''Rose'' o Jason
απαντάει από την άλλη γραμή. ''Τι ωραία που πήρες.''
''Μ-μπορείς να με
συναντήσεις;''
''Να σε
συναντήσω;;Που;;''
''Εμμ υπάρχει ένα
καφέ..'' του εξηγώ που να έρθει..
''Εντάξει.''
Του το κλείνω και
πηγαίνω στο καφέ.Κάθομαι σε μια θέση.Δεν το πιστεύω ότι το κάνω αυτό.Ο Jason
είναι ο κύριος λόγος που έφυγα από την Νέα Υόρκη.Και εδώ είμαι να τον περιμένω
σε ένα καταραμμένο καφέ στο τέλος του δρόμου.
Oι σκέψεις μου πάνε στον
Harry.Θέλω πολύ να τον δω όταν πάω σπίτι.Αποδείχτηκε καλός φίλος και πιστεύω
πως χρειαζόμουν έναν.Θέλω όμως να μάθω περισσότερα για αυτόν.Εχει τόσα
μυστικά.Καθε φορά που μαθαίνω κάτι για αυτόν, υπάρχουν χιλιάδες άλλα που με
αφήνουν στο σκοτάδι.Είναι σαν το φεγγάρι.Κομμάτι από αυτόν είναι πάντα
κρυμμένο.
Ξαφνικά το τηλέφωνο
μου χτυπάει.
''Παρακαλώ;;''
''Γεια σου, η
αλληλογραφία σου μπήκε πάλι στο γραματοκυβώτιο μου.Δεν σου είπα να μην
ξανασυμβεί;;''
