The Possessive Mafia Babies (Unedited)

Chapter 49

ALLESTAIR POV

Pagkatapos naming kumain ni Klein ay nagpa-alam na ako at siya naman daw ay pupuntahan yung dapat niyang asikasuhin.

Pagka-parking ko ng kotse ay bumuntong hininga ako.

Yung feeling na nasa sarili niyo kang pamamahay pero stress na stress ka? Kaya gustong gusto naglalalabas dahil kahit sa kaunting sandali ay nakakalimutan ko yung problema pero heto nanaman ako, hindi pa nga pumapasok stress na stress na.

Pumasok ako sa loob ng nakataas noo, walang emosyon at napakalamig. It's a thing that i learned living with King that's why, it's too easy peasy. If he can then i can too.

Ng pataas na sana ako ng hagdan ay saktong nabungaran ko ang nagtatawanang Midelle, Kiyoshie at King. Masayang masaya sila habang salo salo sa pagkain, tipong aakalain mong isa silang masayang pamilya.

Hindi ko tuloy mapigilang pangiliran ng luha, nakakaawa ang sitwasyon ko pero kaya ko pa naman, onti nalang at mauubos din ang pasensya ko, nag-iipon lang ako ng lakas ng loob para umalis at ang tanging paraan ko ay ang saktan at ang saktan ang sarili ko sa paulit ulit nilang pananakit sa akin, not physically but mentally.

Bago pa ako maiyak doon ay pumaitaas na ako, kailangan ko yatang mag-cold bath para mahimasmasan sa namumuong galit sa loob ko.

Nagpahinga lang ako saglit pagkatapos ay naghubad na at pumasok sa banyo, napadako ang tingin ko sa salamin kung saan makikita ang buo kong katawan, malaki na ang tiyan ko para sa tatlong buwan pero nandoon pa din ang hubog ng katawan ko, hinaplos ko ang tiyan at saka kina-usap.

"Hang on babies, we'll gonna fly soon. I know you understand mommy, and i wanna ask you to understand me more." Nakangiti ako habang nakatitig satiyan.

Parang timang na nakikita ang nga kausap.

"I won't let them hurt you, i am enough for the pain but please not you, i need you to be strong, don't leave mommy alone okay?"

"I just need more time to fed up myself the pain so i could leave your daddy feeling not guilty. Let me, so i could be strong for you in the future. Let me okay?" Tila nakakaintinding kausap ko sa tiyan.

Ilang minuto lang ang ginugol ko bago matapos sa paliligo, pagkatapos niyon ay lumabas akong naka-bath robe at saka naghanap ng komportableng damit.

Alas dose palang naman kaya hindi ako nagsuot ng damit pantulog, tamang damit lang para sa taong bahay.

Nagsusuklay ako ng buhok at nagbo-blower ng bumukas ang pinto ng kwarto ko.

Nangunot saglit ang noo ko dahil wala naman akong inaasahang pupuntahan ako rito bukod kay Adriano tanda at manang Fe. But to my surprise, it's King.

"Whose the man with you a while ago?" He said as dark aura covered his whole self.

He is cold as an ice and so am i, he shows no emotion and so am i.

"At ano namang pakialam ko sa kung sinong kasama ko kanina?" Ani kong umirap sa salamin na alam kong kita niya ang kung ano mang ekspresyon na lalabas sa mukha ko.

"Tinanong kita ng mabuti so answer me the say way i did!" Aniyang nanggigigil at pinaharap sa kanya ang upuan ko saka tumayong parang boss sa harap ko.

"Wow! So mabuti na pala iyon? Kala ko kasi hindi eh." Ani ko at saka umiwas ng tingin.

"You never said about your check up, nasamahan sana kita, hindi iyong dadampot ka ng kung sino sinong lalaki lang diyan!" He said out of frustration.

"Bakit ko pa sasabihin gayong alam mo naman sadyang nakalimutan mo lang! At saka putangina, hindi basta bastang lalaki si Klein! Kaibigan ko siya!! At wag mo akong itutulad sayo na dadampot ng anak ng kung sino at patitirahin sa iisang pamamahay ang ex at asawa mo!!!" Ani kong nanggigigil.