အခန္း ၁၇ - ျပစ္ဒဏ္ ။
'ခနေစာင့္ပါလို႔ေျပာလိုက္ ။ လူနည္းနည္းေလးနဲ႔ အဲ့ project ကို လုပ္လို႔ရမလားလို႔ '
'ဟုတ္ၿပီ ညီ ။ ၁ နာရီ ေရာက္ရင္ အစည္းအေဝးရိွတယ္ေနာ္ ။ '
ကြၽန္ေတာ္ၿပံဳးၿပီး ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္ ။
အစည္းအေဝးဆိုေပမယ့္ အဲ့ေလာက္ လူမမ်ားပါ ။ ႒ာနမႈးေတြနဲ႔ အလုပ္သင္အခ်ိဳ႕ေလာက္ပဲ ရိွသည္ ။ ႒ာနမွဴးေတြက ထိုင္ရၿပီး အလုပ္သင္ ကြၽန္ေတာ္ တို႔က မတ္တတ္ရပ္ရသည္ ။ ခံုမွာအရွည္ျဖစ္၍ ထိပ္တစ္ဖက္တြင္ ေဆးရံုအုပ္ႀကီး ထိုင္ေနသည္ ။
'ကြၽန္ေတာ္ ေခၚလိုက္ရတဲ့ အေၾကာင္းက ေထြေထြထူးထူး မဟုတ္ပါဘူး ။ ကြၽန္ေတာ့္ အစ္မ က်န္းမာေရးမွဴးက ဒီေဆးရံုကို ဆရာ၀န္ အသစ္ သံုးေရာက္ ပို႔လိုက္ပါတယ္ ။ '
အေထြေထြခြဲစိတ္က ႒ာနမွဴးက ၀င္ေမးသည္ ။
'ေဆးရံုမွာ ဆရာ၀န္ေတြလဲ အလံုအေလာက္ရိွရဲ့ သားနဲ႔ ဘာလို႔ ထပ္ေခၚတာလဲဗ် ။ '
ေဆးရံုအုပ္ႀကီးကရယ္သည္ ။ အကိုလံေနာ့ကလဲ ကြၽန္ေတာ့္ ေဘးမွာ ရိွေနသည္ ။
'အဲ့တာကေတာ့ မသိပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေဆးရံုမွာ လိုအပ္တဲ့ သူေတြကို ေခၚတာပါ ။ ၀င္လာပါ ။ '
ေဆးရံုအုပ္ႀကီးက တံခါးေပါက္ဘက္ကို လွည့္ၿပီးေျပာသည္ ။ ပထမဆံုး၀င္လာသူမွာ တီခ်ယ္ျဖစ္သည္ ။ ေနာက္မွာေတာ့ အသက္ ၃၀ နီးပါးလို႔ထင္ရသည့္ ပါေမာကၡ နဲ႔ ဆရာ၀န္တစ္ၪီး ။ သူကေတာ့ အသက္ ၂၀ ေက်ာ္ေက်ာ္သာ ရိွၪီးမည္ ။
'မဂၤလာပါ ။ ကြၽန္မက ဒီေန့ကစၿပီး အလုပ္လုပ္မယ့္ အေရးေပၚ႒ာနက ပါေမာကၡ လွေရာင္ေအးပါ ။ ေရ႔ွေလ်ွာက္ အလုပ္ေကာင္းေကာင္းလုပ္ပါ့မယ္ ။ '
တီခ်ယ္က ၪီးၫႊန္႔ၿပီးေျပာသည္ အားလံုးကို ။ ေနာက္ေတာ့ အသက္ ၃၀ အရြယ္လူတစ္ေယာက္က ဆက္ေျပာသည္ ။
'ကြၽန္ေတာ့္ နာမည္က ေအာင္ၿဖိဳးလတ္ပါ ။ အေလာင္းခြဲစိတ္ဆရာ၀န္ေပါ့ ။ '
ေအာင္ၿဖိဳးလတ္ ဆိုက ခန္႔သည္ ။ တည္ၾကည္သည္ ။ က်က္သေရရိွသည္ ။
