Kάθομαι στο σαλόνι μου, τρώω βραδινό και βλέπω τηλεόραση.
Είναι Κυριακή βράδυ και δεν έχω μιλήσει στον Aaron και τον Harry από χθες το πρωί.
Προσπάθησα να καλέσω τον Αaron αλλά βγαίνει κατευθείαν ο τηλεφωνητής.Είμαι ακόμα θυμωμένη με τον Ηarry.
Ηταν τόσο σκληρός χθες ενώ την προηγούμενη νύχτα γελούσαμε σαν ηλίθιοι με το τσάι.
Ακόμα θυμάμαι την μέρα που με σταμάτησαν οι δύο άντρες.Περιέργεια δημιουργείται μέσα μου.
Ποιοι ήταν αυτοί;Τι σχέση έχουν με τον Harry;
Προσπαθώ να ξεχαστώ αλλά είναι μάταιο.Αν τον ακολουθήσω ξανά κάποιος θα μας δει και θα μπλέξουμε χειρότερα.Αν υπήρχε πιο εύκολος τρόπος..
Σταματάω να τρώω.Ο Harry έμαθε πολλά πράγματα για μένα από τον φάκελο μου.
Αν έπαιρνα τον δικό του θα μάθαινα τις πληροφορίες που θέλω.Ισως όχι για τους άντρες αλλά γενικά για τη ζωή του.
Αύριο θα βρω μια δικαιολογία για να μπω στο γραφείο του Crystal χωρίς να με δουν.Πως γίνεται όμως αυτό;
Πλένω τα πιάτα μου και στέλνω μήνυμα στον Αaron για να δω αν θέλει να έρθει από εδώ.
Ξέρω ότι λογικά δεν θα απαντήσει αλλά αποφάσισα ότι δεν με νοιάζει.Αν δεν θέλει να φτιάξουν τα πράγματα στη σχέση μας, δεν θέλω ούτε εγώ.
Μετά από λίγο απαντάει.Λέει ότι θα είναι εδώ σε 10 λεπτά.
Χτυπάει η πόρτα και την ανοίγω γρήγορα.Ο Αaron έχει βρεγμένα μαλλιά από την καταιγίδα.Μπαίνει μέσα με τα χέρια στις τσέπες.
''Να σου φέρω κάτι; Νερό; Καφέ;'' τον ρωτάω.
''Οχι είμαι εντάξει.''
Νεύω και κάθομαι στον καναπέ.
''Λοιπόν..'' αρχίζει.
''Στα αλήθεια λυπάμαι,δεν ξέρω τι με έπιασε.Δεν θέλω αυτό να είναι το τέλος μας.'' λέω.
Ο Αaron αναστενάζει και κοιτάει προς το παράθυρο.
''Oύτε εγώ το θέλω.Ημουν σοκαρισμένος που σε βρήκα στο σπίτι του Ηarry όταν έλεγες ότι τον μισούσες.''
''Μα τον μισώ.'' του λέω προσπαθώντας να πείσω τον εαυτό μου.
''Απλά μου έκανε μια χάρη.''
''Εντάξει.'' νεύει και τον αγγαλιάζω.
''Θα έρθεις να με πάρεις από τη δουλειά αύριο;''
''Ναι, το υπόσχομαι.''
Με φιλάει και μου λέει ότι πρέπει να γυρισει στη δουλειά.Προσπαθώ να μη φανώ απογοητευμένη όσο τον χαιρετάω.
Κάθομαι σττον καναπέ και σκέφτομαι το σχέδιο μου.Στα αλήθεια θα πάρω τον φάκελο του αύριο;;
Η ιδέα με κάνει να ενθουσιάζομαι και να φοβάμαι ταυτόχρονα.
