"Bu kurgu, kafa dağıtmak amacıyla yazılmıştır."
Ön sezileri normal insanların sezilerinden üstün olan Mira Aksoy, yeni okulunda ki yeni arkadaşları ile babasının eski en iyi arkadaşının oğlu, Bora Yıldırım ve çetesinde ki anlaşmamazlıklarından dolay...
"Kütüphanenin ortasında, sadece ve sadece tetikte bekliyorlardı..."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
_______________________________________________
• BORA •
"Abi! Nasıl korktu lan! Bir an elimizde bayılıp kalıcak sandım!" Dedi Murat alayla.
Hepimiz düşüncelerimizi toplamak için okulun kütüphanesine gelmiştik. Çocuklar masada oturup konuşurken...ben rafların arasına bedenimi yaslamış içimden düşünüyordum.
Arabadan intikamımızı almayı düşünüyordum ama sonra bir şey oldu...
Soyunma odasından çıkarken kızların soyunma odasının yanından geçiyorduk ve olanları duymuştuk. Mira'nın travmasını kızlara anlatırken içimde ki intikam ateşi daha çok körüklendi ve bunu planımız olarak uyguladım. Hiçbirşey belli etmeden eski geldiğimiz yere dönüp yeniden kızların soyunma odasını yanından geçerken Mira ve diğer kızlar soyunma odasından çıktığı gibi hiçbirşey olmamış gibi birbirimize sataşıp sonra da dersimize girmiştik. En son Mira çıktığı anda bütün planı devreye sokup onu salona kilitlemiştik. Sonra Mert, Murat ve Doruk'u salona gönderip Mert'e kulaklıktan komut verirken Murat ve Doruk'un Mira'yı tutması gerekiyordu. Herşey yerli yerinde olmuştu ve intikamımı almıştım. Ama bir piç yüzünden tam keyif sürememiştim. Poyraz...
Siktiğimin Poyrazı salona girdiği anda Mira'yı bayıldıktan hemen sonra kurtarmıştı. Bizim çetenin yüzünü görememiş olsa bile bizim yaptığımızı hayli hayli biliyordu.
İçimde en ufak bir pişmanlık bile yoktu. Benim Meriç'e uyguluyacağım planı hem mahfetmiş hem de beni bütün okulun önünde rezil etmişti. Bu yaptığım ona küçük bir ödeşmeydi sadece, Bana göre tabi...
Mert "Biraz fazla oldu."
Mert'in cümlesine hepimiz kaşlarımızı çatarak ona baktık.
Doruk "Ne biraz fazla oldu abi?"
Mert "Kızın travmasını tetikledik, kız bunun yüzünden hastaneye kaldırdılar. Bir kuralı çiğnedik. Müdür'ün bizim için kurduğu kuralı."
Murat "Ne yani şimdi intikam aldık diye ceza mı vericek bu müdür? Siktir ya!"
Doruk "Bu kız şimdi küçük çocuklar gibi müdüre koşupta bizi ispiyonluyacağını sanmıyorum."
Murat "O zaman ne yapıcak oğlum?"
Çocuklar karşımda Mira'nın ne yapacağını tartışırken aklıma gelen isim ile mırıldandım.
"Sebastian..."
Çocuklar gözlerini bana dönderip mümkün olduğunca kaşlarını daha çok çattılar. Murat diğerlerininde merak ettiği o soruyu sordu.
Murat "Sebastian kim abi?"
"Melih amcanın sağ kolu."
Doruk "Dur lan! Bu hani bir tane sanatçının klibinde olan 'Söyle ona Sebastian' mı?"
Murat "He amk o!" Masada ki kitabı alıp Doruk'un kafasına geçirdi.
"Yabancı uyruklu, orta yaşlarda bir adam. Melih amcanın sağ kolu. Aile gibiler. Mira bile onunla rahat konuşabiliyor."
Murat "Nasıl?"
Mert "Geçen okul çıkışı Sebastian Mira'yı okuldan aldı."
Doruk "Yani?"
"Mira, Sebastian'dan yardım alabilir..."
Akşamın geç saatlerinde kütüphanenin ortasında, sadece ve sadece tetikte bekliyorlardı. İnsanlar kitap okurlardı orada ama onlar. Onlar intikamı düşünüyorlardı. Yapabilecekleri birşey yoktu. Ne için? İntikam için...
_______________________________________________
Dayanamadım ve kısa bir Bora'nın bakış açısı ile bir bölüm getirdim.
Oy sınırı geçilmemişti ama ben yine göndermek istedim çünkü bir okuyucum oy sınırı tamamlanana kadar unutuyorum dedi bende arada süpriz yaparım artık böyle çok istemişim sizden oy. Bunun için 20 oy eksilticem.
Yeni bölümde görüşmek üzere, kendinize iyi bakın, by.
