter ko ay nakaramdam ulit ako ng pagkahilo pero binalewala ko lang yun. Di pa naman ako nakakalayo kay krystal. I looked over my side mirror and nakita ko siyang nakatayo dun habang sinusundan ako ng tingin and as soon as I averted my gaze to the road ay dun na nagsimulang umikot ang aking paningin. Madiin kong pinikit yung mga mata ko saka minulat ito. Saktong pagmulat ko ng aking mga mata ay naramdaman ko na lang ang aking pagkatumba and the last thing I heard is krystal's voice calling my name from afar.

Dahan dahan kong minulat ang aking mga mata. Medyo nanghihina ako.

"Thea" agad kong hinanap kung saan galing yung pamilyar na boses na yun at yun nga nakita ko siyang nakatayo sa gilid ng kama ko.

Wait, asan ako? Nilibot ko ang aking mga mata and right, I'm in the school clinic.

"Mabuti gising ka na" she softly said "okay ka na ba? Wala bang masakit sayo? Di na ba masama pakiramdam mo?"

I just gave her a sweet smile while shaking my head

"Nasa langit na ba ako? Are you an angel? Sinusundo mo na ba ako?" Sunod-sunod kong tanong sa kanya na pabiro

"Sorry wala ka sa langit. Andito ka sa clinic at pwede ba sagutin mo yung mga tanong ko" pagkaklaro niya

"then are you my guardian angel?" hirit ko pa

She slightly let out a giggle. "Sira! Siguro grabe yung pagkabagok ng ulo mo sa helmet ng matumba ka kanina kaya kung ano-ano na lang pinagsasabi mo. Di mo pa rin sinasagot mga tanong ko ha? Okay na ba pakiramdam mo?" She asked again

Pero di ko siya sinagot instead I asked her a question.

I furrowed my brows "natumba?"

"Natumba ka kasi kanina habang sakay sa scooter mo. Mabuti na nga lang at nasa school campus ka pa nung nangyari yun. Pano na lang kung nasa kalsada ka na nung mga oras na yun? Alam mo di ka na dapat sumasakay sa scooter mo na yan eh. Mahirap na baka bigla ka na lang ulit atakahin. Sino tutulong sayo kung sakali? Mabuti na lang talaga andun ako kanina..."