The Tweet - Ashton Irwin ✔️

#Lake

Het is drie dagen later. Mijn ouders praten weer fatsoenlijk met me, al is de spanning om te snijden. Ashton heeft het erg druk met de band, Olivia heb ik in deze drie dagen slechts één keer gesproken en Lisanne... In deze dagen steunt ze me heel erg maar ik weet dat ze ook nog andere vriendinnen heeft en moet werken, waardoor ik haar ook niet al te vaak heb gesproken. Kortom, het gaat niet bepaald beter met me. Slechter zelfs. Het enige voordeel dat ik van deze week kan bedenken is dat de smspersoon het heeft opgegeven, denk ik. Het laatste smsje was... Apart, om het zo maar even te zeggen. Ik hou van je, stond er.

Ik haat het om te zeggen, maar langzaamaan merk ik dat ik weer begin terug te vallen in het zwarte gat genaamd depressie. Niemand merkt het, wat ik graag zo wil houden. Ik kom hier zelf uit. Ik moet me niet altijd door andere mensen laten helpen, ik wil ze laten zien dat ik ook zelf iets kan.

Het is zondag, wat betekend dat mijn beide ouders vrij zijn. Aangezien het erg warm is voor de tijd van het jaar hebben ze besloten om naar een meer te gaan, net buiten Londen. En ik moet mee. Een "leuk" familiemoment, volgens mijn moeder.

Wanneer we aankomen bij het meer schijnt de zon al volop en is het aardig druk. Mijn vader zet de strandtas neer op het gras. Ik leg stilletjes mijn handdoek op het gras en ga erop zitten. 'Ga je niet mee zwemmen?' vraagt mijn moeder. Ik schud mijn hoofd, 'Niet zo'n zin,' Mijn ouders knikken en trekken hun kleren uit, waaronder hun zwemkleding zit. Samen lopen ze richting het grote meer en stappen het water in. Nog steeds, na al die maanden, durf ik mijn armen niet in het openbaar te laten zien. De littekens zijn erg vervaagd maar vallen toch nog wel op, vandaar dat ik een blousje met lange mouwen aan heb getrokken, met daaronder een kort spijkerbroekje zodat mijn benen nog iets zouden kunnen bijkleuren, aangezien ze spierwit zijn. Ik pak mijn mobiel en oordopjes uit mijn handtas en sluit ze op elkaar aan. Ik zet het album LIVESOS op en geniet van Calum's stem, die begint. Zuchtend ga ik liggen en sluit mijn ogen.

Wanneer ik wakker word merk ik gelijk het warme gevoel op mijn huid. De zomer is officieel mijn favoriete seizoen, zonder twijfels. Ik open mijn ogen en zie mijn vader en moeder naast me liggen. Mijn vader met een tijdschrift en mijn moeder is, waarschijnlijk, aan het slapen. Ik haal mijn oordopjes uit mijn oren en sta, met mijn mobiel in mijn hand, op. 'Ik ga even een stukje lopen,' zeg ik tegen mijn vader, waarna hij knikt. Met mijn niet meer zo witte teenslippers loop ik langs de rand van het meer heen. Het is een van de grootste meren van Engeland, waardoor het wat meer op een zee gaat lijken, aangezien het water strekt tot aan de horizon. Stil loop ik langs het water heen, denkend aan alle gebeurtenissen van de laatste tijd.

Ik schrik op als mijn mobiel afgaat. Terwijl ik blijf lopen haal ik mijn mobiel uit mijn broekzak en zie Ashton's nummer tevoorschijn komen. Met een verdrietige glimlach neem ik op. 'Hey Ash,' zeg ik zacht. 

'Hey sweetie. Ik mis je dus wou even je stem horen,' hoor ik hem zeggen. 

'Dat is lief van je. Hoe gaat het?' 

'Super! We hebben net ons laatste concert in Tokyo gehad en gaan nu naar India, maar daar hebben we pas zaterdag een concert en we zijn dus vijf dagen vrij, met alleen een interview tussendoor. Hoe gaat het met jou?' Hij klinkt enthousiast.

'Goed...' Het is even stil, 'Ik ben bij een meer met mijn ouders,' probeer ik vrolijk te zeggen. 

'Weet je zeker dat het goed gaat? Je kunt me alles vertellen, Jade.' hoor ik hem serieus zeggen. 'Ja, het gaat echt goed. Ik mis je alleen heel erg...' xeg ik, terwijl een kleine traan mijn oog verlaat. Ik denk niet dat je het een smoesje kan noemen, want het is waar dat ik hem mis en dat ik daar mee zit, maar het is niet de enige reden waarom ik me zo voel. 

Ashton zucht, 'Ik mis jou ook ontzettend erg... Nog maar elf dagen, dan ben je weer bij me.' hoor ik hem hoopvol zeggen. 

Ik glimlach, 'Dat wordt nog wat in het vliegtuig, alleen.' 

Ik hoor hem zacht lachen, 'Niks om bang voor te zijn, het is maar een paar uur vliegen naar Griekenland, je bent er zo.' 

'Laten we het erop houden dat vliegen niet mijn hobby is.' 

'Reken maar dat je na een paar keer vliegen er wel aan gewend bent, komt helemaal goed, sweetie.' 

'Makkelijk praten jij. Je zit meer in een vliegtuig dan dat je op het vaste land staat, volgens mij.' 

Ik hoor hem lachen, 'Je overdrijft, gekkie.' Ook ik lach. Ik merk een aantal stemmen bij Ashton op de achtergrond op maar kan niet onderscheiden wie het zijn en wat ze zeggen. 

'Jade? Ik heb de jongens beloofd dat we na het concert nog even naar een kroeg gaan, spreek ik je morgen weer?' hoor ik hem verdrietig vragen. 

'Komt goed, veel plezier en zorg dat je niet teveel drinkt, zuiplap.' zeg ik grijnzend. 

'Zal ik voor zorgen!'

'Doei Ashton,' zeg ik glimlachend. 

'Talk to you soon! Doei, babe.' Ik glimlach. Net voordat ik wil ophangen hoor ik nog een stem door de telefoon schreeuwen. 'ASHTON HOUDT VAN JE.' Waarna er van Ashton's kant wordt opgehangen. Ik lach, dat was overduidelijk de, inmiddels zilverharige, Michael. Ik sluit mijn mobiel af en zie niet veel later dat ik weer bij de plek ben waar mijn ouders liggen. Ik geef een teken dat ik weer terug ben en plof neer op mijn handdoek.

Nog elf dagen te gaan. Dit kan je volhouden, Jade. Dat moet en zal lukken.

~
Zo stomstomstom van mezelf,, dan schrijf ik vooruit, maar update ik hem nu al, terwijl ik meer op de planning had rond vrijdag, want meestal update ik op die dag, maarjaa. MAAR IK HEB DUS NU NOG TWEE HOOFDSTUKKEN IN KLAD ZIJN EN IK KAN JE VERTELLEN DAT ZE SPANNEND WORDEN. Ik ben echt trots op mezelf dat ik al zoveel heb vooruitgeschreven😊😂 Nee maar ik ben slecht in vooruitschrijven en blablablaaa.

Tell me wat je graag nog in dit verhaal wil hebben, give me your idea's🎉

Happy Easter!🐰

xxAshHisDrumsticks

/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\

edited