Kabanata XV: Remembered

3.9K 235 8
                                    

Athyeia's PoV

"V!" Masaya kong sabi habang nakatingin siya saakin-and to the box that I was holding. "V, ginawan kita ng cupcakes!" Sabi ko at itinaas iyong kahon upang mas makita niya.

"V?" I shrieked when I heard Levi Azturias' voice. Gahh!!! Nahihiya ako kay V, paniguradong namumutla nananan ako at mukhang tanga.

"B-Bi...." Laura muttered. "Binibini..." Tila nanghihina niyang tawag saakin.

Nanumbalik naman iyong kaba ko kanina. Will I get killed by this?? Will our family be banished because of what I've done???

Ito na ba ang simula ng kamatayan ni Athyeia????

All of theses thoughts were endlessly running in my mind like a rollercoaster. All of that when V suddenly touched my shoulder.

Lumingon ako pataas sa kaniya. "What?" I questioned.

Binuksan naman nito ang isang box ng cupcakes at kumuha doon ng isa.

He then threw it towards Levi Azturias. I paled and looked at him unbelievably. "B-baka magalit s-si Levi." Bulong ko.

He might even kill us both.

"Ah!" Said Levi. "Thanks." Thanks??

Come to think of it, our relationship will stop making advances if I just act normal like anybody else.

He won't notice or even remember me.

I know it's a bit too late to do that but me and my family will be gone by tomorrow.

Wala na kaming pagasang magkita pang muli.

"Isang p-pribilehiyo p-po ang maipagluto k-kayo Mahal n-na prinsi-" I just found myself being pulled away by V.

Palayo.. ng palayo... ng palayo.

"Hey! Saan mo ako dadalhin?!" I shouted at him. "Aw! S-sandali!" I tried fighting his grip ngunit ako lang din ang nasaktan. God, this man is too strong. "Ugh!" Angil ko ng bigla akong matisod sa isang malaking ugat.

I couldn't handle my own weight because I was protecting the box of cupcakes kaya naman nagdire-diretsyo ako pababa.

"Nasabi kasing sandali lang." I said as I try and take a seat by the tree root.

"S-Sorry." Paumanhin niya. Maybe realizing that he probably did something grave.

"Ayaw mo kasing makinig." Sabi ko muli. I stared at him for awhile, is he worried?

"Does it hurt?" He questioned, still fixated on my ankle. Napahinga naman ako.

He probably did that because he knew na ayaw kong makaharap si Levi. But still, what he did was still too rash. Napahinga ako ng malalim. "It does, pero kaya ko namang igalaw."

V was still frozen while looking at my ankle. He looked like a little boy that is about to cry. Medyo nataranta naman ako.

I opened his share of boxed cupcakes at inilapit iyon sa kaniyang mukha.

"H-Hey! Ito i-iyong regalo ko!!" Agaw ko ng pansin sa kaniya as well as change topic. Napatingin naman ito doon, he quietly stared at the cupcake. "Don't feel bad about my ankle, I know why you did that. Pero next time hinga muna ng malalim at magisip. Baka sa susunod ay parusahan tayo ng prinsipe." Pagsesermon ko sa kaniya.

"Do you really think that he's that bad??" I nodded at V.

"Kumain ka na muna. Kahapon pa kita hinahanap para dito." Sabi ko at binalatan ang side ng cupcake na may papel.

Malamang ay pagsasabihan ako ni Laura saaking ginawa. I'm just happy because aalis na kami dito mamaya, but I'm also a bit sad kasi may mga nakaibigan akong iiwan ko din agad.

I felt heat crawl up my face and neck when he bit the cupcake on my hand. All of that while staring at me.

Shet. Ba't parang ang sexy nun??

Waahhh!!! "A-ano! Ikaw nalang ang humawak!" Natataranta kong sabi at kinuha iyong kamay niyang nakagloves at pinatong doon iyong cupcake. Napalunok naman ako ng inilapit niya iyon muli sa mapupula niyang labi upang kagatin.

Mama Mary, please bless my mind. Amen.

"H-How was it??" Tanong ko nalang. Trying to take my mind off about the above stated matter.

Tumango naman si V which made me extremely happy. Does that mean he liked it???

Ipinatong ko iyong isang buong box ng cupcake sa kaniyang lap.

"That's for you. Para sa lahat ng tulong na ginawa mo saakin. Lalo na para makaiwas ako kay Prinsipe Levi." Masaya kong sabi.

Napatigil siya sa pagkain and stared at me. Kumuha ako ng cupcake at ipinakita sa kaniya iyong design.

"The cherries are for your eyes, tapos 'yung white sprinkles ang balat mo, then 'yung dark chocolate cupcake naman ang para sa kulay ng buhok mo. So I named this recipe Cupcake V!" Masaya kong pageexplain. Doon sa mga araw na huli kong nakasama si V, I realized na hindi siya palasagot but he is thoroughly listening.

"Levi Azturias." Bulong niya. I moved my ears closer to him.

"Ano??" Hindi ko kasi marinig e.

"Levi Azturias." He repeated. I looked at him.

"Anong meron sa kaniya?" I asked. Tiningnan naman ako nito ng mata sa mata.

"I am Levi Azturias." Pinal niyang sabi. I immediately laughed.

"How could you be?" Natatawa kong sabi. "Levi Azturias is..."

I screamed when I became lost in the garden. Kung saan-saan ba naman kasi ako napunta! Medyo nagsisisi tuloy ako na naisipan ko pang humilay at gumala magisa.

I suddenly remembered that guy from the festival.

Hindi ba at Azturias din ang kaniyang pangalan?

W-What if...

"Ahhh!!!" I screamed when someone fell from the tree in front of me. Ganoon na lamang ang panlalaki ng aking mga mata ng makita ang hitsura ng lalaki.

The very same black haired, red eyed man greeted me with a familiar feeling.

"L-Le—"

The man smiled gently at me.

"Athy."

"Oh God."

Vote. Comment. Thanks for reading!!!

The Death of Athyeia (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon