Vuranlar Ve Vurulanlar (+18) (Tamamlandı, Düzenlenecek)

53. Bölüm

Cengiz, büyük bir şok yaşıyordu. Bu büyük şok ve şaşkınlıkla babasına baktı. Tabancası hala elindeydi ve namlusu Servet'e dönüktü.

"Sen ne diyorsun baba? Nasıl olur bu?"

"Seni neden Melisa ile evlendirdim sanıyorsun? Tabi ki de Murat'tan intikam alabilmek için." 

Kartal başını hafif sola doğru eğdi ve "belki biraz da gerçekten iflas ettiğimiz için." dedi. 

Cengiz, içinde babasına karşı büyük bir öfke duydu. O an cinnet geçirmese de ona yakın bir hal içerisine girdi ve elinde bulunan tabancasını babasına çevirdi ve çevirdiği anda omzuna bir sıcaklık hissetti ve tabancasını elinden düşürdü. Kendisi de tabancası düştükten sonra öne doğru, dizlerinin üzerine düştü. Omzuna bir kurşun girdiğini fark etti. 

Cengiz, kendisini kullanılmış, değersiz bir çöp poşeti gibi hissetti. Başını babasına çevirdi ve gözlerinden iki damla yaş akarken "Sen beni kullandın mı baba?" diye sordu.

Murat'ın öldü sanıp bir yere attığı Ertuğrul ölmemişti. Hayatta kalmış ve estetik ameliyat yaptırmıştı. Karısını ve oğlunu yalnız başına bırakıp yeni bir hayat kurmuştu ama içinde intikam hırsı her zaman bulunuyordu ve bu Alan ile karşılaşınca alevlenmişti. Eski karısının ve oğlunun karşısına çıkmasa da onlara yardım etmiş onları uzaktan izlemişti. Kumarla zengin olmuş, sonra haydan gelen huya gitmiş ve istifa etmişti. Oğlunu hep uzaktan izlemişti ama iki kardeşin birbirini öldürme tehlikesi olunca gerçekleri anlatmanın zamanı gelmişti.

Kartal, Cengiz'e yaklaştı ve diz çöktü. "Ben Murat'a hiç ihanet etmedim." dedi.

"Ama o beni vehmi yüzünden gözünü kırpmadan vurdu. Ben de bu planı kurdum. Melisa ile seni de bu yüzden evlendirdim. Özür dilerim."

Bir özürle her şey halledilmezdi ve Kartal bunu bilmiyordu. İntikam uğruna ailesini resmen harcamış, gözü hiçbir şeyi görmemişti. 

Kartal, ayağa kalktı ve diğer oğluna, Servet'e döndü.

"Senden de özür dilerim Servet. Sana her zaman uzaktan baktığım ve karşına çıkıp da gerçekleri söylemediğim için."

Kartal, Cengiz'e acıyarak baktı. Tekrar diz çöktü ve elini Cengiz'in yaralı olmayan omzuna koyarak "iyi misin oğlum?" diye sordu. İyi olup olmadığını sormak yeni aklına gelmişti. Cengiz'in ters ters, sinirli sinirli kendisine baktığını görünce ayağa kalktı ve başını Servet'e çevirdi. Onun elindeki tabancaya dalgın dalgın baktığını fark etti. Ona yaklaştı ve ellerini omuzlarına attı ve bastırdı

"Sana ölmediğimi söyleseydim içindeki intikam ateşini söndürmüş, planımızı da tehlikeye atmış olurdum oğlum."

Servet, Kartal'a duygusuzca baktı. İçinde Kartal'a karşı neler hissettiğini bilemiyordu. Onu bir yandan kucaklamak istiyor bir yandan da kendisini gizlediği, kendisine bir adamı öldürttüğü için bir kurşun da babasına sıkmak istiyordu. Ama yine de bunu yapmadı. Tabancasını yere bıraktı ve "baba." diyerek ona sımsıkı sarıldı. Gözlerinden yaşlar akmaya başlamıştı.

"Seni çok özledim baba."

Kartal, "ben de seni oğlum." diye yanıt verdi ve Servet'in omzunu sıvazladı.

Bu sırada Cengiz, gözlerindeki yaşları koluyla silmişti ve eline tabancasını almıştı. Sırıtıyordu. Tabancasını Kartal'a doğrulttu ve isterik bir gülmeye tutuldu.

"Siz intikamınızı alamadınız. Siz kazanamadınız baba. Biz kazandık."

Kartal, Cengiz'e baktı. "Saçmalama!" dedi.

"Ben senin babanım. O da ağabeyin. Hem Murat öldü diye Murat'ın sevdiği herkes ölecek diye bir şey yok. Artık mutlu mesut yaşayabiliriz."

Cengiz, gülmeye devam ederek başını sağ sola salladı ve "zavallısınız!" dedi.

Kartal, kaşlarını çattı ve "neden?" diye sordu.

"Haklı olan intikamımızı aldığımız için mi?"

Cengiz, büyük bir kahkaha attı. "Hayır." dedi.

"İntikamınızı alamadığınız, Murat'ı öldüremediğiniz için."

Kartal'ın gözleri, şaşkınlıktan ötürü iki kat büyüdü. "Nasıl yani?" diye sordu.

"Murat'ın ölmesi, Alan'ı kandırmak için bir oyundu ve onun yerini ben aldım."

Cengiz, tabancasını kabzasından tutarken diğer eliyle namlusundan tuttu ve kabzasını bıraktı. Tabancayı Kartal'a uzattı.

"Ve onu devirmek için ilk önce beni devirmeniz gerekir."

"Ne yani? Babana karşı gelip daha iki üç günlük tanıdığın kişiyi mi tercih edeceksin?"

Cengiz'in gülmesi artık son bulmuştu. Başını iki yana sallayarak "hayır." dedi.

"Haklı olanı tercih edeceğim. İhanet etmeyeni, beni kullanmayanı, beni gerçekten seveni tercih edeceğim."

Kartal, "sen benim oğlumsun lan!" diye bağırdı.

"Seni nasıl sevmediğimi düşünürsün? Ben seni her zaman seviyor ve ailemiz için doğru olanı yapıyorum."

"Bize yalan söyleyerek, arkamızdan iş çevirerek mi?"

Kartal, başını ve omuzlarını indirdi. "Haklısın." dedi ve sonra başını tekrar kaldırdı.

"Ama artık iş işten geçti. Benim oğlumsan Murat'a karşı bizim yanımızda yer alırsın. Çünkü biz Murat'a tekrar hamle yapmazsak o bize yapacak."

Cengiz, omzundan kanlar akarken gözleri hafifçe kapandı ama hemen tekrar açıldı. Sendeledi ama ayakta kalmayı başarabildi. Kartal'ın koluna girdiğini fark etti ve "iyiyim ben." dedi. Kartal'ın kolundan kurtuldu. Tam bu sırada gözleri kapandı ve yere düşecekken Servet onu tuttu. Cengiz'in yüzüne baktığında onun bayıldığını fark etti.

🔴Bölüm Sonu⚪

Bu bölüme 30 yorum ya da 15 oy geldiği zaman yeni bölüm gelecektir.