"Bu kurgu, kafa dağıtmak amacıyla yazılmıştır."
Ön sezileri normal insanların sezilerinden üstün olan Mira Aksoy, yeni okulunda ki yeni arkadaşları ile babasının eski en iyi arkadaşının oğlu, Bora Yıldırım ve çetesinde ki anlaşmamazlıklarından dolay...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Kes şunu!"
Sebastian'ın o anlatışından kısa süre sonra arabada kahkaha seslerim yayılmıştı.
"O kadar gizemli bir şekilde anlattın ki bir an kendimi aksiyon filmlerinde hissetim!" Kahkaha sesleri arabada daha çok yayılırken kaşlarını çatıp torpido dan kendi koyduğu sigarayı çıkardı. *Anlık Sebastian*
"Eğer bir daha kahkaha atarsan seni bundan sonra hiçbir bara sokturtmam" Ellerinde ki sigarayı cebinden çıkardığı çakmak ile yakıp ağzına tutuşturdu. Sigaradan bir duman çekerken kahkahalarım kıkırdamalara geçti. Tabi bunu yapabilecek kadar eli uzun olduğu için kıkırdama ile yetinmeye çalışıyordum. Ellerimi direksiyonda daha çok sıkıp kontrollü sürmeye devam etmeye çalışıyordum ki, bir yandan da Sebastian'a söyleniyordum.
"Tamam, tamam sakin ol patron, bu kadar sinirli olmak sana yakışmıyor Allah muafaza şimdi pis sigaranı o güzelim koltuğuma sürersin falan uğraşamam hiç." Kafamı cama doğru çevirip dışarıya bir bakış attım, arkadan arkadan da kıkırdamalarım yer edinmişti arabaya. Önüme döndüğümde cama yansıyan bir bilgisayar ekranı gördüm.
"B-Bu ne?" Sebastian yeniden sigarasından bir hava çekip cama doğru üfledi ve ağzının kenarı bir anda kıvrıldı. *
"Artık akıllı bir araban var, tebrik ederim arrık koltuğuna değil arabana pislik yaptım. Ha... bi de senin gibi çok konuşuyor artık bundan sonra senin canını çok sıkıcak gibi duruyor." Bu sefer arabada Sebastian'ın kahkaha sesleri yankılanmaya başlamıştı.
"Ne!? Ne yaptın ya sen benim arabama!? Hem ben o kadar konuşmuyorum bir kere!" Kahkahalar daha çok büyürken hemen sağ elimi direksiyondan çekip omzuna benim için büyük ama onun için hafif bir vuruş yaptım. Tabi ki de bundan zararlı ben çıkmıştım.
"Ne bu ya!? Sen robot musun yoksa insan mısın!?" Elimi biraz silkeleyip yeniden direksiyonu tuttum. Büyük kahkahalar sessizleşmeye başlayınca elini karnında tutup kendini susturmaya çalıştı.
"Gülme be adam!" Yeniden kahkaha sesleri arabayı eline geçirmişti.
"Çılgın kuş çok mu sinirlendi yoksa?" Kahkasının altından konuşmaya başladı ve bir yandan da karnını tutuyordu.
"Bir dakika ciddi ol be!" Kahkası gülmeye dönüşerek elini iki yana savurup kafasını olumlu anlamda salladı.
"Adını öğrenmek ister misin?" Kahkalar gülüşmeye dönüşmüştü bir anda.
"Ay bir de adı mı var bunun!?"
"Ya.. ne sandın?" Kahkaha atmaya yeniden devam ederken, bu sefer kafasına vurmaya kalkışmam esnasında kolumu hemen tutup direksiyona yeniden koydu. Ben bu Sebastian'ın refleksleri çok seviyorum ya(!)
