Kάθομαι στο γραφείο μου την Δευτέρα το πρωί και αναστενάζω.Χθες δεν μπορούσα να κοιμηθώ.Ο ύπνος επιτέλους με πήρε κατά τις 2 και είμαι πολύ κουρασμένη.
Ο Harry με κοιτάει από το γραφείο του.Ανοίγω το καινούργιο μου έγγραφο και παίρνω το στυλό μου.Παρατηρώ ότι ο Zayn δεν είναι εδώ.Γυρνάω προς τη Lana.
''Πσσστ.Που είναι ο Zayn;;''
''Αρρωστος νομίζω.'' Νεύω πριν την ευχαριστήσω.
Ακόμα θυμάμαι τα γεγονότα της προηγούμενης εβδομάδας.Γιατί ο Zayn να είναι εναντίον μου;Αυτός ήταν που μπήκε στο διαμέρισμα μου ή άκουσα λάθος;; Ελπίζω όχι γιατί είχα αρχίσει να τον συμπαθώ.Φαίνεται καλός άνθρωπος.
Κουνάω το κεφάλι μου και συνεχίζω τη δουλεια.Ξέρω ότι δείχνω χάλια επειδή δεν κοιμήθηκα πολύ αλλά δεν με νοιάζει.
Οι σκέψεις μου πάνε στον Aaron.Δεν του έχω μιλήσει εδώ και λίγες μέρες.Πρέπει να τον πάρω στο διάλειμμα.Ελπίζω να μην νομίζει ότι τον αποφεύγω ή κάτι τέτοιο.
Ενα χαρτί φτάνει στο γραφείο μου και πετάγομαι.Ο Ηarry γελάει και ανοιγοκλείνει συνεχώς το στυλό του.
~Ταράτσα στο διάλειμμα~
Σηκώνω το φρύδι μου.
~Τι;;~ Του πετάω το χαρτί και αυτός κουνάει τα μάτια του πριν αρχίσει να γράφει.
~Συνάντησε με στην ταράτσα στο διάλειμμα~
Στην ταράτσα;;Οπως λέμε στην κορυφή του κτιρίου;;Παίρνω το χαρτί και το πετάω στα
σκουπίδια.Αν δεν ήμουν περίεργη δεν θα δεχόμουν.Αλλά μετά από αυτά που μου είπε
ο Harry για τον Alec πεθαίνω για λεπτομέρειες.Το μισώ όταν είμαι τόσο κουτσομπόλα.
