The Tweet - Ashton Irwin ✔️

#Goodbye

Na het voorval met Justin zijn Ashton en ik, nadat Ashton nog met een aantal fans heeft gepraat en foto's met ze heeft gemaakt, naar het hotel gegaan. Daar aangekomen waren Calum, Luke en Michael natuurlijk over de top bezorgd omdat ze al filmpjes en video's op internet hadden gezien. Ashton en ik hebben het verhaal uitgelegt. Ik huilen, Ashton huilen.

Uiteindelijk heb ik Ashton's wonden verzorgd en heb ik zelf ook een pleister moeten plakken boven mijn wenkbrauw aangezien ik was geraakt door Justin, of Ashton, ik weet het niet precies. Ashton heeft wat last van zijn rug en heeft op zijn lip en onder zijn oog een aantal wonden.

Het concert begint over drie uur en we zitten met zijn allen in een busje richting het stadion. Ashton en ik zitten helemaal achterin, voor ons zitten Calum, Luke en Michael en dan hebben we nog de chauffeur die, je verwacht het niet, aan het stuur zit. 'Ashton? Betekent dit dat ik toch mee kan naar het concert?' Ashton draait zijn hoofd naar me toe en glimlacht. 'Je staat vooraan.' Mijn glimlach betrekt iets. 'Wat is er?' Vraagt Ashton gelijk bezorgd. Ik schud mijn hoofd, 'Niks,' mompel ik. 'Jade, wat is er?' vraagt Ashton nog een keer. Ook de andere jongens richten zich op mij. 'Er is echt niks, geloof me,' zeg ik met een glimlach. Het is dat ik in paniek kan raken in een mensenmassa, maar het klinkt zo overdreven... 'Je kunt me alles vertellen, dat weet je,' glimlachend kijk ik hem aan en knik, 'Dat weet ik Ash, maar er is echt niks.' Ik nestel me tegen hem aan en sluit mijn ogen kort. Vannacht heb ik niet heel erg veel geslapen, ik zat vol gedachtes.

'Jade? Ik denk niet dat onze relatie nog geheim is... Er zijn vandaag foto's van ons gemaakt, ook zoenend. Ze staan inmiddels al op internet en ik weet dat je liever niet wou dat het nu al bekend werd van ons en het spijt me echt daarvoor, ik had kunnen weten dat er paparazzi of fans foto's van ons zouden maken...' zegt Ashton schuldig. Ik schud mijn hoofd, 'Ash, het is niet jouw schuld. We hebben er gewoon allebei niet aan gedacht.' 'Ik hoop dat je niet teveel haat krijgt...' zegt Ashton zuchtend terwijl hij een hand door mijn haar heen haalt. 'Kom op, niet zo negatief erover doen. Ik kan wel tegen een stootje, en er zullen vast ook wel leuke reacties komen, toch?' Ashton knikt met een klein glimlachje. 'Het komt vast wel goed, en het moest er toch een keer van komen, dus veel verschil maakt het niet.'

Ik sta in de arena, voor het podium. Als het goed is komt de band binnen vijf minuten op. Ik hou van de sfeer in de arena. Iedereen praat met elkaar, zo ben ik ook al aan de praat geraakt met een meisje naast me en we hebben met echt héél de arena de Macarena gedanst wat geweldig was. Aangezien ik me als fan heb "gekleed" is het nog niemand opgevallen dat ik Ashton's vriendin ben.

Opeens springen de twee grote schermen aan en komt er een animatie van Five Seconds of Summer in beeld. We krijgen te horen wat wel en niet mag tijdens het concert, waar niet veel van te verstaan is aangezien een aantal meiden al aan het oefenen zijn op hun gilkunsten voor wanneer de jongens opkomen, als ik het goed heb. Wanneer het filmpje op de twee schermen is afgelopen komt een enthousiaste Calum met zijn basgitaar het podium oprennen. De arena barst los van het gegil en ik doe vrolijk mee. 'Goodevening London!' roept Calum door zijn microfoon. Ook Luke komt oprennen, evenals Michael en Ashton. 'LONDEN!' roept Michael door zijn microfoon. 'How are you doing?' Vraagt Ashton terwijl hij plaats neemt achter zijn drums. Er wordt gegild als antwoord. Ik zie dat Ashton zijn ogen langs het publiek gaan en stoppen bij mij. Hij kijkt me grijnzend aan en zwaait even kort. Ik glimlach en zwaai terug. 'OH MY GOD, ASHTON ZWAAIDE NAAR MIJ!' hoor ik van verschillende kanten. Ik lach en besluit me weer te richten op Luke, die aan het praten is. 'Hier is She looks so perfect!' Ashton begint met de drums en Calum, Luke en Michael volgen met het aanslaan van de snaren op hun gitaren. Glimlachend kijk ik naar Ashton, die zich helemaal focust op het drummen.

'Zing maar mee als je de tekst kent, dit is Amnesia.' Er wordt weer gegild en Ashton en ik kijken elkaar kort aan. Onze eerste date, waar Ashton Amnesia voor me zong. Glimlachend denk ik terug aan de gedachte en sluit mijn ogen wanneer Calum begint met zijn solo.

~A few hours later~

Ik sta tegen Ashton aangeleund met mijn gezicht in zijn trui gedrukt. Ashton heeft zijn armen om mij heen liggen en wrijft zachtjes over mijn rug. 'Ik wil niet dat je weggaat,' fluister ik terwijl de eerste traan al over mijn wang rolt. 'Niet huilen, sweety.' hoor ik Ashton krakend zeggen. Ik hef mijn hoofd op en kijk in zijn waterige ogen. 'Ik weet niet of dat gaat lukken,' zeg ik met een flauw glimlachje. Ashton drukt me weer tegen zich aan, 'Ik kan niet meer zonder je,' hoor ik hem zeggen. Ik zucht, terwijl er weer een aantal tranen over mijn wangen lopen. 'Jade? Bel me alsjeblieft als er iets is. Je kunt me alles zeggen en ik wil gewoon niet dat je in je eentje verdrietig om iets bent, ik wil je er mee helpen.' Ik knik, 'Als jij hetzelfde doet.' 'Altijd.' Het is even stil terwijl we rustig tegen elkaar aan staan. 'Onthoud dat je het mooiste meisje bent wat ik ooit heb gezien. En geloof me, ik heb er veel gezien.' Zacht laat ik een kleine lach horen. 'En beloof me dat je iets gaat doen want ik wil niet dat je alleen maar verdrietig op je kamer zit.' 'Maar wat dan Ash? Ik heb helemaal niemand meer hier om iets mee te doen...' 'Lisanne is over twee weken weer thuis en tot die tijd kun je vast wel iets bedenken, toch?' Ik haal voorzichtig mijn schouders op. 'Het komt allemaal goed, Jade. We spreken elkaar gewoon zo vaak mogelijk en ik ga zo snel mogelijk met management in gesprek wanneer je kan langskomen.' Ik knik en kijk Ashton weer aan. Hij glimlacht zwak en veegt met zijn duim voorzichtig de tranen van mijn wangen. We worden verstoord door een zacht klopje op de deur. We staan in een apart kamertje van het vliegveld zodat we even wat privacy konden krijgen. Voorzichtig wordt de deur opengedaan en steekt Michael's hoofd achter de deur vandaan. Hij kijkt ons met medelijden aan, 'We moeten weg Ash...' 'We komen er zo aan, don't worry.' knikt Ashton. Michael sluit de deur weer. 

'Ik heb nog iets voor je...' Ashton laat me los en loopt richting zijn grote weekendtas. Hij opent de tas en haalt er een pakket uit. 'Open het als ik weg ben, goed?' vraagt hij. Ik knik terwijl ik glimlachend het pakket overpak. 'Laten we maar richting de rest gaan, ze willen ook nog afscheid van jou nemen.' zegt Ashton, en hij geeft een kort kusje op mijn lippen. Zuchtend knik ik en lopen we het kamertje uit. Een paar meter verderop staan Calum, Luke, Michael en nog een aantal andere mensen van de crew te wachten met hun koffers of tassen. We komen bij hen aan en voorzichtig zet ik het pak op de grond. 

Ik loop naar Calum toe en hij legt zijn armen om me heen. 'Ik ga je missen, kleine,' zegt hij grinnikend. 'Ik jou ook, Cal.' Ik laat hem weer los en kijk hem met een klein glimlachje aan. 

Ik loop naar Luke toe en ook hij legt zijn armen om mijn middel. 'Ik weet zeker dat je ons snel weer ziet, dus niet huilen, Jade.' 'Ik hoop het, doei Lukey,' zeg ik glimlachend. 

Als laatste geef ik Michael een knuffel. 'Welke kleur moet ik mijn haar verven?' vraagt hij random. Ik lach en denk kort na, 'Paars.' 'De volgende keer dat je me ziet heb ik paars haar.' zegt hij vrolijk. Glimlachend schud ik mijn hoofd. 'Maar ik ga je wel missen,' zegt hij met een pruillipje. 'Ik jou ook, Mikey,' zeg ik weer verdrietig. Ik laat hem los en ga weer bij Ashton staan. 

Langzaamaan gaan alle crewleden al door de douane. Ik geef Ashton nog een laatste knuffel en we zoenen. Tranen stromen inmiddels over mijn wangen. Na een aantal seconden laten we weer los en ik kijk hem verdrietig aan. Ik merk dat er ook bij hem een aantal tranen over zijn wangen stromen. 'Ash, we moeten nu echt gaan.' hoor ik Calum zacht zeggen. Beiden kijken we op en merken dat alleen wij, Calum, Luke en Michael nog buiten de douane staan. Ashton en ik laten elkaar los en Ashton pakt zijn tas op van de grond. 'Ik beloof je dat we elkaar zo snel mogelijk weer zien en ik bel of whatsapp je als ik geland ben, goed?' Ik knik, niet in staat om iets te zeggen, en geef Ashton een laatste kus. 'Doei allemaal...' zeg ik zachtjes. 'Doei Jade, we gaan je missen,' hoor ik terug. Ik zwaai wanneer ze de douane doorlopen en wanneer Ashton voor het poortje staat kijkt hij me nog een laatste keer glimlachend aan en zwaait. Ik glimlach moeilijk en zwaai ook. Hij loopt het poortje door, waarna ik hem niet meer zie. Meer tranen stromen over mijn wangen en hopeloos veeg ik ze weg.

Why is love so hard?

~
Gooooosh,, eindelijk na een week weer een hoofstuk. Ik ben zo moe want het is al twee uur maar ik wou zo graag updaten. Mijn ogen vallen steeds dicht en blablabla dus sorry voor spelfoutenn. Ik heb echt zooo lang over dit hoofdstuk gedaan want ik vond het echt heel moeilijk om te schrijven, dus hoop dat het toch wel iets is geworden😁 IK GA NU EINDELIJK SLAPEN WELTRUSEN IEDEREEN IK BEN ZOOOO MOE

xxAshHisDrumsticks

/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\ 

edited