မိုးရာသီတြင္ မိုးရြာသည္မွာ မဆန္း ။ ဒါေပမယ့္ အခု မိုးရြာလို႔ မသင့္ေတာ္ဘူး မဟုတ္လား ။ ကြၽန္ေတာ့္ ျမင္ကြင္းထဲတြင္ ကား ႏွစ္စီးကို taxi က ၀င္တိုက္ထားသည္ ။ taxi ေဘးတြင္ ခရီးသြားကားႀကီးရိွၿပီး အဲ့ကားကို ဆီကားက ၀င္တိုက္ထားသည္ ။ ဆီကားကိုေတာ့ အန္စာတံုးကားမဲမဲႀကီး တစ္စီးက တိုက္ထားသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ နဲ႔ စိုင္းလံေနာ့ အလ်ွင္အျမန္ အဲ့နား ေျပးသြားလိုက္သည္ ။
အရင္ဆံုး ခရီးသြားကားဆီကို ကြၽန္ေတာ္ သြားလိုက္သည္ ။ အဲ့ကားထဲေရာက္ေတာ့ ျမင္ရတာ ကားဆရာက ဟန္ဒယ္ေပၚေခါင္းႀကီး ငံု႔ေနသည္ ။ လူေလ်ွာက္လမ္းတြင္ အန္တီႀကီးတစ္ေယာက္က အဘိုးႀကီးတစ္ေယာက္ကို ေအာက္ခ်ၿပီး CPR လုပ္ေနသည္ ။ စိုင္းလံေနာ့ကေတာ့ ဆီကားစီကို အရင္သြားသည္ ။
ကြၽန္ေတာ္ ကားဆရာရဲ့ ေခါင္းကို တည့္တည့္ ျပန္မတ္လိုက္သည္ ။ လည္ပင္းနားက ေနရာေလးကို စမ္းလိုက္သည္ ။ တစ္မိနစ္ကို ၆၀ ၊ ၈၀ အတြင္းခုန္ေနတာ ဆိုေတာ့ ပံုမွန္ပဲ ။
'CPR လုပ္ေနတာ ဘယ္သူပါသလဲ ။ '
ကြၽန္ေတာ္ အသံ အနည္းငယ္ျမႇင့္ၿပီးေမးလိုက္သည္ ။
'သားလား... ဇြဲလြန္းသူ..'
'အာ...တီခ်ယ္လား ? ဘယ္လိုလုပ္ဒီကို ။ '
'ဒီတစ္ေယာက္က အေျခအေန အရမ္းဆိုးေနၿပီ ။ arrest ျဖစ္ေတာ့မယ္ ။ ကံေကာင္းတာက ဒီကားထဲမွာ လူ ၆ ေယာက္ပဲရိွတာ ။ မင္းက အခု မင္းေဘးက ခံုမွာ အန္တီ ႀကီးတစ္ေယာက္ရိွတယ္ ။ သူကလဲ ႏွလံုးခံု အရမ္းေနွးေနၿပီ ။ သူ႔ကို မင္းကယ္လိုက္ ။ က်န္တာေတြက ရိုးရိုး သတိလစ္ေနတာ ။ '
ကြၽန္ေတာ္ tr ေျပာတဲ့ အန္တီႀကီးကို စစ္လိုက္သည္ ။ မ်က္ႏွာက ျဖဴဖက္ျဖဴေရာ ျဖစ္ေနသည္ ။
'ႏွလံုး ေသြေၾကာ တစ္ခုခု ျပတ္သြားတာထင္တယ္ ။ ခႏၶာကိုယ္တြင္းေသြးယိုမႈ ျဖစ္ေနတာ ထင္တယ္ ။ '
ကြၽန္ေတာ္ တစ္ကိုယ္စာၾကားယံုေျပာလိုက္သည္ ။
'မျဖစ္ဘူး...ဒီေနရာ မွာ ခြဲမွရမယ္ ။ ဆရာမ ၊ ဆရာမ မွာ ဓါးျဖစ္ျဖစ္ပါလား ။ '
တီခ်ယ္က ေခြၽးေတြ အရမ္းထြက္ေနၿပီျဖစ္သည္ ။ အင္းေလ သူ CPR လုပ္ေနတာလဲ မိနစ္ ၃၀ နီးပါးေလာက္ရိွေနေလာက္ၿပီ ။
