Bad Times at Sunrise (La Fortuna Series #3)

Kabanata 15

Kabanata 15

Engaged

Balisa ako habang nasa loob kami ng taxi ni Laurel. Alas otso pa lang ng umaga pero papunta na kami sa mansiyon ng mga Casagrande. Ngayong bahagya na 'kong nahimasmasan ay parang ayoko nang ituloy ang plano naming 'to. No matter where we look at it, this was wrong.

Sa pagitan ng pag-iisip ko ay naalala ko ang sitwasyon namin. Minerva never complained about it but I knew that if given the choice, she wouldn't lower herself and sleep with old guys just to get money. Sino ba namang may gusto no'n?

We had long accepted that we were the town's favorite topic. Ang sabi ng iba, 'di raw totoong wala kaming choice. Maraming paraan para magkapera pero bakit nagpapakapokpok kami? We chose the easy path, they said. But if that's true, why was everything still so hard for us?

Now, the ticket to a comfortable life was in front of me. Kaunting pagpapanggap lang. Kaunting panloloko lang. While channeling the courage within me, I told myself that I needed to do this. Not for me but for my family.

"Nakikinig ka ba?" utas ni Minerva mula sa passenger's seat. Nilingon niya 'ko at kinunutan ng noo. "Sunny, kailangan mong memoryahin 'tong mga sinasabi ko. Kung hindi ay baka mapurnada pa 'tong plano natin!"

Tumikhim ako. "Nakikinig ako, Laur."

"Tsk. Okay, back to start." She looked at her phone and scrolled up irritably. "Ikaw si Aurora Casagrande. Nineteen. Iniwan ka ng nanay mo noon sa gilid ng kalsada dahil nabuntis siya ng isang Russian na lalaki. Nakipagtanan siya rito pero kalaunan ay nakipaghiwalay din. 'Di niya kaya ang kahihiyan ng pagkabuntis sa 'yo kaya ka niya iniwan."

"Anong teleserye 'to?" sarkastiko kong ani. "Walang may maniniwala diyan! Dahil sa kahihiyan kaya ako iniwan? Ang lungkot naman!"

"Malungkot talaga ang storya ni Aria!" giit niya.

I grimaced. "Sinong Aria?"

"Nickname 'yan ni Aurora! 'Di ka talaga nakikinig, 'no?"

"Nakikinig kaya!" pagsisinungaling ko.

"'Tsaka ano ka ba?" Eksaherada siyang bumuntong-hininga. "Basic information na 'tong sinasabi ko sa 'yo. Ito talaga ang nangyari sa 'nanay' mong si Adelina Casagrande! Mapusok siya noong kabataan niya kaya tumakas siya sa mansiyon nila rito sa La Fortuna. Tumungo siya sa Guimaras at do'n ka nila ginawa ng dayuhan mong ama!"

"Tapos?"

"Tapos ayun, iniwan ka niya!" I bore a look of disbelief, making her shake her head. "Sunny, kilala ang mga Casagrande bilang isa sa pinaka-pormal at eleganteng pamilya sa bansa. Isang malaking kahihiyan ang pakikipagtanan ni Adelina sa ama mo. Bente anyos pa lang siya no'n at maraming pangarap para sa kaniya si Cordelia."

"Kaya niya 'ko iniwan?" I asked. She nodded but I was still confused. "Paano mo ako natagpuan kung gano'n? Sa Guimaras pala ako iniwan, e."

"Edi syempre, sasabihin nating nagbakasyon kami roon ni Mark tapos doon ka namin natagpuan!"

Si Mark 'yong dati niyang asawa. Laurel continued her storytelling but I was too preoccupied to listen. Everything was unbelievable and also, impossible. Maraming butas ang kwento niya. Her faking the DNA test wasn't feasible too, not to mention, cliché! Akala niya ba ay tanga ang mga Casagrande para 'di malamang pinepeke lang namin sila?

And if it's true that the Casagrandes were known for being elegant, wasn't I the least acceptable person to act as Aria? I grew up jumping from one boy to another. Clearly, Aria wasn't supposed to be like that! Sumasakit na ang ulo ko kakakaisip kung paano namin 'to maitatawid ni Laurel.