ZawGyi
အိပ္ယာေဘးတြင္ ေ႐ွာင္က်န္႔ကိုမေတြ႔ေတာ့သျဖင့္ ခ်က္ခ်င္းပင္ေရခ်ဳိးခန္းထဲတြင္သြား႐ွာေတာ့လည္းမ႐ွိေသာေၾကာင့္ ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းကာ တစ္အိမ္လံုး႐ွာၾကည့္မိသည္။ ေနာက္ဆံုးဘယ္ေနရာမွာမွ ႐ွာမေတြ႔သျဖင့္ ေ႐ွာင္က်န္႔ဖုန္း၏ တည္ေနရာကိုၾကည့္လိုက္သည့္အခါ အိမ္ထဲတြင္သာျပေနေသာေၾကာင့္ ကားတြင္တပ္ထားသည့္ တည္ေနရာျပစက္ကုိ႐ွာၾကည့္ပီးခ်က္ခ်င္းလိုက္သြားေတာ့သည္။ သို႔ေပသိ ပူထူေနသည့္စိတ္အစဥ္ေၾကာင့္ ေ႐ွာင္က်န္႔ကား႐ွိရာေနရာသို႔ေရာက္မွ သူသတိရလိုက္သည္က ဟိုေန႔ကေကာ္ဖီဆိုင္ေ႐ွ႕တြင္ရပ္ထားခဲ့သည့္ကားမွာ ယခုအခ်ိန္အထိ ထိုေနရာတြင္ရပ္ထားသည့္အတိုင္းပင္ျဖစ္သည္။ ထိုအခါမွ ပိုမိုစိတ္ပူလာရသည့္ ဝမ္ရိေပၚမွာ ဝမ္အိမ္ေတာ္တြင္သြား႐ွာေသာ္လည္း မေတြ႔သလို ကုမၸဏီတြင္လည္း ေ႐ွာင္က်န္႔မွာ႐ွိမေနေပ။ သူ႔အနားမွ ထြက္ခြာသြားပီျဖစ္ေသာ လူသားအား ဝမ္ရိေပၚတစ္ေယာက္ ဘယ္ေနရာတြင္လိုက္႐ွာရမွန္းမသိစြာျဖင့္ ကားစတီယာတိုင္အား ထု႐ိုက္ကာ
"ဒီေလာက္...ဒီေလာက္ ေဘးနားမွာထားဖို႔ အမ်ိဳးမ်ိဳးႀကိဳးစားခဲ့တာေတာင္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ထြက္သြားတာပဲလား...ေက်းဇူးျပဳပီး ျပန္လာခဲ့ပါ..ေ႐ွာင္က်န္႔ ငါ့ကိုတစ္ေယာက္တည္းမထားခဲ့ပါနဲ႔ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္။ အခုအခ်ိန္အထိ ငါလုပ္ခဲ့တာေတြအားလံုးက ငါ့ကိုမင္းမထားခဲ့ဖို႔ေလ အဲဒါေၾကာင့္ ျပန္လာခဲ့...ျပန္လာခဲ့လို႔"
ကာစတီယာတိုင္ထက္ မ်က္ႏွာအပ္ကာငိုေႂကြးေနမိသည့္ ဝမ္ရိေပၚက ဖခင္ျဖစ္သူအား မိခင္ကထားခဲ့သကဲ့သို႔ ယခုလည္းသူ႔အား ေ႐ွာင္က်န္႔ကထားရစ္ခဲ့ပီဟုသာ တစ္ထစ္ခ်ယံုၾကည္ေနမိသည္။ ဝမ္အိမ္ႏွင့္ ကုမၼဏီမွ လြဲလ်ွင္ဘယ္မွသြားေလ့မ႐ွိသည့္ ေ႐ွာင္က်န္႔အား ဘယ္တြင္သြားေရာက္႐ွာေဖြရမည္မွန္း သူအမွန္ပင္မစဥ္းစားတတ္ေတာ့ေပ။ ဒီရက္ေတြအတြင္း သက္ေတာ္ေစာင့္မ်ားျဖင့္ ေစာင့္မၾကည့္ခိုင္းခဲ့မိသည္ကုိသာ ေနာင္တရေနမိသည္။
"ဟင့္အင္း...ဘယ္ကုိပဲထြက္ေျပးထြက္ေျပး မင္းကိုငါ့အနားေရာက္ေအာင္ျပန္ေခၚထားမွာ ေ႐ွာင္က်န္႔။ ႀကိဳက္တဲ့ေနရာကိုေျပးထား...ငါ့လက္ထဲက မလြတ္ေစရဘူး"
YOU ARE READING
Meet Point Of Parallel Lines
Fanfictionငယ်စဉ်ကတည်းက အရာရာတွင် အနိုင်မခံအရှုံးမပေးစွာ ပြိုင်ဆိုင်ခဲ့သော လူနှစ်ယောက်... မထင်မှတ်ဘဲ မိဘများက လက်ထပ်လိုက်ကြသောအခါ ညီအစ်ကိုတွေဖြစ်လာကာ တစ်အိမ်တည်း အတူတူနေဖြစ်လာသော်လည်း... ဆုံမှတ်မရှိတဲ့မျဉ်းပြိုင်တွေဟာ တစ်နေ့နေ့ တစ်ချိန်ချိန် တစ်နေရာရာမှာ ဆုံလာ...
