The Tweet - Ashton Irwin ✔️

#Airplane

Twee dagen later. De dag dat ik samen met Ashton naar India vlieg. We hebben van mijn ouders en Lisanne al afscheid genomen, aangezien hun niet verder mochten bij de douane. Ik geef toe dat ik een paar tranen los heb gelaten, maar ik moet ze dan ook voor heel lange tijd gaan missen. Ashton en ik lopen hand in hand langs een paar souvenirwinkeltjes heen. Beiden hebben we een starbucksbeker vast. We hebben onze koffers al afgegeven en we moeten over een kwartier gaan boarden. 'Al zenuwachtig?' vraagt Ashton grijnzend. Hevig knik ik, 'Vliegtuigen zijn niet mijn ding.' 'Het is maar negen uur vliegen, dat komt wel goed.' probeert Ashton me gerust te stellen. 'Máár negen uur? Dat vind ik nog aardig lang, Ash.' zeg ik met een pruillip. 'Niet als je bedenkt dat we tijdens de tour ook nog een vliegreis van twintig uur hebben.' verdedigt hij zichzelf. Met grote ogen kijk ik hem aan, 'Laat maar zitten over wat ik gezegd heb, je hebt gelijk.'

Langzaam beginnen de motoren lawaai te maken. Stevig knijp ik in Ashton's hand, terwijl ik uit het kleine raampje kijk. We rijden richting de opstijgbaan, waar het vliegtuig zich klaar maakt om op te stijgen. Het vliegtuig gaat met hoge snelheid vooruit, waarna ik Ashton's hand fijn druk. 'Liefje, rustig maar.' probeert Ashton me te kalmeren. Met een benauwd gezicht kijk ik hem aan. Hij wrijft met zijn duim over mijn wang heen en kijkt me glimlachend aan. 'Kijk, we zijn al in de lucht. Zometeen merk je dat we gewoon recht vooruit vliegen en voelt het net als een bus, don't worry.' stelt hij me gerust. Knikkend kijk ik hem aan en staar dan uit het raampje. Langzaam zie ik de grond onder ons vervagen en niet veel later zitten we al in de wolken. 'Viel mee toch?' Ik kijk hem glimlachend aan, 'Ik heb het overleefd?' Hij lacht, 'Gekkie.' zegt hij, waarna hij een kus op mijn mond drukt. De oude vrouw naast Ashton kijkt ons glimlachend aan. 'Jullie lijken op mij en mijn man. Ik kan me onze eerste vliegreis nog wel herinneren, ik van angst aan Jan vastgeklampt, maar hij... Hij wist me altijd te kalmeren...' zegt ze, glimlachend aan de gedachte. Vriendelijk kijken Ashton en ik de lief-uitziende vrouw aaan. 'Dat klinkt precies als onze relatie, ja.' zeg ik glimlachend. Ashton knikt instemmend. 'Geniet er maar van, zolang als jullie kunnen. Mijn man is er inmiddels niet meer maar met hem had ik altijd de tijd van mijn leven.' Met een waterige glimlach kijkt ze ons aan. Ik kijk haar meelevend aan, 'Het spijt me voor u...' 'Gecondoleerd,' zegt Ashton, waarna hij de vrouw met een schuine glimlach aankijkt. De vrouw kijkt ons lief aan, 'Ach ja, één van ons moest de eerste zijn, niet waar?'

~
'Wij vragen u om uw gordel om te doen, het vliegtuig maakt zich klaar voor de landing. Gelieve na de landing rustig te blijven zitten, u krijgt vanzelf een sein wanneer u het vliegtuig mag verlaten.' Ik wrijf zacht over Ashton zijn wang heen. 'Ash, wakey wakey.' fluister ik glimlachend. Ik woel even door zijn haren, waarna hij zijn ogen opent. 'We gaan landen, doe je riem om, sleepyhead.' Glimlachend kijkt hij me aan en gaat wat rechterop zitten. Beiden maken we onze gordel vast. Hij geeft me een kus en pakt mijn hand vast. 'Klaar voor?' vraagt Ashton voor de zekerheid. 'Met het vooruitzicht dat Calum, Luke en Michael op ons aan het wachten zijn wel.' 'Same, ik heb ze ook gemist.' Ik voel het vliegtuig langzaam omlaag gaan en geniet nog even van het mooie uitzicht.

Hyper wijs ik naar onze koffers, die via de bagageband onze richting op komen. 'Daar zijn ze! Daar zijn ze!' Ashton kijkt me lachend aan, 'Ik zie het, sweetie.' Wanneer de koffers voor ons langs komen pakken Ashton en ik allebei onze eigen koffers. 'Nou, laten we naar de jongens op zoek gaan. Ze zouden ons opwachten bij Arrivals 2.' zegt Ashton glimlachend. Al snel vinden we de deuren die leiden naar Arrivals 2. Ashton houdt me plagend tegen, 'Zeker weten klaar voor?' Ik kijk hem met een facepalm aan, 'Laat me gaan, ik wil de jongens zien,' zeur ik. Ik probeer Ashtons arm van me af te halen, maar uiteindelijk laat hij zelf los. Lachend kijk ik hem aan. Samen lopen we door de schuifdeuren heen en gaan langs alle wachtende mensen opzoek naar een spoor van de jongens. Lang hoeven we niet te zoeken, aangezien Luke, Calum en Michael gillend op ons af komen rennen, met drie bewakers, die hijgend achter hun aan rennen.. Ashton en ik laten beiden onze koffers los en rennen ook hun richting op. 

De eerste die ik in mijn armen krijg is Calum. 'Calpal!' roep ik blij. 'Jade!' 'Calcalcal ik heb je zó gemist!' Ik laat hem los en woel plagend door zijn haren. Wanneer ik merk dat zijn arm richting mijn haar beweegt ren ik weg en kom ik in Luke's armen terecht. 

'Lukey!' 'Jadie!' roept Luke vrolijk. 'Ik ben zó blij dat je er weer bent!' zegt hij glimlachend, waarna hij me loslaat. 'En je bent zó gegroeid!' vervolgthij met een bekakte stem. Ik lach, 'Dat kan ik beter tegen jou zeggen, met je 1,93.' Ik voel me echt een dwerg naast hem. Hij lacht vrolijk. 

Als laatste sla ik mijn armen om de paarsharige Michael heen. 'Mikey! Je hebt paars haar!' Zeg ik terwijl ik aan zijn haar trek. 'Dat had ik je beloofd, remember?' Hevig knik ik. 'Ik heb je gemist Mikerd!' zeg ik, terwijl ik mijn hoofd nog even kort in zijn borstkast duw en hem dan loslaat. 'Mikerd?' Hij lacht even kort, 'Maar ik jou ook hoor, Jaderd.' Lachend kijk ik hem aan en ik ga weer naast Ashton staan, die inmiddels ook iedereen heeft begroet. 

Glimlachend kijk ik mijn drie vrienden aan, eindelijk ben ik weer bij ze. 'We gaan gelijk naar het hotel, het wordt snel bekend dat we hier zijn, en nu het nog rustig is kunnen we maar beter gaan.' zegt een bewaker. Iedereen knikt, en Ashton en ik lopen weer terug om onze koffers te pakken. 'Blij?' Vraagt Ashton glimlachend. Vrolijk kijk ik hem aan, 'Ik voel me geweldig!' Met onze koffers lopen we weer naar de jongens en bewakers toe. We lopen het vliegveld uit en worden geleid naar een zwart busje, die ons naar het hotel zal brengen.

~

De laatste tijd word me best wel vaak gevraagt of er een vervolg komt, of er een nieuw boek komt, etc. Dus, ik heb iets te bekennen, ik was van plan om nadat The Tweet af is geen vervolg te maken, want ik had een idee voor een One Direction Fanfiction, maar met Zayn & Niall in de hoofdrol... Jullie snappen het probably al, ik weet niet wat ik ermee moet doen, Zayn is uit One Direction... Daarom vind ik het moeilijk om te beslissen wat ik met dat idee wil doen... Aangezien ik de laatste tijd veel nieuwe ideeën krijg voor The Tweet, denk ik dat er daar een vervolg van komt. Ik weet wat er nog allemaal in dit verhaal, het eerste deel, gaat gebeuren, maar ik weet niet hoeveel hoofdstukken van The Tweet er nog komen, het kunnen er vijf zijn, maar ook vijftien, dat ligt eraan in hoeverre ik in detail schrijf... Daarna komt dus waarschijnlijk een vervolg. Niks is nog zeker, maar willen jullie liever een vervolg hierop, of de fanfictie met/zonder Zayn? Im sorry voor de lange AN :$

Enjoy your sunny day!

xxAshHisDrumsticks

/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\

edited