"Bu kurgu, kafa dağıtmak amacıyla yazılmıştır."
Ön sezileri normal insanların sezilerinden üstün olan Mira Aksoy, yeni okulunda ki yeni arkadaşları ile babasının eski en iyi arkadaşının oğlu, Bora Yıldırım ve çetesinde ki anlaşmamazlıklarından dolay...
"Hayat bir oyun, bir planın yoksa her planın parçası olursun."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Güneşin odayı aydınlatması ile sabahın serin havasıda camdan içeriye giriyordu. Oda bembeyaz hali ile saf ve berrak duruyordu. Oda da alarm sesi yankılanmaya başlaması ile bitmesi bir oldu.
Yataktan doğrulup odanın özel banyosuna geçiş yapmıştım. Sabah rutinini yapıp banyodan çıktım. Gardıropta yedek kıyafetler vardı. Üzerime siyah bol boğazlı kazak aldım ve altıma kot jean alıp gardırobu kapattım. Üstümü giyinip banyoya yeniden geçtim ve hafif bir makyaj yapıp geri çıktım.
Saçımı açıp gardırobun aynasından düzeltim ve telefonumu alıp arka cebime koyup odadan çıktım. Merdivenlerden inerken burnuma güzel kokular gelince Sebastian'ın gitmediğini anlamıştım. Bana hep kahvaltı yapmazdı ama kötü zamanlarımda beni yalnızda bırakmazdı.
"Günaydın çılgın kuş." Mutfak masasına kahvaltılıkları koyunca bende tek ayaklı olan sandalyelerden birisini oturdum.
"Bilmediğim şeylerde bu ilk oluyor." Kafamı olumlu anlamda salladım.
"Kendini üzme, babam iyi saklamış bizden bu sırrını." Küçük bir kahkaha patlattı bir anda.
"Doğru, bayağ kandırıldık ha?" Küçük bir kahkaha da ben patlattım. Bana eşlik ettikten sonra evin her tarafında sadece bizim kahkahalarımız yankılanıyordu.
"Hadi ye bakalım çılgın kuş yoksa okula geç kalıcaksın." Yüzüm düşmüştü anında. Okula gitmek istemiyordum. O pis Bora'nın suratını görmek hiç istemiyordum. Bizim kızların zaten bu haberden hiç değiller. Ne yapacağımı bilmiyorum zaten.
Koştuğum sokak bir çıkmaza çıkmıştı.
Biraz atıştırıp masadan kalktım. Tam kapıya yönelicekken,
"Çantan?" Botlarıma uzanıp ayaklarıma geçirdim.
"Evde." Kabanımı giydim ve kapının kulpunu açtığım anda yanıma sert bir eşya atıldı.
Yere baktığımda çantamı gördüm. "Getirmişsin."
"Ben işimi iyi yaparım, bilirsin." Sebastian'a kafamı çevirip gülümsedim.
