Ignored by Mr. Famous (ASHLEY 5)☑

Chapter 18

Chapter 18

"Ok ka lang ba talaga?"

I sigh while trying my best not to show any irritation on my face. "I'm fine, lalaine."

"Pero nandon si Nic." Nagaalangan niyang sabi.

Umiling ako. "Right now, I don't really want to talk about him." I honestly said.

Mas binilisan ko ang bawat hakbang ko, narinig ko naman ang pagtawag niya sa akin, hindi nagtagal ay nasa tabi ko na siya ulit.

"O, sige, sorry na. Pero kasi curios na curios na ako eh! Paanong ganoon ang naabutan ko kanina? Nakahawak siya sayo, tapos putok na ang labi nung artistang kano na iyon?"

Yes, Nic knock the hell out of that Foreigner, bagay din yun sa kaniya, nang hilain kasi ako ni Nic ay humirit pa siya ng halik. Kung nasa ibang sitwasyon lang kami ay tyak na nagpasalamat na ako sa kabayanihan ni Nic, but after what happened, I felt nothing but Anger, kung di pa dumating si Lalaine ay baka nailigo ko na sa kaniya ang lahat ng mainit na tubig kanina!

We are now walking towards the Exit, tomorrow is my day off, actually the start of my vacation leave, Malapit na kasi ang kaarawan ng mga anak ko, and I want to celebrate their birthday in some quiet place, alone.

"Ang daya! Ikaw pinayagang mag vacation leave samantalang ako hindi! At ito pa, ha! Sinabihan pa ako ng Jeremiah na iyon na sumama sa lilipad na private plane bukas! Hindi ko lubos maisip kung bakit ako ang pinaka-paborito niyang utos-utusan!" Pagrereklamo ni Lalaine.

Nangunot ang noo ko. "Private Plane?"

"Oo! Iyong kaibigan niya daw kailangan ng stewardess para gawing alipin! Jusko dapat gwapo ang kaibigan niyang iyon, dahil kung hindi! Naku talaga!"

Ano nanaman ba ito, Braxten? Well, I am not sure if it's Braxten, but I have this  feeling that its him. Knowing how greedy and tricky he can be when it comes to this woman.

Pagod kong inihiga ang sariling katawan sa sofa, I am still living in Nathaniel's Condo, mas gusto ko rito, dahil nandito ang ala-ala ng anak ko. Umupo muna ako at inabot ang sleeping pills na nasa coffee table, at kumuha ng dalawa at agad itong ininom. Huminga muna ako ng malalim saka ako humiga ulit.

"Natasha..." I whispered as my eyes are slowly closing, I'm tired...

I am deep asleep when I felt someone shaking me. Ayaw kong magising dahil pagod na pagod ako at gusto kong wag munang gumising.

"Kezia! Fuck, wake up!" I heard Nathaniel's frustrated voice, ilang saglit pa ay idinilat ko na ang mga mata ko.

"Nathaniel?" Namamaos kong sabi.

Nakahinga siya ng maluwag at agad akong niyakap. "Shit, I thought I lost you."

Kinusot ko ang mga mata ko para mas maging klaro ang paningin ko, inilibot ko ang paningin ko, and there I saw Adonis, Abraham, Adam, Fheris, Whil and Braxten, nakatayo lang sila sa may gilid habang seryosong nakatingin sa amin.

Napalunok ako. "W-what are you guys doing here?" Gulat kong tanong.

Humiwalay naman sa pagkakayakap sa akin si Nathaniel at matalim akong tiningnan. "You scared the shit out of me! How many sleeping pills did you take?"

Bigla akong kinabahan. "D-dalawa lang naman-"

"Dalawa?! I told you not to take any medicine, didn't I?!"