Ang DYOSA kong BODY GUARD GxG (Completed)

EPILOGUE

Reign

"Mom! Mom!"mabilis akong napatigil sa ginagawa ko at patakbong bumaba ng bahay.

Tumambad sakin ang pawisin kong mga anak nasi Thirdy at Gale (gail) na kakagaling lang sa pakikipaglaro sa kapit bahay.

Hayy ang dumi nanaman nilang tignan..mga bata talaga.

"Mom!" Salubong ng dalawa at patakbo akong sinunggaban ng yakap.

"Ouch" daing ko ng mapaupo ako sa sahig.

Gosh ang lalaki na ng mga anak ko at ang bibigat pa.

"Mom punta po tayo kay dada today?" Ngumiti naman ako sakanila.

"Sure baby..pero maligo na muna kayo dun ang asim niyo na oh..paamoy nga ulit"

"Waahh mom!" Todo hagikhik nila dahil pilit ko silang inaamoy at hinahalikan na dalawa.

Ilang taon na ang nakakaraan simula ng mailabas ko sila sa mundong ito.

Noong una hindi naging madali pero nakayanan naman sa tulong narin ng mga nagmamahal samin.

"Mom lets go!" Hyper na hyper nilang sigaw mula sa sasakyan.

Napaka energetic talaga ng mga anak kong to..

Mabilis kong nilock ang bahay bago tuluyang pumasok ng kotse.

"Seatbelt please" pagpapaalala nilang dalawa.

"Yes po" mabuti nalang dahil ako pa talaga itong madalas na makalimot.

Lagi rin akong nasesermunan noon kay rowan kapag nakakalimutan kong ilagay ang seatbelt ko.hayy

"Mom can we go to jollibee after we visit dada?" Gale asked.

"Sure baby.." Pisil ko sa cheeks nito.

Kamukha ni gale si rowan habang si thirdy naman na lalaki namin ay kahawig ko.  Dyosa ang face ng mga anak dahil dyosa din ang mga magulang haha.

"Guys dont run!" Sigaw ko sakanila mula sa kotse.

Ugh sumasakit na talaga ang ulo ko sakanila bwisit kasing rowan to bakit bigla nalang iniwan sakin ang mga bata.

Mabilis na akong bumaba sa kotse ng masigurado kong okay na ang lahat.

Naamoy ko nanaman ang malamig na simoy ng hangin sa lugar na ito. Parang noong isang araw lang noong andito ako.

"Mom you can sit down here" hila sakin ni thirdy sa may puting mat na nilatag nila.

Kahit 7yrs old palang sila ay marami na silang kayang gawin. Matalino sila pareho at pareho moring maasahan sa lahat ng gawain.

Kaya lang pareho rin silang magulo at maingay kung hindi kolang mahal ang mga ito baka itinapon kona sila sa labas ng bahay haha.

But ofcourse i can't do that to my own children sila nalang ang meron ako hahayaan ko pa ba silang mawala.

"Mom.."

"Yes baby?" Ngiti kong tanong sa anak ko.

"Your crying..." Napahawak ako sa pisngi ko at totoo ngang lumalandas ang napakaramig luha mula saaking mga mata.

Mabilis ko itong pinunasan at ginulo ang buhok ni thirdy.

"Come here you two gusto ko kayong yakapin" mahigpit ko silang niyakap habang nakatingin sa lapida ni rowan.

Yes lapida niya. She died noong 5yrs old na ang mga anak namin. Nasa operation siya that time at bigla nalang may bumaril na sniper sa dibdib niya.