"အရှင်ကျွန်တော်က အရှင်နဲ့မိဖုရားစကားပြောနေရင် ကျွန်တော်တစ်ယောက်တည်းပျင်းနေမှာမို့လို့
အကိုဖုန့်ရန်ကိုခေါ်လာတာရတာ်မလား"
"ခုထွက်သွား"
ရှောင်းကျန့်ဒီယုန်မြင်လို့ဒီခြုံထွင်ခဲ့တာ
ဒီဥယျာဥ်အပြင်လူဝင်မရမှန်းသိလို့
အကိုဖုန့်ရန်ကိုခေါ်လာတာ
ခုတော့နှင်ထုတ်ပီ စိတ်တိုနေမှာဆိုတော့မျက်နှာငယ်လေးထွက်သွားရမှာပဲ
အကိုဖုန့်ရန်ကျေးဇူးအကြီးကြီး
ရိပေါ် ကြင်ယာတော်ရဲ့ဒီကိုယ်ရံတော်ကိုအရင်ထဲကဘဝင်မကျတာ
ကြင်ယာတော်က သူနဲ့ရင်းနှီးလွန်းတယ်
ခေါ်တာကိုက အကိုဖုန့်ရန်တဲ့လေ
ဘယ်သူကကိုယ့်ရဲ့ကိုယ်ရံတော်ကို
အကိုတပ်ခေါ်လို့လဲ
အခုလည်းအပြင်လူဝင်မခံမှန်းသိသိရက်နဲ့တောင်ခေါ်လာတာ ဒီလူကကြင်ယာတော်အတွက်ဘယ်လောက်တောင်အရေးပါနေလို့လဲ
တွေးမိရာကနေ ထွက်သွားလို့ပြောတော့ မျက်နှာငယ်လေးနဲ့သူကရှေ့ဆုံးကနေ ကိုယ်ရံတော်ရဲ့လက်ကိုဆွဲပီး ထွက်သွားဖို့ပြင်နေတယ်
တကယ်မကျေနပ်ဘူး
"ကြင်ယာတော်ရှောင်း ဘယ်လဲ"
"ထွက်သွားဆို"အသံသေးသေးလေးနဲ့ပြန်ပြောလာတဲ့ကြင်ယာတော်က တကယ်စိတ်မတိုရက်စရာလေး
"ကြင်ယာတော်ကိုပြောတာမဟုတ်ဘူး"
"မရဘူး အကိုဖုန့်ရန်သွားရင်ကျွန်တော်လည်းသွားမှာ"
သူတို့နဲ့မနေချင်လို့ ကြံထားတာလေ
ငါမပြန်ရမချင်းအကိုဖုန့်ရန်ကိုလည်းသွားခွင့်မပေးနိုင်ဘူး ရှောင်းကျန်တဲ့ ဆုံးဖြတ်ထားပီးရင်ရအောင်လုပ်မှာ
အရှေ့ကခေါင်းမာနေတဲ့ကြင်ယာတော်ကြောင့်မတတ်နိုင်ဘဲနှစ်ယောက်လုံးကိုပြန်ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်
မဟုတ်ရင်ကြင်ယာတော်ကအရွဲ့တိုက်အုံးမှာ
ဒီကြင်ယာတော်လေးကတော့ဘာလုပ်လုပ်ခွင့်လွှတ်ချင်စရာ
အရှင်က ကြင်ယာတော်ရှောင်းကြောင့်တခြားသူကိုဥယျာဥ်ထဲမှာနေခွင့်ပေးတယ်
ယွမ်ကအထိန်းတော်ရှင်းကိုခေါ်မယ်လို့ချွဲပီးပြောခဲ့တာတောင်ခွင့်မပြုပေးတဲ့အရှင်ကလေ
ကြင်ယာတော်ကဘာမို့လို့လဲ
အရှင်ကဘယ်လိုလုပ်လုပ်သူ့ဆီပဲစိတ်ရောက်နေရတာလဲ
ယွမ်အရှင်မကြိုက်တာကိုလုပ်ရတော့မယ်အရှင်
ယွမ့်ကိုအမြဲခွင့်လွှတ်ပေးမယ်မလား
YOU ARE READING
Chance🐰မထင်မှတ်ထားသောအခွင့်အရေး🐰S1 {Completed}
Fanfictionအရမ်းလည်းကြိုက်ပီးအရမ်းလည်းအားမရဖြစ်ခဲ့တဲ့ ficထဲကဇာတ်ကောင်လေးရဲ့ကံကြမ္မာကိုငါကိုယ်တိုင်ပြင်ဆင်ခွင့်ရမယ်လို့တကယ်မထင်ထားဘူး
