The Tweet - Ashton Irwin ✔️

#Echo

We zijn op dit moment in Dublin, Ierland. Ashton en ik zitten samen met Matt, de manager, in de kleedkamer van de arena, waar de jongens vanavond zullen optreden, bij gebrek aan een kantoor. 'Wat was er zo dringend?' vraagt Matt bezorgt. Ashton pakt mijn hand vast, 'Jade is zwanger.' Van spanning hou ik mijn adem in. Heel even krijgt Matt's gezicht een verbazen uitdrukking, maar de verdwijnt al snel. 'Wow... Gefeliciteerd!' Ashton en ik kijken elkaar glimlachend aan, verbaast door de positieve reactie. 'Ik neem aan dat jullie het houden?' We knikken. 'Hoelang al? Wanneer ben je uitgerekend?' vraagt hij glimlachend. 'We hebben vandaag de eerste echo, dus dan horen we alles.' 'Wow... Ik moet het nog even beseffen. Jullie weten dat het niet zo goed gepland is met de tour erbij?' We knikken allebei en Ashton begint te praten, 'Het was ook niet helemaal gepland, maar ik weet zeker dat het goed gaat komen. Jade en ons kindje gaan gewoon mee met ons op tour en misschien zullen er wel één of twee concerten afgelast worden door de bevalling maar dan kunnen we die data veranderen.' Ashton en ik hadden het al helemaal uitgestippeld, alles gaat goed komen. 'Daar hadden jullie denk ik al over nagedacht,' zegt hij grijnzend. 

'Ik vind het goed klinken. Waarschijnlijk zal het allemaal wat ingewikkelder worden, maar een klein kindje op tour moet lukken, geweldig!' Ik glimlach om zijn enthousiasme. 'Dit trekt natuurlijk immens veel aandacht van de pers, dat is mooi mee genomen. Haat zal er ook veel zijn, maar daar kunnen we niet veel aan veranderen.' Begrijpend knik ik, daar had ik me ook al op voorbereid. 'Het wordt zeker een ingewikkelde en drukke tijd, maar ik ben heel blij voor jullie!'

~

Zenuwachtig ga ik op het ziekenhuisbed liggen, zoals de verpleegster me heeft verteld. Ashton komt naast me op een stoel zitten en pakt mijn hand vast. De verpleegster komt naast me staan. 'Trek je shirt maar omhoog.' Ik trek mijn shirt omhoog en er verschijnt een buik, waar nog geen rondere vormen zijn te zien. 'Dit gaat even koud aanvoelen,' zegt de verpleegster glimlachend. Ik knik en niet veel later wordt er een koude vloeistof over mijn buik gewreven. Ashton en ik kijken beiden gespannen naar het scherm. Op het scherm verschijnt het beeld van de echo. Veel kan ik er niet uit op maken. 'Ik zie maar één hoofdje,' Ze wijst met haar vinger naar een klein bolletje op het scherm. Met een blije glimlach kijk ik toe, Ashton knijpt zachtjes in mijn hand. 'Tot nu toe ziet alles er goed uit. Jullie kindje is al tussen de vijf en zes maand oud...' Met grote ogen kijk ik Ashton aan, die verbaast terugkijkt. 'Dit komt vaker voor, het is niets ergs. Verschijnselen van de zwangerschap kunnen wel eens vaker wat later voorkomen,' stelt de verpleegster ons gerust. 'Weet je of je in die tijd alcohol hebt gedronken of gerookt?' Ik schud mijn hoofd, 'Ik drink geen alcohol en rook al helemaal niet.' Ze knikt goedkeurend. 'Ik maak weer je buik schoon en daarna vertel ik jullie nog wat informatie over de zwangerschap.'

Wanneer Ashton en ik samen met drie bewakers het ziekenhuis uitlopen staan er veel fans en paparazzi. Ik pak Ashton's hand vast en we worden geleidt door de bewakers. Ik hoor veel geschreeuw met vooral de vraag wat er aan de hand is, waarom we in het ziekenhuis waren. Veel bezorgde reacties, vooral. Wanneer we bij de auto aankomen stap ik opgelucht in, waarna Ashton me volgt. 'Ik denk dat we het snel bekend moeten maken, waarschijnlijk denken veel fans dat er nu iets ergs aan de hand is...' Instemmend knik ik. De bewaker, die rijdt, rijdt langzaam langs alle mensen heen.

Ik zit alleen in de kleedkamer. De band is al bezig met hun concert en verder is de hele crew, inclusief Anna, druk bezig. Morgen vliegen we naar Londen en Ashton en ik hebben besloten om dan pas over de zwangerschap aan mijn ouders te vertellen, dat vonden we wel zo netjes en persoonlijker. Ashton's ouders krijgen het te horen als we in Australië zijn, waar we naartoe zullen vliegen na Londen.

~ GROTE TIJDSPRONGETJEE

Ik lig tegen Ashton aan in het vliegtuig. We hadden ons teruggetrokken naar het achterste deel van het vliegtuig, de rest van de crew en de band zitten voorin. Ik lig met mijn hoofd op Ashton's schouder. 

'Ik denk dat we wat dingen moeten bespreken, over ons kindje,' begint Ashton. Ik knik. 'Hoe gaan we het doen als de tour is afgelopen? Gaan we samenwonen?' vraagt hij onzeker. 'Ik denk dat dat wel het slimst is. Dan zou het denk ik Australië worden? Je kunt onmogelijk in Engeland gaan wonen met je baan.' 'Wil je dat wel dan?' Ik haal mijn schouders op, 'Ik denk dat het het beste is...' 'We zouden naar een huis kunnen kijken als we in Australië zijn?' vraagt hij verder. Ik knik. 

'Heb jij al over namen nagedacht?' vraag ik blozend. 'Ik heb er over zitten denken, maar ik vind het erg moeilijk...' 'Gewoon een simpele naam lijkt me mooi, niet te lang.' 'Noem alle namen op die in je opkomen?' vraagt Ashton grijnzend. 'Nathan, Aaron, Mason, Lynn, Amy...' 'Josh, Mia, Grace?' vult Ashton het rijtje aan. Ik trek een moeilijk gezicht, 'Ik ga er nog eens over denken...' 'Je hebt nog alle tijd,' zegt Ashton glimlachend. Ashton pakt mijn hand vast, 'Ga maar slapen, je hebt wat rust nodig.' Ik zucht en rek me uit. Ik geef hem een kus op zijn mond en ga weer comfortabel tegen hem aan liggen. 'Ik hou van je, Jade. En van de kleine, natuurlijk.' Hij aait over mijn buik heen. Ik glimlach, 'Ik hou van je, Ash.' Ik sluit mijn ogen en zak langzaam in slaap.

~
Dit is t kleinste hoofdstuk ooit, 970 woorden :c im sorryyyy😳
Ik had al 9 dagen niet geupload doordat ik in hongarije zat en ik wou dus zo snel mogelijk een hoofdstuk hebben... Hope you liked it!

EN OMG IK HEB 300 VOLGERS TYSMMMMMMM JSNWNRNXJKAWNNEDMKS

Nog suggesties voor babynamen?😋
Drop maar in de commentss!

xxAshHisDrumsticks

/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\

edited