ZawGyi
အျပန္လမ္းတြင္တစ္လမ္းလံုးအိပ္လိုက္လာသည့္ေ႐ွာင္က်န္႔အား ဟိုတယ္သို႔ျပန္ေရာက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ဝမ္ရိေပၚမွာ ေက်ာပိုး၍သာ အိပ္ခန္းဆီသို႔ေခၚလာလိုက္သည္။ ညေနေျခာက္နာရီေလာက္မွ ႏိုးလာသည့္ေ႐ွာင္က်န္႔က ဟိုတယ္ခန္းထဲသို႔ျပန္ေရာက္ေနသျဖင့္ စားပြဲေပၚတြင္ Laptop တစ္လံုးႏွင့္အလုပ္႐ႈပ္ေနသည့္ ဝမ္ရိေပၚအား
"ငါ့ကို မင္းေခၚလာတာလား?"
"ငါမဟုတ္ရင္ တျခားဘယ္သူ႐ွိေသးလို႔လဲ? ကားသမားက အခန္းထဲအထိလိုက္ပို႔ေပးမယ္ထင္ေနတာလား?"
"ႏိႈးလိုက္တာမဟုတ္ဘူး"
"ႏိႈးရင္ေတာင္ ႏိုးမယ့္ပံုမေပၚတာဘယ္သူလဲ?"
ဆက္ေျပာေနလ်ွင္စကားမ်ားေတာ့မည္ကို ႀကိဳသိသျဖင့္ ဘာစကားမွမဆိုေတာ့ဘဲ အဝတ္အစားမ်ားကိုသာလဲရန္ ျပင္လိုက္ေတာ့သည္။ အဝတ္မ်ားလဲပီးေသာအခါတြင္ေတာ့ ဝမ္ရိေပၚအား
"ဗိုက္ဆာပီ ညစာမွာထားလား?"
"ဟင့္အင္း ငါကအျပင္မွာသြားစားမလို႔"
"ငါေတာ့မသြားႏိုင္ဘူး။ ဟိုတယ္ကပဲမွာစားမယ္"
အတူတူစားလ်ွင္ မနက္တုန္းကလို ရန္ျဖစ္ေနမည္ကို စိုးသျဖင့္ ဝမ္ရိေပၚမွာ ညစာကိုအျပင္မွာသာထြက္စားေလေတာ့သည္။ ညစာစားပီးျပန္လာေသာအခါတြင္ ေ႐ွာင္က်န္႔မွာ ကုတင္ေပၚတြင္လွဲကာ ဖုန္းသံုးေနသည္။
ဝမ္ရိေပၚျပန္ေရာက္လာသည္ကို သိေသာ္လည္း ေ႐ွာင္က်န္႔လွည့္ပင္မၾကည့္မိ။ အမွန္ေတာ့ ဝမ္ရိေပၚႏွင့္ ယခုလိုမ်ိဳး တစ္ခန္းထဲတြင္အတူ႐ွိေနသည္ကပင္ အလြန္ေနရခက္လွသည္ကို မေန႔က ကိစၥအားျပန္ေတြးမိလ်ွင္ျဖင့္ သူတကယ္ကိုထြက္သာေျပးလိုက္ခ်င္မိသည္။ ျပန္ေရာက္လာသည့္ဝမ္ရိေပၚမွာ ခဏေနေသာအခါတြင္ ေဘးဘက္မွ ကုတင္ေပၚသို႔တက္သြားသည္ကို သူျမင္လိုက္ရေလသည္။ မေန႔ကကိစၥအား အစမေဖာ္ခ်င္ေသာ္ျငား Ye Hua ဘက္မွ သူတို႔အား ယခုကဲ့သို႔ယုတ္မာသြားျခင္းကိုေတာ့ ဒီအတိုင္းေက်ာ္သြားမေပးႏိုင္သျဖင့္
"ဝမ္ရိေပၚ"
ဖုန္းသံုးေနရာမွသူ႔အားလွမ္းေခၚလာသည့္ ေ႐ွာင္က်န္႔ေၾကာင့္ ရိေပၚလည္း
YOU ARE READING
Meet Point Of Parallel Lines
Fanfictionငယ်စဉ်ကတည်းက အရာရာတွင် အနိုင်မခံအရှုံးမပေးစွာ ပြိုင်ဆိုင်ခဲ့သော လူနှစ်ယောက်... မထင်မှတ်ဘဲ မိဘများက လက်ထပ်လိုက်ကြသောအခါ ညီအစ်ကိုတွေဖြစ်လာကာ တစ်အိမ်တည်း အတူတူနေဖြစ်လာသော်လည်း... ဆုံမှတ်မရှိတဲ့မျဉ်းပြိုင်တွေဟာ တစ်နေ့နေ့ တစ်ချိန်ချိန် တစ်နေရာရာမှာ ဆုံလာ...
