My Brother's Bestfriend

Chapter 32 - Please

Makalipas ang mga araw ay hindi na ako pinapayagan ni Noah na magbar kasama ang mga kaibigan ko.

Kung hindi niya ako payagan eh sumasama naman siya.

Pakiramdam ko hindi ako malaya pag kasama siya kasi hindi niya naman ako pinapayagan uminom eh.

Pero ngayong gabi ay tatakas ako. Tinext ko na kanina si Chloe na hintayin ako sa malapit na resto para sabay na kami papuntang bar.

Nandito pa ako sa kuwarto at  nagpapanggap na tulog. Pinatungan ko na lamang ang damit ko ng pangtulog ko para hindi magsuspetsya si Noah sakin.

Maya-maya lamang ay narinig ko ng bumukas at sara ang pinto niya sa kuwarto niya. Tapos na siyang manood ng documentary sa sala at matutulog na siya dahil maaga pa siya bukas  kasi may urgent meeting sila.

Ilang minuto lamang ay dahan dahan na akong lumabas sa kuwarto ko. Kanina pa nga ako tinext ni chloe na hinihintay niya na ako sa may resto.

Pagkalabas ko sa unit ni Noah ay napa yes naman ako sa  tuwa dahil successful ang pagtakas ko sa kanya.

Hinubad ko na ang pangtulog ko pagkapasok ko sa elevator at nilagay ito sa bag ko.

Nangmakababa ako eh tumakbo na ako papuntang resto kung nasaan si Chloe.

"Buti naman nakatakas ka. Tara na at tayo na lang ang hinihintay", sabay naman kami pumasok sa kotse ni Chloe.

"Buti na lang talaga.. Hahaha"

Pagkarating namin sa bar ay nakita agad namin sila sa mahabang sofa. Pumunta naman agad kami dun ni Chloe at nag inuman na.

Tonight. I gonna party... wohoooh

Nasa dancefloor ako ng may lumapit saking hindi ko kilalang lalaki.

"Miss, do you know where's the comfort room here"

"What?", tanong ko dahil hindi ko marinig ang sinabi ng lalaki dahil sa lakas ng music.

Lumapit naman siya sakin at bumulong sa may tenga ko. "I said, do you know where's the restroom here? It's my first time here so that I'm not familiar here. Sorry"

"Hahaha. It's okay....", bago ko masagot ang lalaki ay bigla namang may humila sakin palabas ng dancefloor.

"What the...", tinignan ko naman kung sino itong mapangahas na humihila sakin at nakita kong si Noah ito.

O my G.. Anong ginagawa ni Noah dito... Lagot nalaman niyang umalis ako sa condo. Huhuhu. Dooms day Avery. But I don't care. I'm old enough.

"Noah bitawan mo nga ako", sigaw ko sa kanya. Hila hila niya parin ako kung saan.

"I said to you that your not going tonight but you forbid me", pagalit na turan niya sakin.

"Stop pestering me around Noah. I'm old enough to do what I want", sigaw ko kay Noah pagkatapos niya akong hilahin palabas ng bar.

"Oh yeah Avery. Your kissing a random guy at that bar", sigaw na balik niya sa akin.

"Oh come on Noah. Hindi ikaw si kuya Vance para pangaralan ako. At tsaka hindi kita kuya. Bestfriend ka lang ng kapatid ko", naririndi na talaga ako sa pakikielam niya sa buhay ko.

I know what I'm doing. Tsaka hindi ako nakikipaghalikan dun noh. Yuck lang. May binubulong lang sakin ang tao kasi nga maingay sa loob ng bar.

"You're right Avery I'm not your kuya Vance and I will never be your brother because you will become my wife soon", sabi niya sabay halik sakin ng mapusok.

Wife? What he just said? Wife? Me? The hell.. and his kissing me.

Tinulak ko naman siya palayo sakin.

"Wife? Hibang ka ba Noah. Eh nagpapanggap nga lang tayo tapos ngayon asawa naman"

"I love you Avery. I really do", hindi ko alam kung totoong mahal niya ako pero nakakatakot kahit na matagal ko nang gustong marinig sa kanya na mahal niya nga talaga ako.

"Hindi tayo pwede Noah.. Best friend ka ni Kuya Vance. Paano kung magkagalit kayong dalawa.. dahil lang.... dahil lang sa pesteng pag ibig na yan"

"But baby...."

"Stop Noah. Hindi ko matatanggap pag nagalit sakin si Kuya at sayo. At ano ang dahilan? Dahil lang dito?"

"You love me too right baby", pagsusumamo niya sakin. Oo Noah mahal na mahal kita pero hindi mo pwedeng malaman para sa kapakanan mo.

Para sa pagkakaibigan ninyo ni kuya Vance.

"I'm sorry to tell you Noah... but I don't love you", pagkatapos kong sabihin iyon ay tumalikod ako sa kanya para punasan ang nagbabadya kong luha.

Masakit para saking sabihin lahat ng ito sa kanya pero ito lamang ang nakikita kong paraan para hindi malagay sa alanganin ang pagkakaibigan nila ni kuya.

Mahal na mahal ko siya pero hindi ko makakaya na makitang makasira sila ng dahil lang sa  pagmamahalan namin.

"No... no.. baby.. Look at me..", pilit niya naman akong pinapaharap sa kanya. Buti na lamang ay napigilan ko ang luha kong tumulo nang pagkaharap ko sa kanya.

"Please tell me you love me baby"

"No I'm not"

"Please baby.. I love you.. I love you. Just tell me you love me too"

"Enough Noah. I said, i don't love you", please tama na Noah. Alam kong mahirap sayo ito pero mahirap din para sakin ito.

Babaunin ko na lamang sa aking alaala na mahal kita at mahal mo ako. Sa aking panaginip ay masaya tayong magmamahalan.

Hindi dito.. kung saan hindi tayo pwede.

"Please baby....", pagmamakawa niya habang patuloy na tumutulo ang mga luha sa magaganda niyang mata.

"Stop it Noah", hindi ko na kayang makita kang nasasaktan at umiiyak ng dahil sakin.

"Is that what you want baby?", tanong niya bigla sakin makalipas ang ilang minutong pag tigil namin sa pagsasalita. Tango na lamang ang taging naisagot ko sa kanya.

Hindi ko na alam kung magtitiwala pa ako sa boses ko pag nagsalita pa ako.

Baka tuluyan na akong umiyak sa nakikita kong paghihinagpis ni noah.

"Okay. Let's go home now", sumakay na kami ni Noah at umuwi. Sa byahe ay hindi kami nag iimikang dalawa.

Walang sinuman samin ang nag salita.

Seryoso lamang niyang nagmamaneho habang nakatingin sa dinadaanan namin. Habang ako naman ay nakatanaw lamang sa labas ng bintana.

Nang makarating kami sa unit ay hindi pa rin kami nag iimikan ni Noah kahit na nung papasok na kami sa kanya kanya naming kuwarto.

Sa loob ay pinipigalan ko ang hikbi ko ng unan para hindi marinig ni Noah ang pag iyak ko.

Ang sakit sakit... Mahal na mahal ko siya. At ito na sana ang pinapangarap ko nun na sana ay mahal din ako ni Noah.

Ito na yun pero hindi maari.

Nakatulog na lamang akong umiiyak para sa bawal naming pagmamahalan ni Noah.