Sezon 2, Bölüm 7: Ateşkes?

16.1K 1K 1.2K
                                    

Yukarıdaki müziği açarak okumanızı daha da keyiflendirin♪

Kısa bir aradan sonra, yeniden birlikte yeni bir bölüm ile buradayız...

Bu bölümü tiktokta kitap önerileri videosunun içine koyan okuyucuma ithaf ediyorum, gördüğümde çok mutlu oldum^^ (siriustanbirokur)

Oy ve yorumlarınızı bekliyor olacağım :)

İyi okumalar dilerim^^

...................................................................................

_______________________________________________

Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.

_______________________________________________

Beyaz pamukların, yeryüzüne düşmesini andıran bir manzara ortaya şölen olarak sunulmuştu sanki. Kar tanelerini birbirine bağlayarak, havada süzülerek yere inmesi ile bembeyaz bir görüntü içeriyordu. İnsanlar sıcağı severken, ayriyetten de soğuğa da aşıklardır.

Yıldırım Otel'inin bahçesi, iki düşman grubun başlattığı kar savaşı sayesinde curcurnaya dönmüştü. Yerde ki karların üzerlerinden geçen ayaklar, birden fazla olmaya başlamıştı.

Çocuklar, gençler hatta yaşlılar bile otelin bahçesine çıkmışlardı. Bahçe bembeyaz olmuşçasına karlar ile kaplıydı. En dikkat çekici olan ise, bahçenin köşesinde duran iki silüetti.

"Bak!" dedim, ellerimi teslim olurcasına havaya kaldırarak. Bora, elindeki kartopunu havay atıp geri tutarak bana yaklaşırken, tedirginlikle ona bakıyordum.

"Bunun daha güzel bir yolunu bulabiliriz." diyerek masumca ona baktım. Şuanlık tek çarem buydu, yoksa yeniden hastalık muamelesi görmek benim için içler acısı olacaktı.

"Ya... öyle mi?" dedi Bora, alayla. Gözlerimi devirdim. Her zaman sözlerinde bir alay söz konusuydu. En azından bana hitaben hep alay barındıran cümleler kullanıyordu.

"Bir kerede beni dinlesen, olmaz mı?" diyerek bıkkınlıkla ofladım.

"Niye dinleyeyim?" dedi Bora, sanki yanlış bir şey demişim gibi, kaşlarını çatarak.

"Bak, hem ben hastayım!" diyerek olabildiğince gerçekçi bir şekilde öksürmeye başladım. Bu seferde Bora gözlerini devirdiğinde, yemediğini anlayarak pes ettim.

"Sana oradan aptal gibi mi görünüyorum?" diyerek bir adım daha yaklaştı bana.

"Evet?" dediğimde gözlerim irileşti ve ellerimi ona doğru havaya kaldırarak iki yana salladım.

"Hayır, hayır!"

Söylediklerim şuan sadece aleyhime işliyordu ve ben işi daha da batırıyordum. Bora, tek kaşını kaldırarak bana doğru yaklaşmaya devam etti.

Düşman Sınıflar Serisi Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang