Will I Wake Up?

Chapter Forty

Aly's POV

Pagkatunog na pagkatunog ng bell ay naglabasan na ang mga estudyante. Hindi na ako nagpunta pa sa kung saan saan at ipinagpatuloy na lang ang paglalakad palabas ng campus.

Palabas na ako ng gate nang biglang humarang sa daan ko si Sophie. At first, she just ask me if I'm okay but later on...she keeps asking me things na ikinainis ko bigla.

"Aly!!" sigaw nito sa akin saka hinatak ang braso ko.

"What?"

Hindi naman ako nagmukhang galit dahil sa sagot ko ngunit ramdam kong medyo nagulat si Sophie.

"Aly, I'm your bestfriend. A BESTFRIEND!! Why would you such thing para masaktan ka nila?!! If only you knew how much I tried na ipagtanggol ka sa kanila but you end up kneeling on your knees while saying sorry to the people who have hurt you?!" inis na sigaw nito.

Hindi siya pumasok noong araw na may nangyari sa akin sa cafeteria and as much as possible ay ayoko sana itong ipaalam sa kanya. But I guess, I underestimated the gossip mongers. Mas mabilis talaga kumalat ang balita pag galing sa chismosa.

"Sophie, kailanman ay hindi naging mali ang paghingi ng tawad, they st-"

"But they don't deserve your sorry! As far as I know, you don't do such things para humingi ka ng tawad sa kanila. And if you really did it, it's not your fault! Yung mga boyfriend nila yun! They know that they are in a relationship but still, they got easily swayed because of the single message from a stranger like you?" nakakunot noo na tanong nito

"I don't admit and I don't deny na ako nga iyon. But I know they deserve a single apology, Sophie. Katulad din natin sila! Babae rin sila na nasasaktan dahil sa ganoong bagay and I won't blame them for blaming me, "

"But it won't change the fact na nagkahiwalay sila dahil sa karupukan ng boyfriend nila! Especially Keifer!" galit na sambit nito

"That's why I would like to help them," simpleng sagot ko sa kaniya.

Hindi siya sumagot sa akin bagkus ay umiling at nauna nang naglakad.

"Heh! I can't believe you," she said and walked away. Nakatingin lamang ako sa likuran nito habang naglalakad palayo. Nang mawala na ito sa paningin ko ay agad akong napabuntong hininga at napayuko.

Jeez! I hate life!

Ilang saglit pa ay nag-umpisa na ulit akong maglakad pauwi. Lumingon pa ako sa magkabilang gilid bago tuluyang tumawid ng kalsada.I walked silently while holding my bag with both hands. I still can't deny the fact na may punto si Sophie.

I don't deserve this treatment. Napayuko lamang ako habang ipinagpatuloy ang paglalakad.Hindi rin nagtagal ay nakauwi na rin ako sa apartment at naabutan si kuya Leander na nasa kusina.

"Hey! Nandyan ka na pala!" sigaw nito nang mapansin akong napadaan sa kusina.

"Yup," sigaw kong pabalik rito saka nagpatuloy sa paglalakad papasok sa kwarto ko.

Hinayaan kong tangayin ang katawan ko pahiga sa kama.

I don't know what to think anymore. Dahan-dahan kong inilagay ang kanang kamay sa ibabaw ng noo saka pumikit.

"Ahhaa...alam mo Aly, hindi mo na kailangan gumawa ng kwento okay? Ano ka writer??"

"Whatever, it doesn't matter anyway,"

"Let me clear everything first,"

" You won't tell Veena that I'm your fucking husband in your fucking stupid dreams!"

Hindi ko alam pero bigla na lang akong nakaramdam ng sakit sa dibdib dahil sa naalala. We're not in a relationship like we are in the other world but still, still I remember how he treats me in that world! A treatment that is very far from what I'm getting right now!

Pinilit kong hindi umiyak. Stupid Aly!

Bakit ka ba umiiyak?! Tsk! Narinig ko na lang ang dahan dahang pagbukas ng pinto at iniluwa nito si Kuya Lean.

"Hi there milady..." magalang na saad nito at yumuko pa na akala mo'y isang maharlika ang kaharap.

I chucked.

"Seriously Kuya? Hahaha," natatawang sambit ko rito saka siya nakangiting tumabi sa kama.

"Well, I thought you would cry again just like what you did last night, so here... pinagluto kita princess Aly," nakangiting saad nito.

Unti-unting nawala ang ngiti ko. You mean, naririnig niya ako kagabi?

"Hey! Princess Aly! Lalamig ang soup mo~~" biglang saad nito saka ipinagpag ang kamay sa harapan ng mukha ko. Napangiti uli ako dahil sa kalokohan niya.

"Thanks Kuya," nakangiting saad ko rito saka kinuha ang soup na dala dala niya. Hinayaan niya lamang akong kumain ng tahimik habang nakahiga siya sa kama at nakatulala sa kisame.

Ilang saglit pa ay tumayo na ito at naglakad lakad habang tumitingin sa mga nasa picture frames sa ibabaw ng cabinet.

"So..."

Napahinto ako sa pagsubo ng soup ng mag-umpisa itong magsalita.

"What happened last night?" tanong nito.

Nakatingin ito sa direksyon ko habang hawak hawak ang isang picture frame.

"Well,...some sort of...of problem. But, but nothing too serious," I lied.

Hindi ko alam ngunit pakiramdam ko ay kailangan ko munang magsinungaling sa ngayon. The last time I tell the truth to someone, he just freak out and blame me instead of believing me. Hindi pa ako nakakalimot sa pagkakapahiya ko kagabi kay Keifer at ayoko munang masundan iyon.

Kuya Leander bitterly smiled and take the frame back to its place.

"You know me, Aly...if you need me, just call me, got it?" nakangiting saad nito saka kumindat. Iginagalaw pa nito ang mga kamay na akala mo ay sumasayaw.

Hindi ko maiwasang mapailing at matawa sa kanya. After a minutes ay namalayan ko na lamang na sabay na kaming nanonood ng favorite series namin. After an hour ay nakita ko na lamang si kuya sa tulog na sa kama ko at malakas na naghihilik. It's already 3:00 AM at halos alas kwatro na.

Napatawa ako. Ako na naman ang huling nakatulog sa aming dalawa.

"As always kuya, I won the bet for the nth time...hahahaha," natatawang saad ko habang nakatingin sa kanyang tulog na tulog sa kama. Pinatay ko na ang TV dahil kailangan ko rin namang matulog though hindi pa ako inaantok.

Inayos ko ang kumot ni kuya Leander saka tumabi sa gilid nito. Ever since we were kids, palagi kaming magkatabi ni Kuya sa pagtulog and usually ay nasa loob ako ng mga bisig nito. I hugged him while facing his back. I only have 3 or maybe 4 hours to sleep before going to school so I tried as hard as I can, to make myself fall asleep.

The day after that night, I face Keifer hiding my fears and doubts. I have to face this deal. Make him believe and help him get to Veena to repay my debts. I have to face this deal.