The Death of Athyeia (COMPLETED)

Kabanata XXXXIX: Wishes

Athyeia's PoV

Mula sa isang mataas na parte ng manor na napapaloob sa isang library ay napapahingang pinapanood ko si Levi.

Nandoon siya sa baba at gumagamit ng pana, may kausap siyang isang lalake na hindi ko mamukhaan.

That man might be his business associate.

I shudder at the coldness I felt.

Kagabi kasi ay labis nanaman ang pagulan.

The good news is, mukhang malapit nang matapos ang bagyo. Iyon ay dahil kahit medyo malakas pa ang mga pagulang nagaganap ay paunti-unti at marahan namang sumisilip ang araw na nahaharangan ng madidilim na ulap.

Due to the loneliness I felt, I indulged myself in reminiscing the thing we talked aboiut three days earlier from now.

Maraming hakbang ang isinagawa namin ni Levi bago makarating sa kaniyang opisina.

Two guards opened up his door.

Sa loob noon ay namataan ko si Jae-Ha na tahimik na nagbabasa ng isang libro.

When he saw Levi, agad nitong inilapat ang nakakuyom na kamao sa kaniyang kaliwang dibdib at tumungo. "Kamahalan." He greeted. Inilipat naman niya ang tingin saakin. "Binibini." Sambit nito at tumungo din saakin.

"Magandang umaga sa iyo Jae-Ha." Sabi ko. Ngumiti ito saakin.

"Isang magandang araw din po sa inyo Binibini." I smiled to myself and him as I watched him remembering the writings of Li-Em in the book.

Li-Em might stbe eleven, and Jae-Ha might be twenty, gayon pa man, love found ways.

Isa pa, noong kinasal sila, twenty-three na si Li-Em, habang thirty-three na ito. I don't see any problem with that at all.

Malayo man ang edad nila, masaya naman sila at nagmamahalan. They are not forced to love each other kaya kahit bata pa lamang ngayon ang aking kapatid ay sangayon padin ako kung siya ang magiging kinabukasan nito.

"We didn't come here to stare at Jae-Ha, Athyeia." Matigas at may gatol na sabat ni Levi sa gitna ng aking pagiisip. "Out Jae-Ha." Utos nito.

"Of course. Please pardon me." Mabilis namang sagot ni Jae-Ha bago nagbigay ng isang tungo at dire-diretsyong lumabas.

"Ang taray mo talaga." I told Levi as I rolled my eyes. "You should be gentle at Jae-Ha. Lagi siyang naandyan para sayo." Makatotohanan kong sambit.

Imbes na makita ang reyalisasyon sa mukha niya nang dahil saaking sinabi, mas lalo itong nagasumot. Ang mga kilay niya ay magkatabi nanaman at magkapantay.

"Why are you complementing him??" I raised an eyebrow.

"Bakit? May nagsabi bang bawal??" Nalilito kong sagot dito. I don't know what his problem is about. Gusto ba niya lagi nalang negativity ang nasa paligid niya?

Levi sighed. Nawala ang kunot nito sa mukha.

I was startled when he moved towards me. Napasandal tuloy ako sa pintong nakasara na sinarhan ni Jae-Ha pagkalabas niya.

"Ako din." He said with such dulcet persuation.

"What?" Sabi ko. Trying to move towards the side para hindi niya tuluyang masakop ang buong mundo ko. "Anong meron sayo?" I questioned.

He showed me a face of a little kid asking for a piece of marshmallow.

"Compliment me too." Tila naman tumigil ang mundo ko dahil sa kaniyang sinasabi.