Τα χέρια του Harry ακουμπάνε στην επιφάνεια του γραφείου καθώς μιλάει στον άνδρα, ο οποίος κάθεται στην καρέκλα μπροστά του.Η έκφραση του είναι μπερδεμένη όταν με κοιτάει.
''Πρέπει να είσαι η Rose'' χαμογελάει.''Robert Crystal,ο διευθυντής της Crystal Publishing'' σηκώνεται όρθιος και μου δίνει το χέρι του για χειραψία.
Προσπαθώ να αγνοήσω το επίμονο βλέμμα του Harry ''Είναι τιμή μου''
''Οχι.Η τιμή είναι δική μου'' λέει ο Crystal.Φαίνεται ανακουφισμένος που τον έσωσα από τον Harry και την φωνή του.
''Ο κ.Greenman μου είπε να σας φέρω το έγγραφο που επεξεργάστηκα''
''Φυσικά.Ας μιλήσουμε για αυτό'' λέει και το παίρνει στα χέρια του.
''κ.Crystal..δεν τελειώσαμε--''
''Ο,τι έγινε έγινε κ.Styles.Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για αυτό''
''Ναι μπορούμε'' του λέει ο Harry ''υπάρχει μια πολύ απλή λύση--''
''Λυπάμαι'' τον διακόπτει ξανά ''Ο,τι έγινε έγινε''
''Mε όλο το σεβασμό κ.Crystal αλλά έχετε καθόλου μυαλό;''
''Πίσω στη δουλειά Styles''
''Δεν θα επιστρέψω στην δουλειά αν αυτοί οι αριθμοί δεν μειωθούν τουλάχιστον 6%''
''Μπορεί να είσαι ο καλύτερος λογιστής που έχουμε Styles αλλά μπορώ άνετα να σε απολήσω'' ο Crystal φωνάζει.
Ο Harry ξεροκαταπίνει.''Κοιτάξτε, ξέρω ότι είμαι τεμπέλης.Ξέρω ότι δεν δουλεύω πολύ.Αλλά πρέπει να με ακούσετε για αυτές τις μειώσεις γιατί αν δεν το κάνετε η εταιρεία θα χρεωκοπήσει.'' Τον κοιτάει μια ακόμα φορά πριν αρχίσει να περπατάει προς την έξοδο.
Ο κ.Crystal αναστενάζει.''2 ώρες.Νέο ρεκόρ''
''Ερχεται εδώ πέρα συχνά;'' ρωτάω και κάθομαι.
''Τουλάχτιστον 2 φορές το τέταρτο'' Βγάζει κάτι χαρτιά και τα διαβάζει.Αργότερα κουνάει το κεφάλι του. ''Δεν θέλω να το παραδεκτώ, αλλά πιστεύω πως αυτό το αγόρι έχει δίκιο''
