''Σε ξέχασε;;''
Η Lana και η Jesy με κοιτούσαν με ορθάνοιχτα μάτια όσο της έλεγα τι έγινε χθες, εκτός από το κομμάτι με τον Ηarry και το παραλίγο φιλί.Δεν θέλω να ξέρει κανείς για αυτό.Ούτε εγώ θέλω να ξέρω για αυτό.
''Λοιπόν, τον παράτησες έτσι;;'' ρωτάει η Jesy.
Με την άκρη του ματιού μου βλέπω κάποιον να μπαίνει στον χώρο που καθόμαστε.
Ο Ηarry περπατάει προς ψυγείο και το ανοίγει χωρίς ένα γεια.Με κοιτάζει σύντομα πριν επικεντρωθεί στο εσωτερικό του ψυγείου.
''Oχι..'' τους λέω.
''Γιατί όχι;'' ρωτάει η Lana
''Θα του μιλήσω αργότερα.Θα ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα.''
''Δεν ξέρω Rose, χωρίς παρεξήγηση αλλά αυτό το αγόρι ξεπέρασε τα όρια.''
''Ξέρω αλλά δεν θα τα παρατήσω τόσο εύκολα.'' Δεν μπορώ να δω το πρόσωπο του Harry από εδώ που είμαι, μόνο το χέρι του που στηρίζεται στην πόρτα του ψυγείου.Μπορώ να πω ότι ακούει.
''Αν δεν μπορεί να βρει χρόνο για σένα δεν αξίζει.'' μου λέει η Jesy.
''Νομίζω πως τον αγαπάω.''
Tα χαρακτηριστικά του Harry σκληραίνουν καθώς παίρνει μια σόδα.Με κοιτάει μια ακόμη φορά και φεύγει.H Lana και η Jesy συνεχίζουν να μου μιλάνε αλλά τις αγνοώ.Γιατί ο Harry αντέδρασε έτσι;Αρχίζω να περπατάω προς το γραφείο μου.
''Είναι αγενές να κρυφακούς τις συζητήσεις των άλλων.'' λέω σιγά ώστε μόνο αυτός να μπορεί να ακούσει.
