The Possessive Mafia Babies (Unedited)

Chapter 65

THIRD PERSON POV

Ng mawala sa paningin ni Kiyoshi ang apat na batang magkakamukha ay tinahak na din niya ang daan palabas ng Jollibee, he promised to his dad that he won’t take long. Magte-take out lang naman sana sila pero pinauna na niya ang kasama dahil kanina pa siya ihing-ihi.

Ng makalabas ng Fast food chain ay iginala muna niya ang tingin para hanapin ang mga taong kanina lang ay kaharap niya, hindi iyon mahirap dahil gawa sa salamin ang wall ng kainan, ngunit bigo siya so he took his way into the other side of the road.
Ng makita ang sasakyan ng daddy niya ay agad niya itong binuksan at nagsalita,

“I’m sorry dad, it took me so long.” Hingi niya ng paumanhin rito at saka ibinaba ang tingin.

“Naah it’s okay. I still have time before my meeting, are you gonna eat your food here or at the hotel?” Anito sa anak habang todo buga ng usok ng sigarilyo sa noon ay nakabukas na bintana ng sasakyan kung saan ang opposite direksyon ng anak.

“Okay. I’m just gonna eat it here dad. You sure you don’t want any?” tanong nito sa ama na noon ay sinimulan ng paandarin ang saksakyan.

Nakita nito ang bahagyang pag-iling niya at ang pag-pitik sa sigarilyo na paubos na.

MEANWHILE………………

Ng makita ni Klein ang mga bata na kalalabas palang sa CR ay itinaas niya ang kamay para makita nila ang kinaroroonan niya, ilan Segundo din ay Nakita siya ni Killa at saka itinuro sa mga kapatid ang pwesto niya. Katulad ng dati ay nag-unahan ang dalawang bunso papunta sa kanya at nag-agawan pa ng pwesto.

“Kion, you can sit here.” Turo nito sa kanan niya at agad namang tumalima ang bata.

Saka niya binuhat ng bahagya si Kindler para i-ayos ito sa upuan sa may kaliwa niya.

“Better?” tanong niya sa dalawa na agad namang tumango, masayang-masaya.
And the two elder brothers, Killa and Killen sit in front of them and silently eat their food.

“Wait kuya Killen and kuya Killa, we must pray first according to mommy.” Ani ng pinakabata na siya na ring nag-presinta na magli-lead ng prayer.

Hindi na umangal pa ang mga kapatid at sumunod nalang ganoon din si Klein.

Nakayuko ang mga bata kaya yumuko din siya ng kaunti ng maagaw ng pansin niya ang batang nasa labas at iginagala ang tingin sa loob ng fast food chain na kinakainan nila, napakunot ng bahagya ang noo niya.

That kid seems familiar.

Anito sa isip at hindi magawang tanggalin ang tingin niya rito, hinabol niya ito ng tingin hanggang sa maglakad ito patungo sa kabilang parte ng kalsada kung nasaan ang parking lot. Nakita niyang pumasok ito sa kabilang parte ng isang mamahaling sasakyan na hindi niya kita kaya’t itutuon na sana niya ang pansin sa mga batang tapos ng manalangin ng manlaki ang mata niya sa Nakita at hindi lubos makapaniwala.

“Shit!” He cussed.

“No fucking way!” Malutong na aniya pa na tila ba Nawala sa isip niya ang mga batang kasama.

“Daddy, that’s rude.” Sita sa kanya ni Kion na hindi sa kanya nakatuon ang pansin kundi sa pagkain.

Napatingin siya sa apat.

“Ah… so-sorry kids. J-just don’t mi- ehem- mind me.” Sabay ngiti niya kina Killa at Killen na bahagyang napatitig sa kanya.

Hindi inaasahan ang inasta niya, they never witnessed klein being that rude. He was always the kind and humble, goody father for them but somethings not right at that very moment.
Ngunit ibinalik din ang mga tingin sa mga pagkain na ngayon nga ay tahimik ng linalantakan.