The Tweet - Ashton Irwin ✔️

#Pregnant

'Nee... Dit kan niet. Ik heb de gebruiksaanwijzing gewoon verkeerd gelezen...' Ik pak het blaadje erbij en lees het nog eens over, waarna ik erachter kom dat ik het niet verkeerd gelezen had.
Anna slaat haar armen om me heen terwijl ik wazig voor me uit kijk.
'Ik ben pas achttien, Ashton is op tour. Ik kan geen kind opvoeden, dat kan niet.'
'Dat kun je wel, we gaan daar samen voor zorgen, de hele crew zal je helpen,' steunt Anna me.
'En mijn ouders... Ze worden woedend. Wat zal de media wel niet van me denken. Wat als Ashton niks meer met me te maken wil hebben.' De tranen rollen over mijn wangen.
Anna laat me los. 'Luister even heel goed. Je ouders zullen verbaasd zijn maar zullen er voor je zijn. Ashton blijft voor altijd bij je, hij houdt van je. Laat de media lekker, het is belangrijk dat je familie en vrienden je blijven steunen, media kan oprotten.'
Ik schud mijn hoofd terwijl ik op mijn knieën val.
'Ik kan dit niet. Ik kan dit niet. Ik kan dit niet. Ik kan...' Uit onmacht trek ik aan mijn haren. Anna pakt voorzichtig mijn polsen vast.
'Doe jezelf geen pijn. Ga even rustig zitten en laat het tot je bezinken.' Ik ga op de bank zitten, waarna Anna naast me komt zitten.
'Je bent jong voor een kind, dat klopt, maar dat betekent niet dat je het niet aan kunt. Iedereen zal je blijven steunen, dat weet ik zeker. Anders zijn er altijd nog andere opties voor het kindje...'
Ik schud mijn hoofd, 'Dat wil ik het niet aan doen. Ik moét het wel houden,' zeg ik huilend.
'En iedereen zal je daarbij blijven steunen.' 'Ashton zal woedend zijn. Dit kan hij er niet bij hebben, hij is beroemd en heeft het al veel te druk!' zeg ik wanhopig.
Anna kijkt in mijn ogen, 'Dit komt deels door Ashton, hij zou een ongelooflijke zak zijn als hij je liet vallen, maar ik weet zeker dat hij dat niet gaat doen. Hij zal bij je blijven, echt.' Ik kan het niet geloven, alles. 'Ik ben zwanger... Dit kan niet.'

Met mijn handen op mijn buik lig ik in de tourbus, alleen. Anna verblijft in een andere bus en de jongens zijn nog bezig met het concert, of die is net afgelopen.
Ik ben wat rustiger van de buitenkant, maar van binnen sla ik op hol. Ik kan het gewoon niet beseffen.
Hoe kan dit? Ik slik de pil, ik zou niet zwanger moeten kunnen worden. Toch schrikt het idee van een kindje in me niet af, alles daar omheen daarentegen wél. Het opvoeden, mijn leeftijd, Ashton, mijn ouders, de media, de tour, management. Daarbij woon ik in Engeland, Ashton in Australië.
Hoe moet ik dit aan iedereen vertellen, en vooral, hoe moet ik dit aan Ashton vertellen?

Ik hoor gestommel. Dat zullen de jongens wel zijn.
Na een paar minuten wordt de deur naar de slaapruimte open gedaan.
Ik sluit mijn ogen en wacht rustig af.
'Ik denk dat ze al slaapt,' hoor ik Luke fluisteren.
'Cute,' hoor ik Michael fluisteren.
'Mijn vriendin, even voor de duidelijkheid.' Een kleine glimlach kan ik niet onderdrukken, maar die zien ze niet doordat ik met mijn rug naar hen toe lig.
Ik hoor een tijdje geen stemmen meer en denk dat de jongens aan het omkleden zijn. 'Ik pas niet bij haar in bed...' fluistert Ashton. Ik hoor zacht gelach, 'Dat wordt weer eens in je eigen bed slapen.'
Ik hoor wat stapelbedden kraken.
'Slaap lekker.'
'Goodnight.'

~

Wanneer ik wakker word is het nog volledig donker. Ik pak mijn mobiel erbij en zie dat het zes uur is.
Zuchtend ga ik op mijn rug liggen en langzaam dringt alles wat er gisteren is gebeurd weer tot me door. Een kleine traan verlaat mijn ooghoek.
Het voelt zo onwerkelijk...

Voorzichtig stap ik uit bed en trek een joggingbroek met een t-shirt aan.
Ik loop naar de kleine woonkamer en ga op de bank zitten. Laat ik beginnen met Olivia het te vertellen, die is nu toch nog wakker...

Liv, kun je zo bellen? ;)

Ik verstuur het berichtje. Ik kijk nog even op twitter en instagram, waarna ik een berichtje terugkrijg.

Moet jij niet nu nog slapen? Ghehe, bel me maar.

Dan kan ik beter even een ander plekje opzoeken, stel je voor dat Ashton het te horen krijgt. Ik sta op en stap in mijn sneakers.
Ik open de deur van de bus, waarna ik een bewaker tegenkom. Vriendelijk glimlach ik naar hem. 'Hey, Jade.' Ik kan me zijn naam niet meer herinneren. 'Het is Thom,' zegt hij lachend.
'Ik wist het! Goedemorgen Thom.'
'Wat ga je doen? Moet ik je bewaking meegeven?'
Ik schud mijn hoofd, 'Ik blijf hier op het terrein.' Hij knikt, waarna ik verder loop. Er staan een aantal bussen voor andere crewleden naast onze bus.
We staan op een groot terrein met omheining, we hebben dus geen last van fans of de pers.
Ik loop naar een picknicktafel toe, die ongeveer honderd meter verderop staat. Ik neem erop plaats en bel Olivia.

''Hey Jade!'

'Liv! Hoe gaat het?' vraag ik, blij om haar stem te horen.

'Goed! Het is heerlijk weer en ik ga vanavond met Thomas naar de bioscoop,' zegt ze enthousiast.

Ik glimlach, 'Mooi.'

'Straight to the point, wat is er?' Mijn stemming slaat om.

'Het is... Een beetje ingewikkeld. Ik ben al een paar weken met vlagen niet helemaal fit, vooral misselijk. Anna had gisteren bedacht dat ik misschien zwanger kon zijn...'

Ik hoor Olivia naar adem happen.

'We hebben een zwangerschapstest gekocht... Ik ben zwanger,' zeg ik, waarna er een aantal tranen over mijn wangen glijden.

'Dat meen je niet... En nu? Wat vindt Ashton ervan?'

'Ik durf het hem niet te vertellen, alleen Anna en jij weten het...'

'Wat vind je er zelf van?'

'We kunnen het er niet bij hebben... Ashton zal woedend zijn, de tour is pas net begonnen. Mijn ouders zullen me niet meer in huis willen hebben en wat zullen de media en de fans wel niet denken.'

Het is even stil. 'Ik weet zeker dat Ashton bij je blijft en dat je ouders je blijven steunen. Je moet je niks van de buitenwereld aantrekken. Hoe denk je er zelf over? Wil je het kindje houden?'

Ik ga met mijn hand onder mijn ogen door en veeg de tranen weg. 'Ik wil geen moord plegen. Ook adoptie wil ik het niet aan doen, dan zal het altijd de vraag hebben waarom zijn ouders hem hebben weg gedaan...'

'Dus je houdt het?'

'Dat moet dan wel...' besluit ik.

'Is het te voorbarig om je te feliciteren?'

Een kleine glimlach verschijnt. 'Ik weet het niet... Ik ben bang dat Ashton me gaat verlaten,' zeg ik, terwijl ik op mijn lip bijt.

'Ik verzeker je dat hij dat niet gaat doen,' zegt ze geruststellend.

Het blijft een tijdje stil. 'Ik moet het hem nu vertellen, hé?' vraag ik onzeker.

'Ik denk het wel, Jade...'

'Dan ga ik nu maar...'

'Alles komt goed. Succes!'

'Ik vertel je zo snel mogelijk zijn reactie. Doei Liv,' zeg ik met een schuine glimlach door de telefoon.

'Doeg, hou van je!'

Zuchtend hang ik op. Binnen nu en een kwartier verandert waarschijnlijk álles.

Met een steen in mijn maag stap ik de bus in. Wat een toeval, Ashton zit op de bank. 'Hey, wat heb je gedaan? Thom zei dat je naar buiten ging?' Ik ga naast hem zitten. Hij geeft een kus op mijn mond. 'Ik heb even met Olivia gebeld.'
'Ah, oké! Hoe heeft ze het?' vraagt hij geïnteresseerd.
'Goed, maar... Ik moet je iets vertellen.' 'Wat is er?' vraagt hij bezorgt.
Zuchtend kijk ik naar beneden, 'Ik ben de afgelopen weken best wel vaak misselijk geweest. Anna stelde voor om een zwangerschapstest te halen... Ik ben zwanger.' Een traan verlaat mijn ooghoek.
'Wat? Je bent wat?!' Ashton kijkt me met grote ogen aan. Hij staat op, ik kijk weer naar beneden.
'Dat is onmogelijk, dat mag niet, ik ben op tour, Jade. Dit kan ik er niet bij hebben!'
In paniek loopt hij weg. 'Ashton!' Roep ik hem huilend achterna.

~

Dramadramadrama in tha houseee :') Er wordt iets te veel ''Dit kan niet'' gezegd in dit hoofdstuk, im sorry >.<

Wat vinden jullie van de (niet zo) nieuwe cover? ;D

Oh, en ik wou nog vragen of jullie dus ideeën hadden hoe ''Together'' moet beginnen en wie van de boys de hoofdrol heeft, of allemaal idk. Ik heb echt ideeën nodig, dan pas kan ik het verhaal beginnen en hoop ik dat het nog deze week online kan komen :)

IMPORTANTIMPORTANTIMPORTANT: IK ZIT IN EEN DM MET ASHTON OP TWITTER SINDS GISTERAVOND/NACHT SKDH;wghiWEBFDCBQWJKNDJQAA;OIHf'pih;oai

xxAshHisDrumsticks

/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\

edited