Ανοίγω το συρτάρι όπου έβαλε ο Crystal τον φάκελο μου πριν λίγο.Είναι όλοι τοποεθετημένοι αλφαβητικά.Ψάχνω κατευθείαν στο 'S' ώσπου το βρίσκω.
Style, Harry Edward.
Hρθε η ώρα της αλήθειας.
Γεννημένος στην Αγγλία, 1 Φεβρουαρίου 1994.Πήγε σχολείο στο Holmes Chapel και είναι απόφοιτος του Oxford με πολλές μαθηματικές διακρ--
''Rose;;''
Ο φάκελος πέφτει από τα χέρια μου και τα χαρτιά σκορπίζονται στο πάτωμα.Ο Ηarry στέκεται στην πόρτα του γραφείου με τα χέρια σταυρωμένα.
''Η-Ηarry''
Με πλησιάζει και μαζεύει τα χαρτιά από κάτω.Δεν λέει τίποτα και με φοβίζει αυτό.
''Συγνώμη.'' ψιθυρίζω
''Μου λες συγνώμη.'' επαναλαμβάνει. ''Ξέρεις ότι αυτό είναι σοβαρό έγγλημα;;'' με ρωτάει χαμηλόφωνα, κλείνει τον φάκελο και τον βάζει πίσω στην θέση του.
Ξεροκαταπίνω και κατευθύνομαι προς την πόρτα.
''Ξέρεις,όταν σε άκουσα να μιλάς με τον Zayn πίστευα ότι είσαι απλά περίεργη.'' λέει και με πλησιάζει τόσο που είμαστε ελάχιστα εκατοστά μακρυά. ''Τώρα όμως που σε έπιασα με τον φάκελο μου...πιστεύω ότι είσαι μόνο μια κουτσομπόλα.''
''Σ-Συγνώμη.''
''Rose, πρέπει να μάθεις να κοιτάς την δουλειά σου.Ναι ξέρω ότι έμπλεξες με τους ανθρώπους που δουλεύω.Ναι ξέρω ότι ξέρεις περισσότερα από όσα θα έπρεπε αλλά αυτό δεν είναι δικαιολογία να ψάχνεις τον φάκελο μου''
''Συγνώμη.'' του φωνάζω αυτή τη φορά. ''Συγνώμη αλλά είσαι τόσο κλειστός και με είχε φάει η περιέργεια.''
''Θα μπορούσες να με ρωτήσεις για οτιδήποτε βρίσκεται σε αυτόν τον φάκελο''
''Δεν θα μου έλεγες τίποτα και το ξέρεις.''
''Τι νόημα έχει όλο αυτό; Τι νόημα έχω;;'' με ρωτάει φωνάζοντας
