Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω το χιονισμένο τοπίο.
''Ηarry'' λέω και τον σκουντάω.
Αυτός ξεφυσάει.
''Harry''
''Τι''
''Κοίτα έξω.''
Σηκώνεται ελάχιστα και γυρνάει το κεφάλι με τα ανακατεμένα μαλλιά του προς το παράθυρο. ''Γαμώτο πάλι χιόνισε''
''Πρέπει να πάμε έξω''
''Τι είσαι, 5;;''
Κουνάω τα μάτια μου. ''Μην χαλάς το πάρτυ''
Τον βλέπω που προσπαθεί να κρύψει το χαμόγελο του.
Θυμάμαι όλα αυτά που έγιναν χθες.
Ο Harry μ΄αγαπάει.
O Harry μ'αγαπάει.
Ξαπλώνω πάλι και κοιτάζω τα τατού του.Το χέρι μου πηγαίνει στο αστέρι, μετά στην κλειδαριά και το κλειδί.
''Με γαργαλάς.'' λέει. Εχει τα μάτια του κλειστά αλλά χαμογελάει.
Γελάω και γυρνάω πίσω στην αγγαλιά του.
''Είναι σχεδόν 10'' του λέω.
''Και;''
''Δεν έχουμε πράγματα να κάνουμε;''
''Οχι''
''Στα αλήθεια θα κάνουμε σαν να μην λάβαμε ποτέ απειλητικό μήνυμα από τον Alec χθες το βράδυ;;''
''Μην χαλάς το πάρτυ Rosie.Θα σκεφτούμε κάτι.Θα μιλήσω και με τον Zayn μετά.''
Νεύω αλλά μετά από ένa λεπτό το κινητό του χτυπάει.
''Για όνομα του Θεού.'' λέει και απομακρύνεται από εμένα και πιάνει το τηλέφωνο του.
''Τι;'' λέει. ''Ναι το έστειλε και στους δύο.. ναι εδώ είναι.. όχι κανείς δεν προσπάθησε να έρθει εδώ.. εντάξει θα τα πούμε μετα..μπάι''
''Ποιος ήταν;''
''Ο Liam.Ολοι έλαβαν το μήνυμα αλλά αυτό δεν βγάζει νόημα''
''Πώς μπορεί να ξέρει ο Alec;'' τον ρωτάω.
''Δεν μπορει...Εκτός..''
''Eκτός τι;''
''Εκτός και αν υπάρχει κάποιος στην Crystal που τον ενημερώνει''
''Ποιος;''
''Δεν ξέρω.Πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί.Τέλος πάντων πρέπει να είμαστε στου Zayn σε μια ώρα.'' λέει και σηκώνεται από το κρεβάτι.
