အခန္း ၉ - ေဆးရံုနီႀကီး ။
'ေဒါက္တာ ! သူ ဘာျဖစ္လို႔ သတိလစ္သြားတာလဲ ! '
ကြၽန္ေတာ္ အလ်င္အျမန္ေမးလိုက္သည္ ။
'မရိပ္မိဘူးလား ။ သူမေန့က ၄နာရီ ေလာက္ထိခြဲခန္း၀င္ရတာ ။၃ နာရီေလာက္ပဲ အိပ္ၿပီး ေက်ာင္းသြားတာ ။ ၿပီးေတာ့ အခု ခြဲခန္းထပ္၀င္ေတာ့ လဲ လူက ဘယ္လို လုပ္ခံႏိုင္မွာလဲ ။ နားေနခန္းက အိမ္သာ ေဘးနားကအခန္း ။ အိမ္သာက ခြဲစိတ္ခန္းေဘးက အခန္း ။ '
ေဒါက္တာ L က ေျပာၿပီး ထြက္သြားသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို ဘယ္လိုမရမွာလဲ ။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ေခါင္းပိုင္းကို လက္တစ္ဖက္ ႏွင့္ ခါးပိုင္းကို က်န္လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ မ လိုက္သည္ ။ ဒီလို ဆိုေတာ့လဲ သိပ္မေလးပါဘူး ။ လက္အိတ္ကိုပဲ ေသြးေပသည္ မို႔ လက္မေဆးေတာ့ ။ လက္ေဆးရည္ နဲ႔ ပဲ ေဆးေတာ့မည္ ။ နားေနခန္းကို ေတြ့ၿပီ ။ တံခါးကို ေျခေထာက္နဲ႔ ေဆာင့္ကန္လိုက္ေတာ့ တံခါးပြင့္သြားသည္ ။ နားေနခန္းမွာ ဘယ္သူမွရိွမေန ။ ၿပီးေတာ့ ဒါက အေထြေထြကုသ ၊ ခြဲစိတ္ ႒ာန နဲ႔ ႏွလံုး ကုသ ၊ ခြဲစိတ္ ႒ာန က အလုပ္သင္တို႔ အတြက္ နားေနခန္းျဖစ္သည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ စိုင္းလံေနာ့ရဲ့ လြယ္အိတ္ကို သိသည္ ။ ေရခဲမုန္႔ လွည္းေရ႔ွတြင္ စကားမ်ားတုန္းက သူ႔လြယ္အိတ္ကို သိေနသည္မို႔ ။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔လြယ္အိတ္တင္ထားတဲ့ ႏွစ္ထပ္ကုတင္က ေအာက္ကုတင္ေပၚကို အရင္ဆံုး ေခါင္းပိုင္းတင္လိုက္သည္ ။ ၿပီးေတာ့ ေခါင္းအံုးကို ေသခ်ာ လုပ္ေပးၿပီး အခန္းထဲက ထြက္ဖို႔ လုပ္လိုက္ေပမယ့္ လာဆြဲသည့္ လက္တစ္ဖက္ ။ ကြၽန္ေတာ္ ဟန္ခ်က္ပ်က္သြားသည္ ။ ေျခေထာက္တစ္ဖက္က ေခါက္သြားသည္မို႔ ေခ်ာ္လဲမည့္ ပံုစံ ျဖစ္သြားခ်ိန္ စိုင္းလံေနာ့ ရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ ႏႈတ္ခမ္း ထိေတြ့မိသြားသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ လက္တစ္ဖက္က သူ႔ကုတင္ေပၚ ကိုတင္ထားၿပီး က်န္လက္တစ္ဖက္က ၾကမ္းျပင္ေပၚ ထိထားသည္ ။ ေျခေထာက္ ႏွစ္ဖက္ကေတာ့ ဒူးေထာက္ထားသလို ပံုမ်ိဳးျဖစ္ေနသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ လန္႔ၿပီး စိုင္းလံေနာ့ နဲ႔ထိကပ္ေနသည့္ ကြၽန္ေတာ့္ ႏႈတ္ခမ္းကို ခြာလိုက္သည္ ။ သူသတိလစ္ တာမဟုတ္ဘူးေပါ့ ။ ေယာင္ တာဆိုေတာ့ အိပ္ေနသည့္ပံုစံ ။ ကြၽန္ေတာ္ သူနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းနမ္းမိတာကို သူ႔ကို မသိေစခ်င္ ။ ကြၽန္ေတာ္ က gay တစ္ေယာက္ ။ ၿပီးေတာ့ ဒါ ကြၽန္ေတာ့္ first kiss ဆိုေပမယ့္ စိတ္မတိုမိ ။ ေက်နပ္ေနသလိုပင္ ။ ကြၽန္ေတာ္ စားပြဲေပၚက လက္ေဆးရည္ ကို သံုးလိုက္သည္ ။ နံရံေပၚက နာရီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ည ၁ နာရီထိုးၿပီ ။ ကြၽန္ေတာ္ အလြန္အံ့ၾသ သြားသည္ ။ ညေန ၆ နာရီေလာက္က စခြဲစိတ္တာ ည ၁ နာရီ မွ ၿပီးသည္တဲ့လား ။ ခြဲစိတ္ ခ်ိန္ၾကာခ်ိန္က ၇ နာရီ ေတာင္ၾကာတာေပါ့ ။ ခြဲစိတ္ခန္းထဲကေတာ့ မသိေပမယ့္ နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ physco ၀င္သြားသည္ ။ ဗိုက္ဆာေနၿပီ ။ ကြၽန္ေတာ္ ေဆးရံု အနီးနားက ၂၄ နာရီ ဖြင့္သည့္ G&G ဆိုင္ကို သြားဖို႔ အခန္းထဲက ထြက္လိုက္သည္ ။ ေဆးရံုထဲကပါ ထြက္လိုက္သည္ ။ ေဆးရံုႀကီးသည္ air corn တစ္ခုမွမရိွပါပဲ ေအးေနသည္ ။ ေဆးရံုႀကီးမွာ အကုန္ အုတ္နီေတျြဖင့္ေဆာက္ထားသည္ ။ အဂၤလိပ္ လက္ထပ္ ထဲက ေဆာက္ထားသည့္ ေဆးရံုျဖစ္မည္ ။
အျပင္တြင္ ကားေတြ တစ္စီး ႏွစ္စီးမ်ွသာ ရိွေတာ့သည္ ။ ဖုန္မႈန္႔ေတြက လမ္းမႀကီးေပၚတြင္ တေရြ့ေရြ့ ေရြ့လ်ွားေနသည္ ။ သစ္ပင္ႀကီးေတြမွာ စိတ္လႈပ္ရွားစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ၿငိမ္သက္ေနသည္ ။ ေလမတိုက္ေပမယ့္ ညေလသည္ အလြန္ေအးလွသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ store ဆိုင္ထဲသို႔ ၀င္လိုက္သည္ ။ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ေတြ ထားထားသည့္ေနရာမွ အသင့္စား ေခါက္ဆြဲဘူးကို ယူလိုက္သည္ ။ ၿပီးေတာ့ အေအး မ်ားထားထားသည့္ေနရာတြင္ ကိုလာ ဘူးႀကီး ကို ယူလိုက္သည္ ။ ေကာင္တာ တြင္ ေငြရွင္းလိုက္သည္ ။ ၿပီးေတာ့ ေဆးရံုႀကီးထဲက ခုနကနားေနခန္းထဲ ျပန္၀င္လိုက္သည္ ။ အခန္းထဲမွာ ေရပူေရေအး စက္လဲ ရိွတာေၾကာင့္ ေခါက္ဆြဲဘူးကိူ ဖြင့္ၿပီး ေရႏြေးေတြ ထည့္လိုက္သည္ ။ အသင့္စားဘူးျဖစ္တာေၾကာင့္ တစ္ခါသံုး ဇြန္း နဲ႔ ခက္ရင္းပါပါသည္ ။ ကိုလာ အေအးဘူးသည္ ရက္ဆက္စြာ ေအးဆက္ေနသည္ ။ အခုမွ ၾကည့္မိသည္က အခန္းထဲ တြင္ ႏွစ္ထပ္ကုတင္ ၆ လံုးရိွသည္ ။ ကုတင္တိုင္းတြင္ လူေတြအိပ္ေနသည္ ။ သူတို႔ မီးဖြင့္ၿပီး အိပ္တယ္တဲ့လား ။ ေၾသာ္ ဟုတ္သည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ငယ္ငယ္က ေမေမ့ကိုေမးဖူးသည္ ။ အေရးေပၚလူနာ လာရင္ မႏိုးမွာ ဆိုးလို႔တဲ့ ။ မီးဖြင့္အိပ္ေတာ့ ေသခ်ာ အိပ္မေပ်ာ္ ၊ အဲ့ေတာ့ အေရးေပၚ လူနာဆိုတဲ့ အသံၾကားရင္ ခ်က္ခ်င္း ထရသည္ ။ ဆရာ၀န္ေတြရဲ့ စိတ္ဓာတ္ဟာ ဤမ်ွ ေလးစားစရာေကာင္းသည္လား ။
ကုတင္အျပည့္ လူေတြရိွေပမယ့္ စိုင္းလံေနာ့ ၏ အေပၚက ကုတင္တြင္ လူမရိွပါ ။ ကြၽန္ေတာ္ အဲ့ေနရာ မွာ အိပ္ဖို႔ စဥ္းစားလိုက္ေပမယ့္ မျဖစ္ ။ ကြၽန္ေတာ္ လူလို နားလည္ပါသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ ခြင့္ျပဳခ်က္ မပါပါပဲ ကုတင္တစ္ခုတြင္ မအိပ္ခ်င္ပါ ။ ဤ စားပြဲ အရွည္ႀကီးတြင္လည္း ကြန္ျပဴတာ ၁၁ လံုးရိွသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ စားခဲ့တာေတြ ရွင္းလင္းၿပီး ေနရာ လြတ္ေနတဲ့ စားပြဲရွည္ႀကီးရဲ့ ေနရာတစ္ကြက္မွာပဲ ေခါင္းခ်ၿပီး အိပ္လိုက္သည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ ဒီေန့ ေမးခြန္းအမ်ားႀကီး ေမးခဲ့သည္ ။
×××
ေနာက္တစ္ပိုင္း is coming .
Wednesday , September 9 , 2020
