"Bu kurgu, kafa dağıtmak amacıyla yazılmıştır."
Ön sezileri normal insanların sezilerinden üstün olan Mira Aksoy, yeni okulunda ki yeni arkadaşları ile babasının eski en iyi arkadaşının oğlu, Bora Yıldırım ve çetesinde ki anlaşmamazlıklarından dolay...
Yukarıdaki müziği açarak okumanızı daha da keyiflendirin♪
Daha fazla bilgi edinmek istiyorsanız lütfen panoma takipte kalın, bütün herşeyi orada açıklıyor duyuruyorum. Panomda sorularınıza yorumlarınıza ve de sohbetlerinize açığım ve eğer bilginiz yoksa instagram hesabında da kurgunun hesabı var ve hatta karakter parodileride mevcut :)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
______________________________________________
Cevap.
Her soru bir cevap için sorulur. Sadece bir cevabın bunun sonunda neler doğuracağı ise tam olarak bir muammaydı. Bazıları için soru önemsizken, bazıları için o sorunun cevabı canından çok önemliydi. Bu şey gibiydi, bir sokakta yürürken yanınızdan geçen insanları umursamazken aslında onların yanından geçmek için -daha doğrusu görmek için- canını bile verebilecek sevdikleri olmasıydı.
"Şimdi cevap ver bana Mira. Suç mu, değil mi?" dedi son kez Bora. Cevap, cevap, cevap. Tek istediği buydu. Peki cevap ne olabilirdi ki? Eskiye dönersek, eski düşman oldukları günlere. O zaman cevabı ne olurdu? Eskiyi düşünme önüne bak, ama ya eski unutulmamışsa?
"Bunun suç ile alakası yok, Bora." dediği saniye içerisinde Mira, Bora sinirle kaşlarını çattı.
"Nasıl yok Mira?! Nasıl yok?!" diye sesini yükselttiği sırada Bora, Mira bir adım geriye adımladı. Bora'nın sinirlenmesini anlamıyordu, aslında Bora'yı hiçbir şekilde anlamıyordu. Ya da belki anlamak istemiyordu. Tek istediği onu sevmesini söylemekti.
Peki Mira, Bora'yı seviyor muydu?
Belki de gerçekten, bir ihtimal seviyordu, Mira. Peki bu eskileri unutmasına sebebiyet verecek miydi?
Bilemezdik.
Kimse bilemezdi. Nasıl olsa geçmişi unut önüne bak yerine, geçmişi de göz önüne almakta şarttı.
Nasıl olsa, eskide ki olanlar bugüne gelme sebebimizdi.
Hakimiyet kuramadığım şu geçmişte, acısıyla da tatlısıyla da geçirmişlerdi. Geçen geçti. Peki hâlâ izler kaldı mı? Bu yüzden mi Mira?
Cevap yok, hiçbir şeyin cevabı yok aslında.
Bora'nın kalbinin atışları yankı ediyordu etrafta, Mira'nın onun yanından kırılan kalbinin acısı ile bıraktığı an. Kalbi atmayı bırakmadı, sadece can çekişircesine daha zorlayarak daha da sesini duyurmaya çalışırcasına hızlı hızlı atmaya başladı.
