Aνοίγω τα μάτια μου και πετάγομαι.Είμαι ιδρωμένη και η καρδιά μου χτυπάει γρήγορα.
Ο Ηarry κάθεται στον καναπέ στα πόδια μου, τα χέρια του στα δικά μου.
<p>Εφιάλτης.Ηταν μόνο</p>ένας εφιάλτης.Δεν ήταν αληθινό.
''Rose'' λέει και τον πιάνω από τον λαιμό.Αυτός με τραβάει προς αυτόν και με αγγαλιάζει σφιχτά μέχρι η ανάσα μου να επανέλθει.
''Με τρόμαξες.'' Λέει στο αυτί μου.''Φώναζες το όνομα μου και νόμιζα ότι κάποιος μπήκε στο διαμέρισμα ή κάτι τέτοιο.''
''Εγώ..ήσουν..ήμουν..ο Aaron.''
''O Aaron; O Aaron τι;;''
Του λέω όλο το όνειρο και όταν τελειώνω προσπαθώ να μην κλάψω.
''Rose'' λέει ξανά και με αγγαλιάζει. ''Rose, Rose''
''Hταν τόσο..τόσο αληθινό.''
Απομακρύνομαι από αυτόν και κοιτάω την ώρα.
''Είναι 2 το πρωί.''
''Ελα'' λέει καi σηκώνεται.
Τον κοιτάω μπερδεμένη.
''Κοιμήσου μαζί μου απόψε''
Κουνάω το κεφάλι μου. ''Θα είμαι εντάξει.''
Ο Harry κουνάει τα μάτια του και δευτερόλεπτα αργότερα είμαι ανασηκωμένη από τον καναπέ, πάνω στον ώμο του.Με πηγαίνει προς το δωμάτιο του, το κεφάλι μου λίγο πιο μακρυά από το έδαφος.
Με αφήνει στο κρεβάτι του και πηγαίνει στην άλλη μεριά.Ξαπλώνει μαζί μου.Με τραβάει προς αυτόν και το κεφάλι μου είναι θαμμένο στον λαιμό του.
''Είσαι ασφαλής μαζί μου'' λέει χαμηλόφωνα και χαιδεύει τα μαλλιά μου.
''Το ξέρω ότι είμαι.''
Και είναι αλήθεια.Νιώθω τόσο ασφαλής μαζί του.
Περισσότερο από όσο ένιωθα με οποιονδήποτε άλλον.
Λίγο αργότερα με παίρνει ο ύπνος στην αγγαλιά του.
---------------------------------------------------
Οι επόμενες μέρες περνάνε με τη γνωστή ρουτίνα.
Μένω στον Harry ο οποίος λέει ότι θα μπορέσει να έχει το κλειδί μου μέχρι την Παρασκευή.Του λέω ότι μπορώ να το ζητήσω από τον Αaron μόνη μου αλλά η μόνη απάντηση που παίρνω είναι ''όχι.''
