ဒီေန့ ဗုဒၶဟူးေန့ျဖစ္သည္ ။ ညေန ၆ နာရီက်လ်ွင္ welcome ရိွသည္ ။ အစကေတာ့ မသြားဖို႔ လုပ္ထားေပမယ့္ ကိုယ္တို႔အတြက္ လုပ္တဲ့ ပြဲပဲ မဟုတ္လား ။ King မွာ ၀င္မၿပိဳင္ဘူး ဆိုေပမယ့္ ဟိုတစ္ေန့က ဆရာမက သီခ်င္းဆိုတာ ျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခုခု လုပ္ခိုင္းသည္ ။
ကြၽန္ေတာ္လား ။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ဘာမွ မလုပ္ပါ ။ အခုေနာက္ဆံုးကေတာ့ the whole king ဆုျဖစ္သည္ ။ လူတိုင္းကေတာ့ အစ္ကို လံေနာ့ လို႔ပဲ ထင္ေၾကးေပးၾကသည္ ။
'ကဲ ... အခု ေနာက္ဆံုး အစီအစဥ္ပါ ။ ကြၽန္ေတာ္ စာအိတ္ေလးကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ပါၪီးမယ္ေနာ္ ။ '
အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူက စာအိတ္ကို ဖြင့္ၾကည့္ၿပီးတဲ့ အခ်ိန္ မ်က္ႏွာအမူအရာကို အံ့ၾသ သည့္ဟန္လုပ္ျပသည္ ။
'ေမာင္စိုင္းလံေနာ့ ျဖစ္ပါတယ္ ။ '
ထင္သားပဲ ။ ေကာင္မေလး တခ်ိဳ႕ကေအာ္ေနၾကသည္ ။
'စကားတစ္ခြန္း ေလာက္ေျပာပါၪီးခင္ဗ် ။ '
'အာ ... ဟုတ္ကဲ့ ။ ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွ ေျပာစရာ မရိွပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခုေတာ့ရိွတယ္ ... အစ္ကို မင္းကို ခ်စ္တယ္ ။ '
'အား ... ဝိုး ....'
ပြဲအတြင္းမွ မိန္းကေလးတခ်ိဳ႕၏ ေအာ္သံ ျဖစ္သည္ ။ ေယာက်ာ္းေလးမ်ားေတာင္ပါသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ သူဘယ္သူ႔ကို ရည္ရြယ္ၿပီး ေျပာသလဲ ဆိုတာ သိသလိုလိုပါပဲ ။ ေနာက္ဆံုး အဆံုးသတ္တြင္ ဆရာ ၊ ဆရာမမ်ားနဲ႔ ဓာတ္ပံုရိုက္တဲ့ လူေတြ ရိွသည္ ။ ဒီေန့ က ေဆးရံုကိုေတာ့ မသြားျဖစ္ ။
'ညီ ရၿပီ ။ သြားမယ္ ။ '
ကားေမာင္းသူေနရာမွာ ကြၽန္ေတာ္ ၀င္ထိုင္ဖို႔လုပ္ေပမယ့္ သူကတားသည္ ။ သေဘာက သူေမာင္းမယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာပင္ ။
'ညီ့ အိမ္ကို အရင္သြားမယ္ ။ ၿပီးမွ ကိုယ့္အိမ္သြားမယ္ ။ '
'ဟမ္ ... ဒါ ကြၽန္ေတာ့္ကားေလ ။ ခင္ဗ်ားက ကြၽန္ေတာ့္ ကားကို ယူသြားမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့ ။ '
'အင္းေလ ။ ေၾသာ္ ဘာမွ စိတ္မပူပါနဲ႔ ၊ မင္းကားကို ဘာမွ မလုပ္ဘူး ။ '
'ဘယ္သူကေကာ ဘာကိုစိတ္ပူေနလို႔လဲ ။ ေမာင္းစရာ ရိွတာ ျမန္ျမန္ေမာင္းစမ္းပါ ။ စကားကိုမ်ားတယ္ ။ '
